Οι Thorsten Klentze Quartett μοιάζουν Γερμανοί, και όχι μόνο γιατί ηγείται αυτών ο κιθαρίστας (βασικά) Thorsten Klentze. Οι υπόλοιποι τρεις είναι οι: Roger Jannotta τενόρο, σοπράνο, φλάουτο, Jost H. Hecker τσέλο, Sascha Gotowtsehikow ντραμς.Παρ’ ότι λοιπόν το κουαρτέτο δεν εμφανίζει την ακρότητα πλείστων όσων εκδόσεων της Konnex, εντούτοις η περιπλάνησή του σε συνθέσεις του J. S. Bach (“Thema uber praludium”), του Heitor Villa-Lobos (“Aria Cantilena”), η οργανική του σύσταση και, ιδίως, η διάθεσή του να αναπαράγει ένα post-bop κλίμα, με δημοφιλείς απολήξεις (τραγούδι, easy περάσματα, σαφής εικονοπλαστική κατεύθυνση), μας οδηγούν να συμπεράνουμε πως η λεγόμενη modern jazz, στη σημερινή Γερμανία, είναι κάτι που μπορεί ν’ αφορά, με τον πρέποντα τρόπο, και τον πολύ κόσμο. Αν και, βασικά, οι δύο συνθέσεις των… ξένων, ερμηνευμένες με άψογο τρόπο από τους τέσσερις μουσικούς, ξεχωρίζουν – ο συνεργάτης τού Michael Mantler, o κύριος Roger Jannota, είναι εκείνος που κερδίζει τις εντυπώσεις στα συγκεκριμένα θέματα – είναι οι πέντε πρωτότυπες συνθέσεις τού Klentze, εκείνες που δίνουν ταυτότητα στο “You Have Been Here Before” [Konnex KCD 5231, 2009], με την υπ’ αριθμόν 7 (“Gib dem der’s braucht”) να αναδεικνύεται σε must· ένα ωραίο τραγούδι, που παρέχει δυνατότητες για soli, κατά σειρά, στους Jannotta, Klentze και Hecker. Απλός, ωραίος δίσκος.
www.konnex-records.de Ακούγοντας… τζαζο-αυστριακούς να τραγουδούν (πρωτότυπα δικά τους τραγούδια! – ε, βάζω θαυμαστικό, δεν είναι και τόσο σύνηθες) δεν γίνεται να μην ανακαλέσεις στη μνήμη σου δύο καθολικούς «-ισμούς»· τον ζαππισμό και τον μπρεχτισμό. Άνευ αυτών δύσκολα κινείται το αυστριακό κεφάλαιο. Εννόω πως οι δύο παραδόσεις είναι τόσον ισχυρές, ώστε είναι περίπου αδύνατον να τις προσπεράσεις. Δεκαμελής μπάντα (φωνή, βιολί, κιθάρες, τρομπέτα, σαξόφωνα, κλαρινέτα, πλήκτρα, μπάσο, ντραμς…), η οποία παίζει με ποικίλα ηχοχρώματα (jazz, rock, improv, καμπαρέ), και ακόμη ποικιλότερες διαθέσεις, η Die Strottern & JazzWerkstatt Wien εμφανίζει στο “Elegant” [JazzWerkstatt JWR 01/09, 2009] ό,τι εννοεί η λέξη. Μία κομψή διαδοχή συνθέσεων-τραγουδιών-απαγγελιών, οι οποίες δίχως να ακουμπούν το ακραίο – τα πάντα εξελίσσονται σε 50 λεπτά, ήτοι, περίπου, 10 θέματα των 5 λεπτών το κάθε ένα –, κατορθώνουν να κεντρίσουν ένα αυθόρμητο ενδιαφέρον. Πολύ ωραίο το φανφαρόνικο κλείσιμο του “Heut kommen d’Engerin…”.
www.jazzwerkstatt-records.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου