Η συνεργασία των τριών είναι ένα απίστευτης δυναμικής ηλεκτρικό παραλήρημα, ηχογραφημένο ζωντανά στο Kyoto και την Osaka τον Μάρτιο του 2003, το οποίο έλκει την καταγωγή του από τις old days του jazz-rock – κυρίως από έναν φανταστικό συνδυασμό, που ποτέ δεν «κάθισε», ένα jam, πώς να το πω, ανάμεσα στον Jimi και τον Larry Coryell. Και οι δύο απόψεις (Jimi-Larry) στριμώχνονται στις πενιές του Kawabata. Από την μια μεριά η φαντασία και η ελευθερία του «Γύφτου», και από την άλλη ο κατευθυνόμενος ήχος του τεξανού guitar hero σ’ εκείνη την καταιγίδα “The jam with Albert” (1969)· όπου “Albert” (ο τότε μπασίστας του Coryell, Albert Stinson, εδώ διάβαζε “Tsuyama”), αλλά και όπου «καταιγίδα» συμπλήρωσε, παρακαλώ, με “Shoji Hano”.Πράγματι, είναι εντυπωσιακό πώς ο ιάπων ντράμερ κατορθώνει όχι απλώς να συνοδεύει την έκρηξη, αλλά κατ’ ουσία να την πυροδοτήσει με το αχαλίνωτο παίξιμό του, σε τούτο το εντελώς ατίθασο hard core, σήμα κατατεθέν της PSF και του τρόπου που αντιλαμβάνεται την επί σκηνής επικοινωνία.
(“Inomusha” στην καθομιλουμένη ιαπωνική φαίνεται πως σημαίνει «παράτολμος», όμως η αρχή της λέξης πάει πολύ πίσω στο χρόνο, στην Έντο περίοδο των σαμουράι, τον 17ον-18ον αιώνα, και επί λέξει μεταφράζεται ως «κάπρος πολεμιστής». Δεν τα λέω εγώ αυτά, ο Hano τα λέει).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου