Παράξενο άλμπουμ το
“Hyena” [Inner Ear,
2012] των His Majesty The King of Spain. Εκεί όπου ακούς το “Can of Campbell’s” και λες… να ένας ακόμη Can-κλώνος, να η πιο σωστή «αλλαγή» μετά τους Baby Guru ας πούμε, εκεί καταφθάνει το φωτεινό british semi-acoustic pop “You don’t know shit about love”,
αλλάζοντας κατ’ ευθείαν το
κλίμα.
Γενικώς, γενικώς λέω, τα τραγούδια των HMTKoS αφήνουν μία feel good διάσταση-διάθεση, ακόμη
και όταν καταγράφουν κάπως μπερδεμένες ή αδιέξοδες καταστάσεις, επενδύοντας
συχνά σε αλλοπρόσαλλα, αλλά λειτουργικά ηχοχρώματα. Φερ’ ειπείν το “Mustafa and his army of bastard children” είναι βυθισμένο σε μια
παράδοξη americana (να
πω σαν εκείνη του Tom Waits;
– ας το πω), με το “Do the living for me”
(πολύ καλό!) να ανακαλεί στη μνήμη μου το country-folk
του Béla Fleck! Μέσα σ’
αυτό το λίγο πήγαιν’-έλα κλίμα –που
δεν ξέρω πόσο βοηθά στην ταυτοποίηση του ήχου των HMTKoS– έχουμε το girlish folk-rock “Come on (Pretty baby)”,
το κάπως χιουμοριστικό, αλλά ηχητικώς στο ίδιο κλίμα, “David Bowie’s son”, το bluesy “Little man blues” (με τα ωραία φωνητικά
της Κέλυς Μητροπούλου), το πνιγηρό “Skull wide open” (που μοιάζει σαν πειραγμένος
Alan Lomax α
λα Tangle Eye)…
Λίγο πριν το τέλος το “This joy I’m feeling” μάς επαναφέρει στις
αρχικές poppy καταστάσεις, χωρίς να εξαφανίζεται πάντως το σύστημα americana (κυρίως στον τρόπο
που τραγουδά ο Νεκτάριος Κουβαράς), με το έσχατο “Campbell’s” (για τις σούπες ο τίτλος, για τα…
σκοτάδια ο στίχος) να προάγει μίαν άλλη κάπως freaky folk διάθεση.
Με εξαμελή βασική σύνθεση (Νεκτάριος Κουβαράς φωνή, κιθάρες, μπάντζο, κρουστά,
Άγγελος Αϊβαζής κιθάρες, Βασίλης Βλαχάκος ντραμς, Κέλυ Μητροπούλου βιολί, φωνή,
YoungBilly Nitch μπάσο, Λευτέρης Λουκίσας τρομπέτα) και με κάμποσες επιπλέον
«βοήθειες», που στηρίζουν επαρκώς τα δύο πρόσωπα της “Hyena”, οι HMTKoS ένα μόνον απομένει να πράξουν. Να
εμβαθύνουν στα αμερικανόφερτα ακούσματα, στοχεύοντας εντελώς στο country-folk συνειδητό τους.
Επαφή: www.inner-ear.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου