ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 38

30/7/2017
Υπάρχουν κάτι περισπούδαστοι δήθεν-τάχα, που όταν τους ρωτάς τι μουσική ακούνε σού λένε αυτάρεσκα «κλασική». Γνώρισα χθες σ’ ένα μαγαζί ένα τέτοιο άτομο (μεγαλύτερός μου) και πιάσαμε λίγο την κουβέντα. Αφορμή κάτι βλακώδη ελληνικά ποπ, που έπαιζε η τηλεόραση (την οποία είχε ανοιχτή ο μαγαζάτορας σαν «παρέα»). Εντάξει, ο άνθρωπος (όχι ο μαγαζάτορας) δεν είχε καμμία επαφή με τη λαϊκή μουσική. Την κάθε είδους λαϊκή μουσική εννοώ.
Την τζαζ τη θεωρούσε κακόφωνη, το ροκ φτηνό, τα ελληνικά λαϊκά… αχαρακτήριστα και ακόμη, όταν άρχισα να του λέω κάτι περί Ξενάκη, Στοκχάουζεν κ.λπ., απλώς ξίνισε τα μούτρα του. Παρά ταύτα βρήκαμε ένα σημείο επαφής…

Με ρώτησε αν πήγαινα στο Μέγαρο, στις καλές εποχές του, του είπα «μόνο απ’ έξω», μου είπε πως ο Μάλερ είναι ο αγαπημένος του συνθέτης και με ρώτησε αν τον ξέρω και αν έχω ακούσει κάτι δικό του. Φυσικά, του είπα, έχω ακούσει Μάλερ και πως έχω, μάλιστα, το σάουντρακ από το «Θάνατο στη Βενετία» του Βισκόντι. Τον ρώτησα, αν έχει δει την ταινία, μου είπε «ναι» και πως του άρεσε πολύ. Τον ρώτησα ακόμη αν θυμάται το τέλος της, μου είπε «μέσες-άκρες ναι», και πριν χωρίσουμε του είπα πως είναι προτιμότερο να... πεθαίνεις ως αγαπών, παρά ως αγαπημένος.
Έφυγα και νομίζω πως τον άφησα να το σκέφτεται…

29/7/2017
Ελληνικό μουσικό περιοδικό για την country; Και όμως κάτι πήγε να γίνει εκεί προς το 1999, αλλά η προσπάθεια γρήγορα έμεινε από καύσιμα. Αυτό ήταν μάλλον το πρώτο τεύχος με τον θρύλο Keith Whitley στο εξώφυλλο.
Ο Whitley πέθανε από το ποτό στα 34 του, το 1989, και στο Νότο (των ΗΠΑ) τον έχουν κάπως σαν τον Jim Morrison, τον Hendrix κ.λπ. Στην Ελλάδα, φυσικά, τον ξέρουν… τρεις κι ο κούκος, όπως, εξάλλου, συμβαίνει και με τους περισσότερους καντρίστες.

28/7/2017
Η Karin Krog είναι η πιο μεγάλη τζαζ τραγουδίστρια, που βγήκε ποτέ από την Ευρώπη. Είναι κι άλλες, αλλά αυτή έχει απίστευτη δισκογραφία με μεγάλους τζάζμεν (Dexter Gordon, Archie Shepp, Warne Marsh κ.ά.) και φοβερά προσωπικά άλμπουμ.
Ακούστε εδώ, όσοι δεν το ξέρετε, για να σας φύγει το σκαλπ…

28/7/2017
Κορυφαίο σουηδικό γκρουπ. Το δεύτερο άλμπουμ τους είχε βγει μόνο στην Αμερική το 1969. Ελάχιστες ψυχεδελικές μπάντες (πέρα από Αμερική και Αγγλία) σέβομαι όσο τούτους...

27/7/2017
ΦΕΡΤΕ ΤΑ… ΠΑΡΤΕ ΤΑ…
Ρέμος-Ραμαζότι απόψε στο Νάμος στη Μύκονο, με 1000 ευρώ το κεφάλι για μπροστά-μπροστά, μόνο με παρέα 10 ατόμων (προσοχή: άμα μαζευτείτε πέντε θα πληρώσετε από 2 χιλιάρικα το κεφάλι!). Για τους φτηνιάρηδες… πισινούς έχει και καλύτερες τιμές, αλλά κάτω από 3 κατοστάρικα το κεφάλι δεν πέφτει. Μαζί και τα ξύδια… Φαΐ δε βλέπω… Φάτε απ’ το σπίτι…

27/7/2017

Η Καθημερινή ονειρεύεται ημέρες Ιουλίου ’64 από την ανάποδη –αλλά δεν της βγαίνει– όταν δεξιοί, ακροδεξιοί και παρακρατικοί (που είχαν αντιμετωπιστεί ως τεντυμπόυδες!) είχαν εισβάλει στη Βουλή (στο προαύλιο και στο κτήριο) φωνάζοντας συνθήματα εναντίον του Γέρου και υπέρ του Καραμανλή (που τότε ήταν στο Παρίσι), πλακώνοντας συγχρόνως στο ξύλο βουλευτές του Κέντρου.

26/7/2107

ΚΟΥΒΕΝΤΙΑΣΑΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΠΑΤΙΡΗΔΕΣ...
Κάποιοι αηδίασαν τις προάλλες από την επίσκεψη του ζεύγους Ρουβά στον πρόεδρο της δημοκρατίας. Πάντα, όμως, υπάρχουν και χειρότερα… 

>>U2's Bono Meets French President Macron & First Lady to Discuss Poverty<<

26/1/2017
Οι ανακοινώσεις της ΝΔ για οτιδήποτε… για το Ρουβίκωνα, για την έξοδο στις αγορές, για τη δικαιοσύνη, για ό,τι να ’ναι, συγκαταλέγονται μεταξύ των πιο γελοίων κειμένων, που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο. Για τον πολύ απλό λόγο πως περνιούνται για «σοβαρά», από ’κείνους που τα συντάσσουν.

26/1/2017
Παλιά τις ψευτοειδήσεις, τα fake news όπως τα λένε, τα άκουγες μόνο την Πρωταπριλιά, ή σε τίποτα επιθεωρήσεις. Τώρα τα διαβάζεις παντού. Το ότι κάποιοι βγάζουν λεφτά, στο δίκτυο, επιχειρώντας να κοροϊδέψουν όσους περισσότερους μπορούν είναι πιο ανέντιμο και επικίνδυνο και από το «νερό του Καματερού».
Λουκέτα μόνο.

25/7/2017 

Αυτή η ιστορία με τα… κουλούρια και τα βατράχια έχει ξεφύγει πλέον. Ό,τι μαλακία περάσει από το μυαλό τού καθενός τη γράφει, χωρίς οποιαδήποτε ευθύνη, καλυπτόμενος, δήθεν-τάχα, πίσω από το… κάνω πλάκα.

Δεν υπάρχει πλάκα, όταν διασπείρεις ψέματα, οδηγώντας αφελείς ή και… κουτοπόνηρους να τα πιστέψουν. Υπάρχει δόλος, πίσω από τον οποίο κρύβονται «προσωπικά» οφέλη, απαξίωση ΜΜΕ, χλεύη προς δημοσιογράφους κ.λπ.

Εγώ δε χαίρομαι, επειδή αναμετέδωσαν τις αηδίες του «επιδόματος για τα σφραγίσματα» η Athens Voice, η iefimerida, ο ΣΚΑΪ και άλλα διάφορα φιλελέδικα σάιτ ή κανάλια. Και δε χαίρομαι, επειδή κάποια άλλη στιγμή μπορεί να την πατήσουν και άλλα Μέσα, που δεν είναι φιλελέδικα και στέκονται πιο κοντά στις δικές μου απόψεις.

 Δεν ξέρω πώς μπορεί να εκλείψει από το ίντερνετ αυτή η ιστορία, που βεβαίως έχει έρθει απ’ έξω. Δύσκολο… 

Προσωπικά, φτύνω τέτοια "χιουμοριστικά" σάιτ απ’ όπου κι αν προέρχονται.