Όπως διαβάζουμε από το site τού Cyprus Music Information Centre ο
Ευαγόρας Καραγιώργης.... «Γεννήθηκε στην
Τσάδα της Πάφου το 1957. Σπούδασε μουσική στο Aaron Copland School of
music-CUNY (Νέα Υόρκη) με τους A. Brings και L. Kraft (1981-88) και με τους
Menahem Zur και David Echer στο NYU (1988-89). Από τo 1989 διδάσκει μουσική σε
σχολεία της Μέσης Εκπαίδευσης. Από το 1990 συνεργάζεται με τα θεατρικά σχήματα
ΘΟΚ, ΕΘΑΛ, Σατιρικό, ΘΕΠΑΚ γράφοντας μουσική για πολλές θεατρικές παραστάσεις.
Επίσης, γράφει μουσική για την τηλεόραση και πολλά έργα του παρουσιάστηκαν από
το ραδιόφωνο.(...) Τα τελευταία χρόνια συνεργάζεται στενά με σημαντικούς
μουσικούς και διάφορα μουσικά σύνολα δίνοντας συναυλίες στην Κύπρο και το
εξωτερικό με δική του μουσική».
Το πιο πρόσφατο άλμπουμ τού Ευαγόρα Καραγιώργη αποκαλείται «10
Χαϊκού για Τετράφωνη Χορωδία» (2019), είναι ανεξάρτητης παραγωγής, στηριγμένο,
από την πλευρά τού λόγου, στην ποίηση του Γιώργη Παυλόπουλου (1924-2008) – πιο συγκεκριμένα
στο βιβλίο του Τριαντατρία Χαϊκού
[Στιγμή, 1990]. Ο Καραγιώργης επιλέγει δέκα απ’ αυτά τα χαϊκού για να τα
μελοποιήσει, παρουσιάζοντάς τα με την Χορωδία Δωματίου ΠΟΛΥΦΩΝΙΑ, υπό τη
διεύθυνση της Μάρως Σκορδή. Η χορωδία αποτελείται από τέσσερις σοπράνο και
τρεις άλτο τραγουδίστριες, και ακόμη από τρεις τενόρους και τέσσερις μπάσους
τραγουδιστές.
Τo χαϊκού είναι ως γνωστόν μια ποιητική ιαπωνική φόρμα με
τρεις ομάδες λέξεων, που αποτελούνται, η κάθε μία, από πέντε, επτά και πέντε
συλλαβές. Σύνολο: δέκα επτά συλλαβές. Αυτές οι ομάδες λέξεων μπορεί να
γράφονται είτε σε μορφή τριών στίχων είτε σε μια σειρά, με χωρισμένες τις τρεις
ομάδες από κενό. Με τα χαϊκού έχουν ασχοληθεί και έλληνες ποιητές, όπως ο
Γιώργος Σεφέρης, ενώ η μελοποίησή τους ή έστω η απαγγελία τους με τη συνοδεία
μουσικής δεν είναι κάτι σπάνιο (να θυμηθούμε τους Sigmatropic και
το άλμπουμ τους “Sixteen Haiku
& Other Stories”
από το 2003, που είχε βασιστεί στη σχετική ποίηση του Σεφέρη).
Η περίπτωση, όμως, της μελοποίησης των χαϊκού του Γιώργη
Παυλόπουλου από τον Ευαγόρα Καραγιώργη είναι πάντως διαφορετική – και ιδιάζουσα
θα λέγαμε.
Κατ’ αρχάς ο κύπριος συνθέτης δεν χρησιμοποιεί όργανα ή,
μάλλον, το μόνο όργανο που χρησιμοποιεί είναι η ανθρώπινη φωνή. Έπειτα, διαθέτει
τέσσερις ομάδες φωνών που δρουν σε
διαφορετικά επίπεδα. Λέμε, με άλλα λόγια, για μία τετράφωνη χορωδία. Καταγράφονται, δηλαδή, διαφορετικές μελωδικές γραμμές, οι
οποίες εξελίσσονται ταυτοχρόνως, εκμεταλλευόμενες την επανάληψη, προκειμένου να
αποσαφηνίσουν, μελοποιητικώς πια, το νόημα του κάθε ποιήματος. Υπάρχει μια
τεχνική λούπας ούτως ειπείν, που λειτουργεί αποδοτικώς και που προσθέτει στα χαϊκού (στην
ποίηση του Παυλόπουλου) μιαν επιπλέον διάσταση. Εκείνη ενός λόγου, που μπορεί
να επεκτείνεται αν όχι στο «άπειρο» (καθότι οι μελοποιήσεις διαρκούν από 1:47
έως 2:50), πάντως σε χρόνους πολλαπλάσιους της (απλής) ανάγνωσης.
Το άκουσμα τού άλμπουμ «10 Χαϊκού για Τετράφωνη Χορωδία»
έχει τον τρόπο να επιβάλλεται και μέσω αυτού του ωραίου τεχνάσματος,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου