FATHER BREATH αλμανάκ

Σχετικώς καινούριο συγκρότημα από την Αθήνα (σχηματίστηκαν το 2014), οι Father Breath (Νίκος Μπασκόζος, Βασίλης Τζούνης, Αριστομένης Θεοδωρόπουλος η βασική τριάδα – συν κάποιες «βοήθειες» σε φωνητικά, σε ορισμένα tracks) έχουν τώρα ένα LP σε κυκλοφορία, το πρώτο τους, που αποκαλείται “Almanak” [B-Other Side Records, 2019] και που είναι τυπωμένο σε 200 αριθμημένα αντίτυπα (υπάρχει και digital βεβαίως). Στο άλμπουμ καταγράφονται επτά θέματα, έξι πρωτότυπα συν μια... ημι-διασκευή. Στο παραδοσιακό νέγρικο “Strange things happening in the land” (Blind Joe Taggart, Charles Haffer Jr. κ.ά.) οι Father Breath έχουν τοποθετήσει δική τους μουσική. Για ν’ ακούσουμε...

Το άλμπουμ ανοίγει με το «Μας αγαπά», που έχει ελληνικούς στίχους (το λέμε, επειδή άλλα κομμάτια έχουν αγγλικούς). Σαν εισαγωγή είναι εντυπωσιακή θα έλεγα. Η μπάντα αποδίδει σ’ αυτό το ύφος του ελληνικού ροκ, που διανθίζεται από παραδοσιακά ηχητικά στοιχεία, δίχως να θυμίζει τα γκρουπ του ’70 (Σαββόπουλος-Μπουρμπούλια κ.λπ.), αλλά ούτε και τους Εν Πλω – παρότι με αυτούς ίσως να υπάρχει μια μεγαλύτερη αισθητική συνάφεια. Οι κιθάρες μπροστά, ισχυρό το ρυθμικό τμήμα, σωστά-δυνατά τα φωνητικά και… στίχοι με λίγες λέξεις, που επαναλαμβάνονται, και που δημιουργούν αυτή την αίσθηση του trance.

Ακολουθεί το «Μάνα», που διαθέτει γυναικεία φωνητικά (Λουίζα Αναγνώστου-Δέσποινα Λαφαζάνη) και που σαν κομμάτι, δεν διαφέρει και τόσο από το προηγούμενο. Οι στίχοι τραγουδιούνται (σχεδόν απαγγέλλονται) με ορμή και όπου αυτοί ακούγονται, στα όποια μέρη, προβάλλονται (και σωστά) πάνω απ’ ό,τι άλλο. Όμως και τα οργανικά passages είναι πολύ καλά, δημιουργώντας ένα κάπως σκοτεινό σκηνικό, που στηρίζεται στα επαναλαμβανόμενα eastern μοτίβα. Ναι... σαν να τζαμάρουν οι Εν Πλω με τους David Byrne-Brian Eno.

Η πλευρά θα ολοκληρωθεί με το οργανικό «Κυνηγημένος», που έχει κι αυτό 5λεπτη διάρκεια, όπως και τα δύο προηγούμενα tracks, και που πιάνει τη σκυτάλη από εκεί που την άφησαν οι Σύνδρομο, στα μέσα του ’80. Οι έστω οι 17 Pygmies λίγο αργότερα. Εξαιρετικό!

Η Side B ανοίγει με το “Not there”, που έχει αγγλικούς στίχους, όπως και τα υπόλοιπα τραγούδια της πλευράς. Η εισαγωγή φέρνει στη μνήμη μου τους Moffs και τον Tom Kazas, στα πιο... side trip κομμάτια τους. Γενικώς θυμίζει Moffs το “Not there”, ακόμη και στα φωνητικά – και αυτό μ’ αρέσει. Μ’ αρέσει, όχι μόνο γιατί θυμίζει ό,τι θυμίζει, αλλά επειδή είναι και πολύ καλό τραγούδι.

Ακολουθεί το “Poleis” (Palmyra, Ramallah, Baghdad κ.λπ.) – είναι προφανές το (οδυνηρό) σκηνικό. Το τραγούδι έχει ένα ελεγειακό προφίλ και επιβάλλεται μέσα από την μονοτονία του, που αγγίζει ψυχεδελικές διαστάσεις. Πολύ καλό και αυτό!

Στο παραδοσιακό “Strange things” οι Father Breath κάνουν επίσης ωραία δουλειά, φτιάχνοντας ένα τραγούδι τελετουργικής αντίληψης, με όλες αυτές τις αναφορές που έχουμε ήδη αναφέρει, το οποίο σπάει κόκκαλα.

Το κλείσιμο με το “The tribulator” (φωνητικά εδώ η Valisia Odell) δεν θα μας κάνει να αλλάξουμε γνώμη.

Το “Almanak” των Father Breath είναι το πρώτο σημαντικότατο άλμπουμ του 2020 για την ελληνική ροκ σκηνή.

Επαφή: www.facebook.com/pages/category/Record-Label/B-otherside-records-140593259349951/