Οι δικές του
μελοποιήσεις στα ποιήματά του και οι συνεργασίες του με άλλους συνθέτες και
τραγουδοποιούς.
Η
σχέση του ποιητή Ντίνου Χριστιανόπουλου (20 Μαρτίου 1931 – 11 Αυγούστου 2020)
με την δισκογραφία είναι μέσες-άκρες γνωστή στους περισσότερους από εμάς.
Τα
βασικά: «Τι να τα κάνω τα τραγούδια σας» σε μουσική Διονύση Σαββόπουλου, οι
μελοποιήσεις ποιημάτων του από τον Σταύρο Κουγιουμτζή και τον Μάνο Χατζιδάκι,
τα δικά του λαϊκά τραγούδια (σε μουσικές και λόγια δικά του εννοούμε). Υπάρχουν
όμως και άλλα τινά και όχι πολύ γνωστά, που αξίζει να επισημανθούν, επειδή
έχουν νόημα και αξία.
Το
1994 κυκλοφορεί από την εταιρεία Ανατολή Music
Productions, με επιμέλεια παραγωγής από τον
αείμνηστο Κώστα Κωτούλα, το άλμπουμ «Το
Αιώνιο Παράπονο», που περιλάμβανε δέκα τραγούδια σε μουσική και λόγια του
Ντίνου Χριστιανόπουλου, ερμηνευμένα από τους Θεσσαλονικιούς λαϊκούς
τραγουδιστές Δημήτρη Νικολούδη και Παναγιώτη Καραδημήτρη.
Στο
ένθετο εκείνου του άλμπουμ (LP) διαβάζαμε ένα κείμενο
του Ν. Χριστιανόπουλου, γραμμένο τον Μάρτιο του 1994, στο οποίο ο ίδιος ο
ποιητής αναφερόταν στην περιπέτειά του με τα τραγούδια και την δισκογραφία. Το
κείμενο αυτό είναι αρκετά αναλυτικό και, μαζί με κάποιες δικές μας ενσωματωμένες
επεξηγήσεις, καταγράφει μια πορεία περίπου 30 χρόνων (από τα μέσα του ’60 έως
τα μέσα του ’90) δράσεων τού ποιητή σε σχέση με το θέμα μας. Το μεταφέρουμε
αυτούσιο…
Η συνέχεια εδώ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου