Πίσω από τους Splashing Rainbows κρύβεται
ο Γιώργος Κυριαζής, τον οποίον οι παλαιότεροι θα τον θυμούνται, ενδεχομένως,
από την εποχή των One Night Suzan
(μέσα 90s), ενώ κάποιοι
άλλοι (οι περισσότεροι) θα τον ξέρουν ως έναν από τους μεταφραστές του Thomas Pynchon στην
Ελλάδα (“Mason & Dixon”, «Ενάντια στη μέρα,
«Το ουράνιο τόξο της βαρύτητας» κ.λπ.) και άλλων συγγραφέων βεβαίως όπως του David Foster Wallace.
Το να μεταφράζεις Thomas Pynchon δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο, και ο βραβευμένος γι’ αυτήν την ιδιότητά του Γιώργος Κυριαζής το ξέρει τούτο καλώς, όπως καλώς ξέρει και τις απαιτήσεις της αγγλόφωνης pop στην Ελλάδα από 30ετίας – κάτι που τέλος πάντων τον βοηθά και αυτή την φορά, προκειμένου να στήσει ένα έντεχνο ποπ σκηνικό, με ισχυρά hooks στο late sixties παρελθόν.
Με το προσωπικό όχημά του λοιπόν, τους Splashing Rainbows, ο Γ. Κυριαζής επιστρέφει σ’ εκείνες τις μέρες της (ποπ) αθωότητας, προτείνοντας μια σειρά από τραγούδια –έξι στον αριθμό, τρία ανά πλευρά τούτου του 12ιντσου, που τιτλοφορείται “Numbers” [Make Me Happy Records, 2021] και που γυρίζει στις 45 στροφές–, στα οποία παίζει όλα τα βασικά όργανα, με τα πνευστά να ανήκουν στον Σέργιο Βούδρη (The Voyage Limpid Sound) και με την Αντωνία Τζίτζικα να συμπληρώνει σε φωνητικά.
Ηχογραφημένο στο Diskex Studio, το 2019, σε παραγωγή και μείξη από τον Σ. Βούδρη, το “Numbers” είναι ένα mini-LP, ας το πούμε έτσι, στο οποίο κυριαρχεί το «φως» και η «καλή διάθεση».
Τα κομμάτια εννοούμε είναι «ανεβαστικά», ενοργανωμένα με άποψη –όπως «άποψη» υπάρχει και στην παραγωγή–, φέρνοντας στην μνήμη την βρετανική psychedelic-pop των late sixties. Τους Moody Blues για παράδειγμα, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν υπάρχουν και στοιχεία, αρμονικά και μελωδικά, που ανακαλούν την τεχνοτροπία των Beatles ή και άλλων συγκροτημάτων της ίδιας περιόδου, όπως των πρώιμων Status Quo, των Hollies (εποχής “Butterfly”), των Kaleidoscope (UK), στις πλέον σύνθετες στιγμές τού “Numbers”, όπως στο “Six (days)”, και άλλων.
Και τα έξι κομμάτια κυλούν σ’ αυτό το στυλ, δίχως να ξεφεύγουν σπιθαμή από τις απαιτήσεις της έντεχνης pop, εμμένοντας σ’ αυτό το τόσο χαρακτηριστικό british pop psychedelic πνεύμα, που έφθασε στο απόγειό στο δεύτερο μισό των sixties, γνωρίζοντας περαιτέρω και μιαν αναβίωση στις αρχές της δεκαετίας του ’90.
Στάνταρντ πράγματα, περιεκτικά και κυρίως απλωμένα με γνώση και γούστο, σε τούτο τον δίσκο γνωριμίας των Splashing Rainbows.
Επαφή: www.facebook.com/makemehappyathens, makemehappyathens@gmail.com
Το να μεταφράζεις Thomas Pynchon δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο, και ο βραβευμένος γι’ αυτήν την ιδιότητά του Γιώργος Κυριαζής το ξέρει τούτο καλώς, όπως καλώς ξέρει και τις απαιτήσεις της αγγλόφωνης pop στην Ελλάδα από 30ετίας – κάτι που τέλος πάντων τον βοηθά και αυτή την φορά, προκειμένου να στήσει ένα έντεχνο ποπ σκηνικό, με ισχυρά hooks στο late sixties παρελθόν.
Με το προσωπικό όχημά του λοιπόν, τους Splashing Rainbows, ο Γ. Κυριαζής επιστρέφει σ’ εκείνες τις μέρες της (ποπ) αθωότητας, προτείνοντας μια σειρά από τραγούδια –έξι στον αριθμό, τρία ανά πλευρά τούτου του 12ιντσου, που τιτλοφορείται “Numbers” [Make Me Happy Records, 2021] και που γυρίζει στις 45 στροφές–, στα οποία παίζει όλα τα βασικά όργανα, με τα πνευστά να ανήκουν στον Σέργιο Βούδρη (The Voyage Limpid Sound) και με την Αντωνία Τζίτζικα να συμπληρώνει σε φωνητικά.
Ηχογραφημένο στο Diskex Studio, το 2019, σε παραγωγή και μείξη από τον Σ. Βούδρη, το “Numbers” είναι ένα mini-LP, ας το πούμε έτσι, στο οποίο κυριαρχεί το «φως» και η «καλή διάθεση».
Τα κομμάτια εννοούμε είναι «ανεβαστικά», ενοργανωμένα με άποψη –όπως «άποψη» υπάρχει και στην παραγωγή–, φέρνοντας στην μνήμη την βρετανική psychedelic-pop των late sixties. Τους Moody Blues για παράδειγμα, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν υπάρχουν και στοιχεία, αρμονικά και μελωδικά, που ανακαλούν την τεχνοτροπία των Beatles ή και άλλων συγκροτημάτων της ίδιας περιόδου, όπως των πρώιμων Status Quo, των Hollies (εποχής “Butterfly”), των Kaleidoscope (UK), στις πλέον σύνθετες στιγμές τού “Numbers”, όπως στο “Six (days)”, και άλλων.
Και τα έξι κομμάτια κυλούν σ’ αυτό το στυλ, δίχως να ξεφεύγουν σπιθαμή από τις απαιτήσεις της έντεχνης pop, εμμένοντας σ’ αυτό το τόσο χαρακτηριστικό british pop psychedelic πνεύμα, που έφθασε στο απόγειό στο δεύτερο μισό των sixties, γνωρίζοντας περαιτέρω και μιαν αναβίωση στις αρχές της δεκαετίας του ’90.
Στάνταρντ πράγματα, περιεκτικά και κυρίως απλωμένα με γνώση και γούστο, σε τούτο τον δίσκο γνωριμίας των Splashing Rainbows.
Επαφή: www.facebook.com/makemehappyathens, makemehappyathens@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου