Σουηδός κοντραμπασίστας, γεννημένος το 1954, που είναι
εγκατεστημένος εδώ και χρόνια στην Αμερική, ο Bruno Råberg έχει σχετικώς πρόσφατο CD σε κυκλοφορία, το οποίον
αποκαλείται “Look Inside
/ Solo
Bass” [STIM
Sweden / OrbisMusic, 2022].
Ψάχνοντας λίγο το παρελθόν τού Råberg βλέπω πως στα μέσα του ’70 ήταν στην μπάντα του τρομπονίστα Eje Thelin, ενώ τα πιο πρόσφατα χρόνια τον συναντάμε με δικά του σχήματα, τρίο, κουαρτέτα κ.λπ.
Στο “Look Inside” πάντως ο Bruno Råberg είναι εντελώς μόνος του, με το κοντραμπάσο του (ένα γαλλικό, κατασκευασμένο από τον Gabriel Jacquet-Gand, γύρω στο 1880!), αποδίδοντας ποικίλο υλικό, συνθέσεις και αυτοσχεδιασμούς εννοούμε, δικές του και versions.
Διασκευές για σόλο κοντραμπάσο; Βεβαίως, καθώς εδώ συζητάμε για τα πολύ γνωστά κομμάτια “Nardis” του Miles Davis, “Prelude to a kiss” (Gordon / Mills / Ellington) και “My man’s gone now” (Gershwins / Heywards), τα οποία αντιμετωπίζονται μ’ έναν ιδιόμορφο τρόπο.
Ψάχνοντας λίγο το παρελθόν τού Råberg βλέπω πως στα μέσα του ’70 ήταν στην μπάντα του τρομπονίστα Eje Thelin, ενώ τα πιο πρόσφατα χρόνια τον συναντάμε με δικά του σχήματα, τρίο, κουαρτέτα κ.λπ.
Στο “Look Inside” πάντως ο Bruno Råberg είναι εντελώς μόνος του, με το κοντραμπάσο του (ένα γαλλικό, κατασκευασμένο από τον Gabriel Jacquet-Gand, γύρω στο 1880!), αποδίδοντας ποικίλο υλικό, συνθέσεις και αυτοσχεδιασμούς εννοούμε, δικές του και versions.
Διασκευές για σόλο κοντραμπάσο; Βεβαίως, καθώς εδώ συζητάμε για τα πολύ γνωστά κομμάτια “Nardis” του Miles Davis, “Prelude to a kiss” (Gordon / Mills / Ellington) και “My man’s gone now” (Gershwins / Heywards), τα οποία αντιμετωπίζονται μ’ έναν ιδιόμορφο τρόπο.
Στο “Nardis”
ας πούμε, υπάρχει μια ξεχωριστή εισαγωγή, που τιτλοφορείται “Kansala”, με το μπάσο να ηχεί κάπως σαν
καλίμπα, ενώ στα άλλα δύο tracks η χρήση του οργάνου είναι περισσότερο αναμενόμενη, με τις
μπασογραμμές να μεταφέρουν νότα-νότα το αίσθημα βασικά των πρωτότυπων μελωδιών.
Όμως και στα δικά του κομμάτια ο Bruno Råberg δεν είναι λιγότερο εφευρετικός, ιδίως αν αναφερόμαστε στο “Chennai reminiscence”, που επιχειρεί να μεταφέρει, μέσω του κοντραμπάσου του classical indian vibes, με παίξιμο «κρουστό», αλλά και με χρήση δοξαριού ή στο παντελώς αυτοσχεδιαστικό “Gyrating spheres”, στο οποίο επίσης δημιουργεί ήχους με διαφορετικούς τρόπους (εκμεταλλευόμενος και το σώμα του οργάνου, και όχι μόνον τις χορδές).
Υπάρχουν όμως και συνθέσεις στο “Look Inside” και όχι μόνον αυτοσχεδιασμοί, που αντιμετωπίζονται περισσότερο «τυπικά» (“June poem”), προβάλλοντας μια πιο οργανωμένη μελωδική να την πούμε αύρα.
Γενικώς, έχουμε να κάνουμε μ’ ένα άκρως ενδιαφέρον άκουσμα, που αντιμετωπίζεται και ως το απόσταγμα ενός διακεκριμένου μουσικού, με σχεδόν 50χρονη διαδρομή.
Επαφή: www.brunoraberg.com
Όμως και στα δικά του κομμάτια ο Bruno Råberg δεν είναι λιγότερο εφευρετικός, ιδίως αν αναφερόμαστε στο “Chennai reminiscence”, που επιχειρεί να μεταφέρει, μέσω του κοντραμπάσου του classical indian vibes, με παίξιμο «κρουστό», αλλά και με χρήση δοξαριού ή στο παντελώς αυτοσχεδιαστικό “Gyrating spheres”, στο οποίο επίσης δημιουργεί ήχους με διαφορετικούς τρόπους (εκμεταλλευόμενος και το σώμα του οργάνου, και όχι μόνον τις χορδές).
Υπάρχουν όμως και συνθέσεις στο “Look Inside” και όχι μόνον αυτοσχεδιασμοί, που αντιμετωπίζονται περισσότερο «τυπικά» (“June poem”), προβάλλοντας μια πιο οργανωμένη μελωδική να την πούμε αύρα.
Γενικώς, έχουμε να κάνουμε μ’ ένα άκρως ενδιαφέρον άκουσμα, που αντιμετωπίζεται και ως το απόσταγμα ενός διακεκριμένου μουσικού, με σχεδόν 50χρονη διαδρομή.
Επαφή: www.brunoraberg.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου