FRANCISCO PAIS ένα ξεχωριστό άλμπουμ

Η περίπτωση του Francisco Pais, του άλμπουμ “Raise Your Vibration” [Product of Imagination, 2012] καλύτερα, είναι από εκείνες που σε οδηγούν… άρον-άρον να επανεκτιμήσεις την απλότητα (ίδιον, συνήθως, ενός πληθωρικού ταλέντου) και βεβαίως την ικανότητα κάποιου να μετέρχεται των βασικών υλικών δημιουργώντας προσωπικό έργο. Κι ενώ λοιπόν μόλις σκάσει το πρώτο τραγούδι (“Broken open”) εκείνο που έρχεται κατ’ ευθείαν στο μυαλό σου είναι πως ένας κάποιος… Sting (η φωνή μοιάζει, αλλά, γι’ αυτό, μόνον τη φύση μπορούμε να κακίσουμε) βρίσκεται εκεί για να σε απασχολήσει στα επόμενα 41 λεπτά της ζωής σου, στην αμέσως επόμενη στροφή αντιλαμβάνεσαι πως η ομοιότητα είναι αδιάφορη, καθότι άλλα, πολλά, είναι εκείνα που προεξέχουν. Ο Francisco Pais δεν είναι μόνον ένας απολαυστικός τραγουδιστής (με falsetto, φυσικά, ασυναγώνιστο), είναι ακόμη άσσος κιθαριστής και περαιτέρω στιχουργός και συνθέτης. Ένας πλήρης τραγουδοποιός που κινείται με απαράμιλλη άνεση μεταξύ pop-jazz και soft-rock, έχοντας δίπλα του παικταράδες· μουσικούς που χειρίζονται πλήθος πνευστών (άλτο σαξόφωνο, μπάσο κλαρίνο, φλάουτο, μπασούν, κλαρινέτο) και ακόμη πιάνο, rhodes, και μπάσο-ντραμς συμβάλλοντας από κοινού σ’ ένα ανώτερο αισθητικό αποτέλεσμα.

Ξεκινώντας από τη Γαλλία το 1998, σπουδάζοντας στο Berklee και παίρνοντας πτυχίο στη Μουσική Παράσταση, ο Pais είχε την ευκαιρία να εμφανισθεί σε Ευρώπη και Αμερική, παίζοντας με τον αφρό της σύγχρονης σκηνής (Marcus Strickland, Seamus Blake, Gretchen Parlato, Myron Walden κ.ά.), δοκιμάζοντας και εμβαθύνοντας σε σταθερά πεδία. Απέκτησε, έτσι, έναν αέρα μουσικού του πάλκου, τον οποίον αέρα μετέφερε με χαρακτηριστική ευκολία και στο στούντιο, προβάλλοντας έναν αριθμό συνθέσεων/τραγουδιών που δεν σε αφήνουν να χαλαρώσεις. Κι εδώ είναι το παράξενο – ένα ακόμη παράξενο. Ενώ η μουσική του Pais είναι, βασικά, χαμηλών τόνων, το αποτέλεσμα είναι… εκκωφαντικό. Άψογες μελωδίες, αρμονική τελειότητα, ωραία πνευστά παιξίματα και βεβαίως κιθάρα που δοκιμάζει ακόμη και σε σκληρά ροκ τοπία, δίχως ποτέ να απεμπολεί τη λεπτότητά της. Δύσκολο να ξεχωρίσεις τραγούδι απ’ αυτό το άλμπουμ. Δύσκολο να επαναλάβεις κάτι. Το επαναλαμβάνεις όλο (διαρκεί εξάλλου, όπως προείπα, μόλις 41 λεπτά) και καθαρίζεις.

Επαφή: www.franciscopais.com