Την προηγούμενη
Τετάρτη, στο facebook
του Αντώνη Μποσκοΐτη, έγινε μια ενδιαφέρουσα κουβέντα. Συμπτωματική και
απρογραμμάτιστη δείχνει, απλώς, πως όταν υπάρχουν χαμηλοί τόνοι και καλή
διάθεση μπορούν –και στο facebook– να αναπτυχθούν ενδιαφέρουσες συζητήσεις.
 |
|
O
Νίκος Ζερβός με τον αείμνηστο Βαγγέλη Κοτρώνη, «O Δράκουλας
των Εξαρχείων» (1982). (Αρχείο Χάρη Δημολιάτη)
|
Την αφορμή μάς
την έδωσε ένα κείμενο του Ρένου Χαραλαμπίδη, που ανέβηκε στο σάιτ «άβαλον ΤΩΝ
ΤΕΧΝΩΝ» στις 20 Μαρτίου κι είχε τίτλο «Ο μύθος του αριστερού καλλιτέχνη». Το
κείμενο, που σχολιάστηκε κριτικά τόσο από ’μένα, όσο και από τον Αντώνη
Μποσκοΐτη, κατέληγε ως εξής:
«Τελικά τι σημαίνει να είσαι αριστερός
καλλιτέχνης; Δεν ξέρω. Σίγουρα κάτι εύκολο. Δηλώνεις πως είσαι με τους
“καλούς”, άρα οι άλλοι με τους “κακούς”. Λες και η ζωή είναι σπαγγέτι
γουέστερν».
Και κάπου εδώ
ξεκινάει η κουβέντα…
Η συνέχεια εδώ…
Costas Arvanitis
ΑπάντησηΔιαγραφή"In Europe, the CIA was particularly interested in and promoted the “Democratic Left” and ex-leftists, including Ignacio Silone, Stephen Spender, Arthur Koestler, Raymond Aron, Anthony Crosland, Michael Josselson, and George Orwell."
https://monthlyreview.org/.../the-cia-and-the-cultural.../
Ο Petras ήταν από ’κείνους που επεξεργάστηκαν τη θεωρία της «μητρόπολης-περιφέρειας» που αποτέλεσε τη βάση του ΠΑΣΟΚ (τουλάχιστον μέχρι να γίνει κυβέρνηση το '81). Υπήρξε δε κολλητός του Αντρέα (πρέπει να είχε έρθει και στην Ελλάδα). Τα περί υπόπτου ρόλου του Ford τα είχε γράψει πρώτη (στην Ελλάδα) η Λιλή Ζωγράφου στο βιβλίο της «ο ηλιοπότης Ελύτης» [Ερμείας, 1971], αφού τα διάβασε στο Ramparts. Πάντως το Ford δεν έδωσε λεφτά σε κομμουνιστές, όπως έγραψα και σε άλλο σχόλιο.
ΔιαγραφήΤο Ramparts είχε συνδέσει το Φορντ με τη "γενοκτονία" των κομμουνιστών στην Ινδονησία το 1965...
http://la.utexas.edu/.../357LRansomArticleHauntsFord.pdf
Γιώργος Γιαννόπουλος
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ "ρόζα" μου είχε φανεί πολύ κακή ταινία. Το ίδρυμα φορντ -που υλοποιούσε την πολιτική του "congress for cultural freedom" (φορέας άμεσα συνδεδεμένος με την CIA)- προσπαθούσε να προσεταιριστεί κυρίως αριστερούς μη φιλοσοβιετικούς δημιουργούς, καλλιεργώντας ακριβώς την εικόνα ότι η καπιταλιστική δύση αναγνωρίζει την καλλιτεχνική ελευθερία (την ατομική εκφραστική ελευθερία του καλλιτέχνη), σε αντίθεση με την εσσδ, που η εξουσία είχε λόγο για την τέχνη.
https://cup.columbia.edu/.../cold-war.../9780231162302
Είχαν πάρει δεκάδες καλλιτέχνες και οργανισμοί Φορντ. Κανείς δεν ήταν οργανωμένος στην αριστερά (στο KKE ας πούμε), κάποιοι ήταν απλώς μαρξιστές. Φερ’ ειπείν κανένας εξόριστος καλλιτέχνης δεν επιχορηγήθηκε ποτέ. Αλλά και από τους γενικώς αριστερούς που πήραν επιχορήγηση, π.χ. Ραφαηλίδης, κανείς δεν έκλεισε το στόμα του. Κάποια στιγμή θα γράψω πολλά.
ΔιαγραφήΓενικώς έπεσε πολύ σπέκουλα στην πορεία περί... πουλημένης στους Αμερικάνους αριστεράς από αναρχοτέτοιους τύπου Χρηστάκη (παλιά) και σήμερα από κάτι φιλελέδικα ρετάλια και αναρχοναζήδες.
Δεν ήσαν στο ΚΚΕ και κάργα φιλοσοβιετικοί οι επιχορηγηθεντες σκηνοθέτες Βούλγαρης και Αγγελόπουλος ή ο πανεπιστημιακός Δεσποτόπουλος (για να αρκεστώ μόνο σε αυτά που μου έρχονται πρώτα στο νου);
ΔιαγραφήΕγώ δεν ξέρω αν ο Βούλγαρης και ο Αγγελόπουλος υπήρξαν ποτέ μέλη του ΚΚΕ.
Διαγραφή