ΔΥΟ CD ΤΗΣ AMIRANI RECORDS

Το Sestetto Internazionale αποτελείται από τους Harri Sjöström σοπράνο & σοπρανίνο σαξόφωνα, Gianni Mimmo σοπράνο σαξόφωνο, Alison Blunt βιολί, Achim Kaufmann πιάνο, Veli Kujala ακορντεόν και Ignaz Schick πικάπ. Πολυεθνές οπωσδήποτε το σχήμα έδωσε κάποια live στη Φινλανδία, στο Ελσίνκι και στο Τούρκου, τον Σεπτέμβριο του ’15 και δύο κομμάτια μεγάλης διάρκειας από ’κείνα τα live καταγράφονται τώρα σ’ ένα… full improv CD, που έχει τίτλο “Aural / Vertigo” [Amirani AMRN 049]. Το πρώτο εξ αυτών είναι το “Aural” (διαρκεί 34:09) και το δεύτερο το “Vertigo” (διαρκεί 43:01). 

Δεν ξέρω πόσοι είναι εξοικειωμένοι με τα ονόματα της σκηνής του euro-improv, αν και σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να πούμε πως ο Φινλανδός Sjöström έχει συνεργαστεί μέχρι και με τον Cecil Taylor, πως ο Mimmo (ιδιοκτήτης και της Amirani) είναι πολύ γνωστός στους φίλους του δισκορυχείου, πως η Blunt έχει συνεργαστεί με Mimmo, Evan Parker κ.ά., πως ο Kaufmann είναι Γερμανός φυσικά και με παρουσία σε δεκάδες πρότζεκτ, πως ο Kujala είναι κι αυτός Φινλανδός έχοντας παίξει με Kalle Kalima & K-18, TUMO κ.λπ. και, τέλος πως ο Γερμανός Schick είναι και σαξοφωνίστας με προσωπική δισκογραφία. Αντιλαμβάνεστε λοιπόν πως εδώ έχουμε ένα αρκετά εντυπωσιακό γκρουπ, το οποίο αποδίδει «τέλεια» εντός των συγκεκριμένων πλαισίων. Τρία σαξόφωνα (σοπράνο και σοπρανίνο) που κινούνται σε ίδια / παραπλήσια τονικά ύψη, δύο όργανα με πλήκτρα (πιάνο, ακορντεόν), ένα με δοξάρι (βιολί) συν τα εφφέ δημιουργούν ένα σύμπλεγμα ήχων, που, προφανώς, παίρνει αφορμή από συγκεκριμένες ψυχοσωματικές καταστάσεις (αναπτυγμένες κατά τη διάρκεια του live), πριν ολοκληρωθεί μέσα σ’ ένα πνεύμα εν τω γεννάσθαι επικοινωνίας.

Όχι εύκολη μουσική, συχνά χαμηλού volume, αλλά και με πολλές στιγμές εκρήξεων.

Το Cerro de Huitepec είναι ένα ηφαίστειο κοντά στην πόλη San Cristobal de las Casas στην Chiapas του νοτίου Μεξικού. Διαβάζω πως είναι χωμένο μέσα σ’ ένα εκπληκτικό φυσικό περιβάλλον και πως προσφέρεται η περιοχή γενικότερα για οικοτουρισμό και τα ρέστα. Εκεί βρέθηκε ο περκασιονίστας Milo Tamez κι ανέπτυξε ένα πρότζεκτ αποτελούμενο βασικά από ηχήσεις και συνηχήσεις κρουστών, σε συνδυασμό με φυσικούς/ περιβαλλοντικούς ήχους και real time ηλεκτρονικά (όλα τούτα στο διάστημα 2013-2015). Ένα χρόνο πιο μετά όλο αυτό το σκηνικό μεταφέρθηκε σ’ ένα στούντιο της Πόλης του Μεξικού και αυτή η ηχογράφηση αποτυπώθηκε στο CD “Oxyoquet / El Volcán Silencioso”, που έχουμε τώρα στο player.

Υπάρχει μιαν αντίληψη  πίσω από τη συγκεκριμένη ηχογράφηση, που έχει να κάνει βασικά με τον ορισμό της φυσικής ζωής σ’ ένα περιβάλλον που... αρνείται να αλλοιωθεί και για το πώς εκείνη (η ζωή) εξελίσσεται με γνώμονα προαιώνιους φυσικούς νόμους, που σχετίζονται με τη μεταβολή της εντροπίας, την κινητική θεωρία της θερμότητας κ.λπ. – και όλα τούτα ενόσω το ηχητικό σκηνικό εξελίσσεται μέσα από τις 12 cadencias (όπως ονομάζει τα μέρη τού έργου του ο Tamez). Το άκουσμα έχει πολύ ενδιαφέρον. Η κρουστή καταιγίδα έχει κάτι το αρχέγονο και υποβλητικό, ενώ οι φυσικοί ήχοι (από πουλιά, έντομα, θροΐσματα, τρεχούμενα νερά κ.λπ.) σε συνδυασμό με το ηλεκτρονικό μανιπουλάρισμα, το οποίο είναι μια κι έξω, χωρίς εννοώ overdubs και τα τοιαύτα, δημιουργούν… εξώκοσμους ηχητικούς τοίχους, που δένουν όμως γερά το όλον.

Όχι παράξενο άκουσμα, σώνει και καλά, και σε κάθε περίπτωση βαθιά φιλοσοφημένο και επεξεργασμένο.

Επαφή: www.amiranirecords.com