DISILLUSIVE PLAY: Open Arms [Digital
Grief Creative Studio, 2018]
Σκληρή, μεταλλική μπάντα, αλλά με πολλά μελωδικά-progressive στοιχεία
στις μουσικές της, οι Disillusive Play έχουν την τύχη να διαθέτουν στην line-up τους μια τραγουδίστρια με ωραίο φωνητικό ηχόχρωμα, την
Αντιγόνη Καλαμαρά, και ακόμη τους Άρη Δολιανίτη ντραμς, Θέμη Τσιάνο μπάσο, Φώτη
Τριβιζά κιθάρες και Δημήτρη Κνίκο κιθάρες. Όλοι αυτοί είναι υπεύθυνοι για το
πρώτη άλμπουμ των Disillusive Play,
το “Open Arms”,
ένα CD που περιέχει
δέκα tracks – το ένα καλύτερο από το άλλο.
Το… μη-ακραίο, για μεταλλική μπάντα, ύφος, που διατηρούν και
προβάλλουν οι Disillusive Play
είναι αλήθεια πως τους πάει – κυρίως γιατί διαθέτουν τραγούδια-συνθέσεις για να
το υποστηρίξουν. Και αυτό δεν είναι λίγο, γιατί, το ξαναλέω, το γκρουπ
εμφανίζει πολλά progressive και art-rock στοιχεία
διασπαρμένα στα κομμάτια του, τα οποία ένα εκπαιδευμένο αυτί θα τα «πιάσει»…
δεν υπάρχει θέμα. Ο συνδυασμός αυτών των στοιχείων, που μπορεί να ξεκινούν από
τους παλαιούς Genesis, και
να φθάνουν μέχρι το power-pop-hard rock των
Toto ή
των Queen, δίνει στους Disillusive Play μια προσωπικότητα.
Με θέματα στιχουργικά φιλοσοφικού-υπαρξιακού περιεχομένου,
με ωραία επεξεργασμένες μελωδίες, με διάθεση πλήρους υποστήριξης των
τραγουδιών, άνευ περιαυτολογικών soli, το “Open Arms”
είναι ένα άλμπουμ, που θ’ αρέσει σε πολύ κόσμο (που μπορεί να εκκινεί από εντελώς
διαφορετικές αφετηρίες). Και αυτό δεν είναι κακό εννοείται… είναι ακριβώς το
αντίθετο.
NEKHRAH: Cosmic Apostasy [Private Pressing,
2017]
Το “Cosmic
Apostasy”
είναι ουσιαστικά το πρώτο άλμπουμ των Nekhrah (προέρχονται
από την Κύπρο), που κυκλοφορεί σε φυσική μορφή (CD). Ο λόγος, λοιπόν, για μία 4μελή μπάντα του death metal, πιστή
και σοβαρή, που διαθέτει όλα τα βασικά χαρακτηριστικά του είδους.
Εντελώς ακατέργαστα brutal φωνητικά, στίχους απολύτως ταιριαστούς με τα
στάνταρντ του χώρου (σκοτεινούς, απαισιόδοξους, θανατερούς κ.λπ.), μουσικές και
παιξίματα επίσης εντελώς συμβατά με τις death προδιαγραφές (μέσα από τα οποία ξεχωρίζει το…
βομβαρδιστικό drumming
και
βεβαίως οι κιθάρες, που κατακρατούν όλη τη δύναμη και την καλώς εννοούμενη
παικτική βία).
Εντύπωση, περαιτέρω, κάνει η ηχογράφηση
παραγωγή (που έχει γίνει στη Λευκωσία), όπως και η γενικότερη απόδοση της
εγγραφής, που οφείλεται, προφανώς, στο mastering του Alan Douches (στούντιο
West
West
Side
Music, New Windsor, Νέα
Υόρκη). Τώρα, για το ποιος είναι ο Alan
Douches…
αρκεί να ρίξει κάποιος μια ματιά στη σελίδα του στο discogs (και στους περισσότερους από 2.700 τίτλους,
στους οποίους αναγράφεται ως τεχνικός, μαστεράς κ.λπ.).
Επίσης να πω, σε σχέση με τους Nekhrah, πως το άλμπουμ τους περιλαμβάνει μόνον οκτώ
tracks, ενώ
διαρκεί ακριβώς μισήν ώρα (30 λεπτά). Αυτό δείχνει πως το συγκρότημα δεν μακρηγορεί
και πως είναι προσανατολισμένο προς τις βινυλιακές διάρκειες, καθώς
παρουσιάζεται ευφάνταστα πυκνογραμμένο.
Δυνατό ντεμπούτο, που θα ενθουσιάσει τους metal fans.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου