ISLA DEL ROJO progressive latin-folk από τη Σουηδία

Ένα περίεργο για την εποχή, αλλά εξαιρετικό άλμπουμ έφθασε στα χέρια μου πριν από λίγο καιρό. Είναι το πρώτο φερώνυμο LP των Isla del Rojo (2017), ενός ντούο που το αποτελούν ο Σουηδός Daniel Ögren κιθάρες, σύνθια, μπάσο, κρουστά, cuíca, κορνέτα, πιάνο, βιολί, φωνητικά και ο Δανός Ulrik Ording κρουστά, σφυρίχτρες, μπάσο. Η παραγωγή είναι σουηδική, τυπωμένη σε 300 βινύλια από την Tona Serenad Records.

Το άλμπουμ αυτό κινείται –θα το πω όσο πιο περιγραφικά μπορώ και με όσο το δυνατόν λιγότερες λέξεις– στο χώρο του latin progressive-folk. Φέρνει δε στη μνήμη μου στιγμές (στιγμές λέω) από άλμπουμ των Βολιβιανών Wara ή των Χιλιανών Los Jaivas (βασικά το πρώτο LP τους από το 1971 και όχι τα μεταγενέστερα, που ήταν περισσότερο ηλεκτρικά). Φυσικά, σε πολλούς θα θυμίζει, κατά τόπους, τα παγκοσμίως δημοφιλή συγκροτήματα τύπου Los Incas, Los Indios κ.λπ., αλλά εγώ θα πω τώρα από πού έχουν επηρεαστεί καταφανώς οι Isla del Rojo – και τούτο δεν είναι άλλο από το soundtrack του Μίκη Θεοδωράκη για την ταινία του Κώστα Γαβρά État de Siège (1972), τη συνεργασία δηλαδή του Θεοδωράκη με τους Los Calchakis. Ακούγοντας κομμάτια σαν το “Bortom horisonten” (Side A) τούτο είναι περισσότερο φανερό, και δεν χρειάζεται, επ’ αυτού, να ειπωθεί κάτι παραπάνω.

Να σημειώσω λοιπόν, ερχόμενος στο προκείμενο, πως το πρώτο αυτό LP των Isla del Rojo είναι εξαιρετικό, με συνθέσεις αληθινά εμπνευσμένες, που δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από εκείνες του παλαιού (και αναλόγου) παρελθόντος. Και τούτο δεν οφείλεται απλώς στον «γεμάτον» ήχο των Σκανδιναυών (στο άλμπουμ συμμετέχουν και άλλοι μουσικοί ως guests, που παίζουν διάφορα πνευστά, hammond, μπαντονεόν, ενώ υπάρχουν και γυναικεία φωνητικά), αλλά στην αγάπη των μουσικών, που εδώ ακούγονται, για έναν ήχο φυσικό, που να αντανακλά αληθινά και ευφρόσυνα αισθήματα.

Ναι, μουσικές των Άνδεων, που ευδοκιμούσαν στη Σκανδιναυία, λόγω του τότε μεταναστευτικού ρεύματος, ήδη από τα χρόνια του ’60 και του ’70 –έχετε ακούσει π.χ. τους Atacama, που ηχογραφούσαν στα στούντιο της Musiknätet Waxholm (ΜΝW) το 1971;– και που κάποιες από αυτές τις μουσικές, στην πορεία, ανακατεύονται με cosmic στοιχεία, δημιουργώντας μιαν αίσθηση Deuter ή και Vangelis (στο “Intro / Till min familj” λόγου χάριν).

Όμως και η δεύτερη πλευρά είναι πρώτης τάξεως, με τους Isla del Rojo να δείχνουν πως, ως σχηματισμός, μπορούν να πάνε ακόμη πιο μακριά. Και δεν αναφέρομαι μόνο στο “Abisko” (που και αυτό παραπέμπει στο OST του État de Siège), αλλά και σε tracks όπως το “Öppna” (που διαθέτει folk-psych διαστάσεις, δίχως να εμμένει σε μανιέρες του παρελθόντος) ή το “Ge fjället tillbaka” (που επανεφευρίσκει το cosmic-folk των Γερμανών, ενταγμένο όμως μέσα στη νοτιοαμερικάνικη συνείδηση).

Πολύ ιδιαίτερο άλμπουμ, εξαιρετικό θα το έλεγα!

Το άλμπουμ εισάγεται από την Recordisc και διατίθεται από το Music Corner (Πανεπιστημίου 56)