ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 149

6/3/2019
Τίτλοι Τέλους και για τον Μιχαήλ Μήτρα, έναν από τους πρωτοπόρους της οπτικής ποίησης στην Ελλάδα. Εν ειρήνη…

[Από το βιβλίο του «Διακριτικές Μεταβολές» στις εκδόσεις Απόπειρα, το 2004]

5/3/2019

O καθένας θυμάται και «κλαίει» διαδικτυακά τους νεκρούς του. Άλλοι κλαίνε ή έστω «κλαίνε» για τον «Ντίλαν» (οι πολλοί), τον οποίον προσωπικά αγνοούσα, κι εμείς οι λίγοι θυμόμαστε τον τρανό εγγλέζο τραγουδιστή Paul Williams (από Zoot Money’s Big Roll Band, John Mayall’s Bluesbreakers, Aynsley Dunbar Blue Whale, Juicy Lucy, Tempest κ.λπ.), που πέθανε πριν από λίγες μέρες στα 79 του.
Δυνατή φωνή με γερό ροκ γρέζι, που είχε τραγουδήσει ακόμη και στους Διαβολάνθρωπους (1976) του Κώστα Καραγιάννη…
 

4/3/2019

Μπορεί ν’ ακούγεται σαν (άσχετο) ανέκδοτο, αλλά δεν είναι. Κατ’ αρχάς έχει σχέση με κάτι που γράφω τώρα και κατά δεύτερον συνέβη.
Μου είχε πει παλιότερα ένας φίλος πως σ’ ένα κείμενό του, στο οποίο γινόταν μιαν αναφορά σ’ ένα βιβλίο του Μποστ, κάποιο… βλήμα-διορθωτής πήγε και διόρθωσε τον τίτλο του βιβλίου (του Μποστ), επειδή νόμιζε πως ο φίλος τον είχε γράψει λάθος!!

Αλληλογραφία με τον Κώστα… ξέρω 'γω... 

4/3/2019

Δεν προλαβαίνουμε να γράφουμε για τα άσχημα νέα. Πέθανε ο Johnny Lambizzi, που είχε παίξει σε Εξαδάκτυλο, Μπουρμπούλια, Socrates και Area στις αρχές του ’70.

Μια φωτογραφία από το Jazz Club του Γιώργου Μπαράκου στην Πλάκα, στην Πλατεία Ραγκαβά, το 1977. Από αριστερά: Γιώργος Φιλιππίδης μπάσο, Tony Brown ντραμς, Johnny Zorbas τενόρο σαξόφωνο, Béla Lakatos πιάνο, Johnny Lambizzi κιθάρα. Και κάτι που είχα γράψει πριν από 10 χρόνια...

https://diskoryxeion.blogspot.com/2009/10/johnny-lambizzi-to-be-continued.html  

3/3/2019 

Για έναν όχι ανεξακρίβωτο λόγο τη διετία 2005-2006 αγόραζα μόνο ιαπωνικά άλμπουμ (LP και CD). Κυρίως σίξτις-σέβεντις βεβαίως (και κάτι λίγα έιτις), απ’ όλα τα είδη και στυλ (τζαζ, ροκ, φολκ, αβάντ, ηλεκτρονικά κ.λπ.). Είχα βρει, μάλιστα, κι ένα αγγλικό βιβλιαράκι από το eBay, που τώρα το έχω χάσει (γιατί το έψαξα πρόσφατα και δεν το βρήκα), σύντομης και βασικής εκμάθησης ιαπωνικών, έχοντας τη φιλοδοξία να διαβάσω τα ένθετα των άλμπουμ (ή κάτι τέλος πάντων από τα ένθετα), τα track lists κ.λπ., καθότι όλα, τα πάντα, ήταν γραμμένα μόνο στα ιαπωνικά. Κάτι κατάφερνα!
Τέλος πάντων από ’κείνα τα χρόνια προέκυψαν κάποια κείμενα (γιατί εδώ θέλω να καταλήξω) κι ένα απ’ αυτά τα κείμενα αφορούσε σ’ ένα θρυλικό άλμπουμ της ιαπωνικής ηλεκτρονικής και ψυχεδελικής avant, το “Opera from the Works of Tadanori Yokoo” του Toshi Ichiyanagi (για τον οποίον αργότερα έμαθα πως ήταν παντρεμένος με τη Yoko Ono στη δεκαετία του ’50). Το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 2005 στο Jazz & Tζαζ και σε μια κάπως πιο συντομευμένη εκδοχή του στο Δισκορυχείον το 2010.

Ρίξτε του μια ματιά, αξίζει τον κόπο. Και ακούστε και τους Yuya Uchida & The Flowers στο τέλος...
https://diskoryxeion.blogspot.com/2010/02/toshi-ichiyanagi-tadanori-yokoo-avant.html