GOLDEN NUGGET ένα πολύ καλό «σκληρό» ελληνικό γκρουπ

Έχουν κάμποσα χρόνια στη σκηνή οι Golden Nugget, αλλά μόλις τώρα φθάνει η ώρα για να κυκλοφορήσουν το πρώτο LP τους. Καλλιά αργά… όπως λένε. Το άλμπουμ έχει ως τίτλο το όνομά τους και είναι τυπωμένο σε 250 κόπιες από την Ikaros Records.

Οι Golden Nugget είναι ένα κλασικό, σκληρό, blues-rock σχήμα. Το «σκληρό» ισχύει φυσικά, το “blues” λιγότερο, αλλά είναι η βάση, ενώ το “rock” συμβαίνει και παρασυμβαίνει, καθότι οι Golden Nugget ροκάρουν με όρεξη, προτείνοντας οκτώ δικά τους κομμάτια, που είναι το ένα καλύτερο από το άλλο.

Για το ποιες ακριβώς είναι οι βάσεις αυτού του ήχου είναι προφανές. Είναι το rock των Cream και των Taste (το rock του Rory Gallagher δηλαδή), των Free και των Humble Pie και όλων των άλλων αναλόγων βρετανικών, αλλά και αμερικανικών συνόλων, από τα τέλη του ’60 και τις αρχές του ’70 – εκείνων που ανακάτεψαν το ηλεκτρικό blues του Σικάγου, με τις ροκ φόρμες της εποχής, σφραγίζοντας δίσκους και τραγούδια. Και αυτό το ρεπερτόριο, αυτή την ιστορία οι Golden Nugget τη γνωρίζουν πολύ καλά, την έχουν «σπουδάσει» και την παρουσιάζουν, όπως ακριβώς της πρέπει, σ’ αυτό το παρθενικό LP τους.

Το “Golden Nugget” (2018) περιλαμβάνει οκτώ τραγούδια, τα οποία είναι συνθέσεις των μελών του συγκροτήματος (Γιώργος Λαγογιάννης φωνή, πλήκτρα, Γιάννης Γκιουλέας κιθάρες, Θανάσης Γκιουλέας μπάσο, Δημήτρης Αζοράκος ντραμς). Εφτά είναι γραμμένα από τον κιθαρίστα Γιάννη Γκιουλέα, ενώ ένα είναι γραμμένο, από κοινού, από τους Γιάννη και Θανάση Γκιουλέα. Και τα οκτώ tracks (τέσσερα ανά πλευρά) υπακούουν σε ορισμένα βασικά χαρακτηριστικά.

Κατ’ αρχάς έχουμε να κάνουμε με πολύ δεμένα τραγούδια – κάτι που οφείλεται, προφανώς, και στην ηχογράφηση-παραγωγή, στο τεχνικό team (τη μηχανικό ήχου Ρομίνα Μούτου, τον Μιχάλη Σκαράκη που επιμελήθηκε τη μίξη και τον Νάσο Νομικό, που έκανε το μάστερ). Το τονίζω, επειδή ο ήχος στο “Golden Nugget” είναι σχεδόν το παν. Βεβαίως και τα τραγούδια είναι πολύ καλά, αλλά χωρίς τη «σωστή» αποτύπωσή τους θα ήταν «μισά». Βαρύς, βαθύς ήχος, στις σωστές στάθμες και με άψογη διαχείριση όλων των επιμέρους παραμέτρων. Και νάτο το αποτέλεσμα!

Έπειτα είναι τα παιξίματα, που και αυτά είναι απολύτως εξαιρετικά, με πλήρη αίσθηση του μέτρου. Υπάρχει μιαν ισορροπία δηλαδή εδώ, μέσω της οποίας… εκτοπίζονται όλες οι υπερβολές, όλα τα παρατεταμένα σόλι, όλα τα προσωπικά δοσίματα – και τούτο, δίχως να απουσιάζει από τα κομμάτια των Golden Nugget το παραμικρό. Η δουλειά είναι ομαδική και απολύτως ζυγισμένη, με τις φωνές, τις κιθάρες και το rhythm section να στέκονται πάντα στο… βάρος και στο ύψος τους.

Να ξεχωρίσεις τραγούδια από εδώ είναι δώρον-άδωρον. Το άλμπουμ έχει μόνο κομματάρες, αλλά παρ’ όλα αυτά εγώ θα προτείνω το “Got the thrill” από την πρώτη πλευρά και το “Railroad high” από τη δεύτερη και θα πω, κλείνοντας, πως δεν υπάρχει τίποτα πιο αποδοτικό στη μουσική από το να κάνεις, πρώτα-πρώτα, το κέφι σου, πέραν από μόδες και «πρέπει». Να παίζεις και να προτείνεις αυτό που σου αρέσει, αδιαφορώντας για το αν είσαι μπροστά, μέσα ή εκτός της εποχής σου.

Επαφή: www.ikarosrecords.gr