FUTURA MARGE άπαιχτη progressive, jazz, avant συλλογή με θρυλικά ονόματα (Fille Qui Mousse, Michel Portal, Jacques Thollot, John Tchicai κ.ά.)

Αυτή η συλλογή είναι promo 2CD και δεν κυκλοφορεί έτσι ακριβώς στο εμπόριο. Πώς κυκλοφορεί; Μάλλον μόνον ως digital και ως Volume 1 για την ώρα, όπως βλέπω στο bandcamp, περιέχουσα 25 tracks – εν αντιθέσει με το double CD, που έχω στα χέρια μου, που χωρίζεται σε Vol.1 και Vol.2 και στο οποίον καταγράφονται 15 tracks. Περαιτέρω, κάποια απ’ αυτά τα 15 tracks δεν περιλαμβάνονται μεταξύ των 25 digital. Δεν είμαι σίγουρος τι ακριβώς συμβαίνει εδώ, αλλά σε κάθε περίπτωση εγώ θα γράψω γι’ αυτό που έχω και ακούω.

“Futura Marge” [Atypeek Music / Futura Records, 2019] σημαίνει, κατ’ αρχάς, εγγραφές της ιστορικής γαλλικής ετικέτας Futura, που είχε ιδρυθεί από τον Gérard Terronès, το 1969 και επιπλέον της Marge (και αυτή ιδιοκτησίας Terronès), που είχε ξεκινήσει να τυπώνει το 1975. Παράλληλες ετικέτες της Marge ήταν οι Blue Marge και Hôte Marge (tracks των οποίων καταγράφονται στη συλλογή), ενώ στο 2CD ανθολογούνται και εγγραφές των ετικετών Impro και Jazz Unité (που, λογικώς, και αυτές θα ήταν συμφερόντων Terronès).

Στη Futura και στις Futura / Marge έχουμε αναφερθεί 2-3 φορές στο παρελθόν, γράφοντας πως… στη γαλλική εταιρεία είδαν το φως της δισκογραφίας θρυλικά άλμπουμ του avant-rock και της avant-jazz (LP δηλαδή των Georges Arvanitas, Michel Portal, Mal Waldron, Jacques Thollot, Chêne Noir, Red Noise, Fille Qui Mousse, John Tchicai κ.λπ.), πριν ο Terronès στρίψει προς την ετικέτα Marge, ηχογραφώντας εκεί, και στα sub-labels Blue Marge και Hôte Marge στην πορεία, αθάνατες «ελεύθερες» μουσικές (Willem Breuker, Archie Shepp, Sonny Sharrock, Evan Parker κ.λπ.), φθάνοντας σιγά-σιγά έως τις μέρες μας.

Στο Vol.1 λοιπόν έχουμε (αναφέρω καλλιτέχνες, τίτλο κομματιού, άλμπουμ, εταιρεία, χρονιά και λίγα λόγια, για την κάθε εγγραφή):

1. Jacques Thollot “Cécile” από το LP “Quand le Son Devient Aigu, Jeter la Girafe à la Mer” [Futura, 1971]

Σ’ αυτό το άλμπουμ ο γάλλος ντράμερ Jacques Thollot εκτός από ντραμς φαίνεται πως παίζει και όλα τα υπόλοιπα όργανα (δηλαδή κρουστά, πιάνο και όργανο). Η ηχογράφηση είναι jazz, αλλά ακατάτακτη. Ακούγεται σαν… πρόβα και έχει progressive-avant χαρακτηριστικά.

2. Abbey Lincoln Quintet “Throw it away” από το LP “Painted Lady / In Paris” [Blue Marge, 1980]

Φοβερό blues από τη μοναδική Abbey Lincoln, με τον Archie Shepp να γεμίζει στο σαξόφωνο, τον Hilton Ruiz να συνοδεύει στο πιάνο κ.λπ.  

3. Archie Shepp Sextet “Blues for Bechet” από το LP “My Man / Tribute to Sydney Bechet” [Impro, 1982]

Κι εδώ το blues είναι η βάση και η ουσία και όλα. Τραγουδά η Michelle Wiley, με δυναμική σοπράνο συνοδεία από τον Shepp.

4. Jaki Byard “When lights are low” από το LP “Parisian Solos” [Futura, 1971]

Το λέει το άλμπουμ. Παρισινό σόλο πιάνο του Jaki Byard. Το κομμάτι είναι του Benny Carter και διέπεται από καθαρό swinging.

5. Fille Qui Mousse “Barbara Lowengreen speed-way” από το LP “Se Taire Pour Une Femme Trop Belle” [rec. 8 Iουλίου 1971]

Από το θρυλικό progressive-avant άλμπουμ των Fille Qui Mousse, που δεν βγήκε στον καιρό του (τυπώθηκαν μόνο ελάχιστα test pressings). Το κομμάτι είναι περίπου 6λεπτο και οπωσδήποτε αποτελεί καίριο δείγμα τού ήχου της μπάντας. Κάπως «φλοϋδικό» μπάσο, αλλά από ’κει και πέρα πάμε αλλού…

6. Sonny Grey, Dexter Gordon, Georges Arvanitas Trio “Caloon Blues” από το LP “Parisian Concert” [Futura, 1973]

Το “Caloon blues” είναι blues φυσικά, που αποδίδεται από μια πολύ δυνατή πεντάδα. Το τρίο του Georges Arvanitas, συν το τενόρο του Dexter Gordon, συν την τρομπέτα του Sonny Grey. Φαινομενικά το κομμάτι είναι τεράστιο (αγγίζει τα 11 λεπτά), αλλά τελειώνει δίχως να το καταλάβεις.

7. Stu Martin Trio “Sunrise” από το LP “Sunrise” [Marge, 1980]

Από τις πιο… θανατηφόρες εγγραφές αυτού του Vol.1, καθώς εδώ οι Claude Barthelemy μπάσο, κιθάρα, Stu Martin ντραμς, κρουστά, σύνθια και Gérard Marais κιθάρα, σύνθια, αυτοσχεδιάζουν δυναμικά και ηλεκτρικά, και εντελώς προχωρημένα και με ηχοχρώματα διαχρονικά. Έξοχη εγγραφή, από ένα, μάλλον, άγνωστο δισκογραφικό διαμάντι.

8. Roy Haynes Quartet “Bull fight” από το LP “Live at the Riverbop” [Blue Marge, 1980]

Το “Vol.1” θα κλείσει με το σχεδόν 14λεπτο “Bull fight”, ενός πολύ ιδιαίτερου κουαρτέτου τού μεγάλου ντράμερ Roy Haynes. Άλτο, κιθάρα, μπάσο, ντραμς σε fusion κατατόπια, αλλά τελείως μακριά από τις γνωστές μανιέρες. Από τα 14 λεπτά τα 5 είναι σόλο-ντραμς του Haynes.

Πάμε και στο Vol.2…

1. Michel Portal, John Surman, Barre Phillips, Stu Martin, Jean-Pierre Drouet “Y en a marre” από το LP “Alors!!!” [Futura, 1970]

Ιστορικό άλμπουμ το “Alors!!!”, του σπουδαίου γάλλου άλτο σαξοφωνίστα και μπάσο-κλαρινετίστα Michel Portal, ανήκει στις top προτάσεις της Futura. Με το team που βλέπετε και στον τίτλο να πετάει φωτιές, το “Alors!!!” ολάκερο ανήκει στα μνημεία της ευρωπαϊκής «ελευθερίας».

2. Sunny Murray Quintet “Motif of Expression” από το LP “Aigu-Grave” [Marge, 1980]

Σε παρεμφερές (free) θα έλεγα κλίμα (αλλά κάπως πιο… συγκεντρωμένο) ακούγεται και το συγκεκριμένο track, από μια μπάντα εδώ με μερικά μεγάλα ονόματα ανάμεσα (Alan Silva μπάσο, Bobby Few πιάνο, ο ντράμερ Sunny Murray εννοείται) και με την παράσταση να την κλέβει ο τενορίστας Richard Raux.

3. Hilton Ruiz “No man’s land” από το 2LP “Live At Jazz Unité / The People’s Music” [Jazz Unité, 1981]

Κλασικό τζαζ-τρίο έχουμε εδώ (πιάνο, μπάσο, ντραμς) σε κλασικές bop φόρμες.

4. Richard Bonnet, Tony Malaby “Synapse” από το CD “Haptein” [Hôte Marge, 2012]

Από τις πιο καινούριες εγγραφές αυτού του πακέτου, το “Synapse” διαθέτει τις κιθάρες του Richard Bonnet και τα σαξόφωνα (τενόρο, σοπράνο) του Tony Malaby. Όλοι θα αντιληφθείτε τι συμβαίνει εδώ, όταν θα γράψουμε για free-improv.

5. Pepper Adams Quartet “Bossa nouveau” από το LP “Live in Europe” [Impro, 1977]

Τι ωραία εγγραφή αυτή! Jazz-bossa και όχι… bossa-jazz από τέσσερις άσσους. Τον βαρυτονίστα Pepper Adams, τον μπασίστα Jacky Samson, τον ντράμερ Charles Saudrais και τον πιανίστα Georges Arvanitas. «Αέρας» το κομμάτι, με τελείως ελεγχόμενη… βραζιλοπρέπεια. Η 11λεπτη διάρκειά του μας αποζημιώνει και με το παραπάνω.

6. Frank Lowe Quartet “Fresh”από το LP “Tricks of the Trade” [Marge, 1977]

Άλλη μεγάλη μορφή του τενόρου, ο Frank Lowe πιάνεται εδώ σ’ ένα πυρετικό «ελεύθερο» track, με συνοδοιπόρους σε κορνέτα και μπάσο-ντραμς.

7. John Tchicai Trio “Opgenomen – instrumental” από το LP “Truth Lies in-Between” [Hôte Marge, 2010]

Για να ολοκληρωθεί αυτή η θαυμάσια συλλογή με μια σύνθεση της πιανίστριας Margriet Naber Tchicai (συζύγου του John Tchicai), που έχει afro ρυθμολογία (Ernest Guiraud Cissé) και μελιστάλαχτο άλτο από τον John.
Λέμε για διαμάντια!!
Επαφή: www.creative-eclipse.com