ΠΑΥΛΟΣ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ – ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΡΡΑΣ «Εξακρίβωση»

Είναι γνωστό πως ο Παύλος Σιδηρόπουλος (1948-1990) είχε καλή σχέση με το γράψιμο. Έγραφε διάφορα πράγματα τακτικά, συχνά ή συνεχώς ανά περιόδους. Στίχους για να γίνουν τραγούδια, ποιήματα, όπως και άλλα κείμενα, αυτοβιογραφικά πεζά για παράδειγμα, καταγράφοντας επίσης σκέψεις του για πολιτικοκοινωνικά ζητήματα κ.λπ.

Κάποια απ’ αυτά τα κείμενα (και τα ποιητικά-στιχουργικά και τα άλλα) έχουν δει το φως της δημοσιότητας μέσα στα χρόνια – κάτι που συνέβη και ενόσω ζούσε ο Π. Σιδηρόπουλος και μετά το θάνατό του.

Προσφάτως μάλιστα (2018) κυκλοφόρησε κι ένα βιβλίο από τις πατρινές εκδόσεις OPPORtUNA υπό τον τίτλο Παύλος Σιδηρόπουλος Έχω μια θλίψη για τα μακρινά αριστουργήματα / Ποιήματα, στο οποίο ανθολογούνται πεζά και κυρίως ποιήματα και στίχοι, που προορίζονταν να γίνουν τραγούδια (από τον ίδιον). Εννοούμε πως κάποια από τα στιχουργήματα, που διαβάζουμε στο βιβλίο, είναι εντελώς προφανές πως γράφτηκαν για να μελοποιηθούν. Αλλά πάλι, όχι.

Απ’ αυτό το βιβλίο, λοιπόν, ο νέος, καλός συνθέτης Δημήτρης Καρράς επέλεξε μερικά στιχουργήματα (με τη βοήθεια της Στεφανίας Φιλιπποπούλου) για να τα μετατρέψει ο ίδιος σε τραγούδια. Αυτά τα τραγούδια, μαζί και με κάποιες απαγγελίες, τα συμπεριέλαβε σ’ ένα άλμπουμ, την «Εξακρίβωση», που αποτελεί συμπαραγωγή του Studio Pazl, του Ogdoo Music Group και της B-Other Side Records και που κυκλοφορεί τώρα σε digital, CD και δίσκο βινυλίου.

Για το εν λόγω πρότζεκτ ο Καρράς έβαλε τα δυνατά του, ώστε να προκύψει ένα άλμπουμ που να τιμά τον Παύλο Σιδηρόπουλο – να τιμά, δηλαδή, τα τραγούδια που εκείνος άφησε ενόσω ζούσε. Είχε κάποιες σκέψεις προς τούτο, ο Καρράς, πέρα από τις μελοποιητικές, και αυτές τις σκέψεις τις υλοποίησε μ’ έναν συγκεκριμένο τρόπο.

Ζήτησε, ας πούμε, την βοήθεια πολύ γνωστών ερμηνευτών, για να αποδώσουν τις μελωδίες του, προσδίδοντας μια βαρύτητα στο εγχείρημά του. Επίσης ζήτησε από ορισμένα πρόσωπα να απαγγείλουν κάποια από τα ποιήματα του Σιδηρόπουλου, «ρίχνοντας» τις απαγγελίες (ο Καρράς) σε διάφορα σημεία του δίσκου, ανάμεσα στα τραγούδια.

Οι απαγγελίες δεν είναι πάρα πολλές, αλλά είναι αρκετές. Από τα 19 κομμάτια του άλμπουμ τα έξι είναι απαγγελίες και είναι τα εξής: «Κρυμμένος» (Γιώργος Κιμούλης), «Βελούδινο Μαύρο» (Λίλιαν Χαριτάκη-Άσιμου), «Αθήνα» (Αγγελική Σεΐδου), «Ακινησία» (Σωτήρης Καλυβάτσης), «Δεν προλαβαίνω» (Στεφανία Φιλιπποπούλου), «Θα ’ρθει» (Δημήτρης Βραχνός). Άρα στην περίπτωση της «Εξακρίβωσης» έχουμε ένα κανονικό, ένα πλήρες άλμπουμ δεκατριών τραγουδιών – συν τις έξι απαγγελίες.

Μια πρώτη κρίση για τις απαγγελίες είναι πως δεν προσφέρουν κάτι ιδιαίτερο στο πρότζεκτ. Είναι ωραία και ταιριαστή η εισαγωγή με τον Γιώργο Κιμούλη στον «Κρυμμένο», αλλά από ’κει κάτω οι απαγγελίες σπάνε τον ρυθμό του άλμπουμ – κάτι που, προσωπικά, δεν με παραξενεύει μιας και το θεωρούσα αναμενόμενο.

Ας μείνουμε λοιπόν στα τραγούδια και ας τα δούμε ένα προς ένα – κάτι που έχει οπωσδήποτε και το μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Δύο γενικές παρατηρήσεις για την αρχή. 

Η συνέχεια εδώ...

https://www.lifo.gr/articles/music_articles/261502/stixoi-toy-payloy-sidiropoyloy-poy-eginan-prosfata-gnostoi-eginan-tragoydia-apo-ton-dimitri-karra