DAVE GLASSER ένα τζαζ άλμπουμ για την υποκριτική δημοκρατία

«Ρωτάς ποια είναι η υποκρισία της δημοκρατίας; Ίσως κάτι διαφορετικό για τον καθέναν μας. Ελπίζω, πάντως, ότι αυτή η ηχογράφηση θα ενθαρρύνει την σκέψη, οδηγώντας προς μια πιο ειρηνική και βιώσιμη καθημερινότητα».

Μ’ αυτά τα λόγια μάς εισάγει στο άλμπουμ του “Hypocrisy Democracy” [Tiz Music, 2020] o άλτο, σοπράνο σαξοφωνίστας και φλαουτίστας Dave Glasser (γιος του παλαιού διευθυντή της Αμερικανικής Ένωσης Πολιτικών Ελευθεριών, ή ACLU, Ira Glasser), ένα άλμπουμ για ένα κλασικό τζαζ κουαρτέτο, σε κάθε περίπτωση, το οποίο συναποτελούν οι Andy Milne πιάνο, Ben Allison μπάσο και Matt Wilson ντραμς, κρουστά. Jazz λοιπόν, η οποία ακόμη και όταν δεν είναι πολιτική ως ήχος, είναι πολιτική ως προς τις προθέσεις της – κάτι που επιβεβαιώνεται και από τα γραφόμενα του Glasser, μα και από τους τίτλους των tracks (“Justice”, “It’s nothing new”, “Freedom” κ.λπ.).

Από ηχητικής πλευράς, τώρα, το κουαρτέτο του Dave Glasser κινείται σε σταθερούς bop δρόμους. Jazz σκληρή, δυναμική, με ελευθερία κινήσεων, στρωμένη και αναπτυγμένη πάνω σε μεσαία και γρήγορα κυρίως tempi (δεν απουσιάζουν πάντως και οι –λίγες– μπαλάντες) και με πιο ειδικές αναφορές... ποικίλες. Υπάρχει το funk εδώ (“It’s nothing new”), υπάρχει ο Thelonious Monk (“Dilemonk”), το blues βεβαίως (“Coffee, dogs and telelogs”), οι αναφορές στην ποπ κουλτούρα μέσω του Disney-ικού “It’s a small world”, o λυρισμός (“Deep dark”), όπως και συνθέσεις με ιδιαίτερο χρώμα και παιξίματα σαν το “Freedom” (με το άλτο να «βραχνιάζει» σε τόνους τενόρου και με το ρυθμικό τμήμα να κάνει εξαιρετική «πίσω» δουλειά ανελέητου swinging).

Σε γενικές γραμμές κάθε track εδώ, κάθε σύνθεση δείχνει τις «πνευστές» ικανότητες του Glasser (ενός μουσικού που έχει πάρει μαθήματα από τον Lee Konitz, έχοντας βρεθεί στο πάλκο με γίγαντες σαν τους Dizzy Gillespie, Clark Terry, Illinois Jacquet κ.ά.), όπως και την πληρότητα του σχήματος συνοδείας που αποτελείται από άξιους επαγγελματίες. Τον πιανίστα Andy Milne τον ακούσαμε προσφάτως στο άλμπουμ “Imaginary Friends” (2019) του Ralph Alessi στην ECM, τον μπασίστα Ben Allison που τον γνωρίζουμε και ως μέλος του Pete Malinverni Trio (υπάρχει σχετικό review στο blog) και τον ντράμερ Matt Wilson, ο οποίος λάμπει δια της παρουσίας του σε πάμπολλους σχηματισμούς (Heliosonic Tone-Tette, Matt Wilson’s Honey and Salt, Ken Schaphorst Big Band, Matt Wilson’s Big Happy Family κ.λπ.).

Επαφή: www.daveglasser.com