Παρασκευή 22 Μαΐου 2020

ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 262

21/5/2020
Έφυγε χθες από τη ζωή ο δάσκαλος των Μαθηματικών Βαγγέλης Σπανδάγος στα 80 χρόνια του.
Τον Σπανδάγο μπορεί να μην τον είχα καθηγητή, αλλά ήταν από εκείνους που με έκαναν να αγαπήσω τα Μαθηματικά, με τα εξαιρετικά βιβλία του εκεί στα πρώτα χρόνια του ’80. Και η Ανάλυσή του (συναρτήσεις, παράγωγοι, ολοκληρώματα) ήταν έξοχο βιβλίο, αλλά το έργο-τομή για μένα, τότε, ήταν οι Ακολουθίες του. Από ’κει μάθαμε ακολουθίες και όρια (και από τους κανονικούς δασκάλους μας βέβαια), και από κει βάλαμε βάσεις, για να καταλάβουμε μετά διαφορικό και ολοκληρωτικό λογισμό. 
Ο Σπανδάγος είχε βγάλει και ποιητικά βιβλία, και για ένα απ’ αυτά είχα γράψει εδώ στο facebook πέρσι τέτοια εποχή. (Δείτε αν θέλετε κι εκείνη την παλιά ανάρτηση στα σχόλια). Εν ειρήνη...

21/5/2020
Κι αυτό αναμάσημα είναι (πριν 2 μήνες βγήκε), όπως και πολλά "ψυχεδελικά" από τα 80s μέχρι σήμερα, αλλά το ακούς. Στέκεται σαν κομμάτι. Ρολάρει μια χαρά...

21/5/2020
Όταν αυτοί οι άνθρωποι (Bertoncini, Evangelisti, Rzewski, Morricone, Macchi κ.ά.) έπαιζαν έτσι το 1966, όλα έχουν τελειώσει και όσον αφορά στην ηλεκτρονική, το πείραμα, το abstract, το noise και όλα αυτά τα περισπούδαστα.
Ακούω τώρα δύο άλμπουμ techno, IDM, electro και τα συναφή από τέλη 90s αρχές 00s και είναι σαν ν’ ακούω Gruppo Di Improvvisazione Nuova Consonanza.
Εντάξει δεν θ’ ακούμε μια ζωή μόνο Gruppo, θ’ ακούμε κι άλλα πράγματα, πιο καινούρια κ.λπ., αλλά το «νέο», το «αληθινά νέο» και το «παντοτινά νέο» θα το βρεις μόνο σε κάτι τέτοια ονόματα.
Όλα τα ανάλογα σημερινά είναι περιαυτολογικά αναμασήματα – που δεν είναι κατ’ ανάγκην κακά, δεν είναι για πέταμα, αλλά δεν είναι και αυτό που θέλουν τα μίντια να μας παρουσιάσουν ότι είναι. Εντάξει, τα μίντια κάνουν τη δουλειά τους, αλλά κι εμείς έχουμε αυτιά κι ακούμε...
Δεν χάνεις και τίποτα θέλω να πω αν δεν έχεις ακούσει Aphex Twin, χάνεις τα πάντα όμως αν δεν έχεις ακούσει Il Gruppo.
Άχρονο κομμάτι, αιώνιο, πάντα νέο, σαν να γράφτηκε τώρα, σαν να γράφτηκε... μετά από 100 χρόνια.

21/5/2020
Ο ΜΑΗΣ ΤΟΥ '68 ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ '68
"Το θέμα, λοιπόν, δεν είναι τι έγραφαν ή δεν έγραφαν οι λογοκριμένες από το καθεστώς εφημερίδες, ή τι μετέδιδαν τα ραδιόφωνα, αλλά το γεγονός πως η (παράνομη) αριστερά της εποχής δεν είχε εμβαθύνει εγκαίρως (συγχρόνως με τα γεγονότα εννοώ) στη σημασία του Γαλλικού Μάη. Προσανατολισμένη στην αντιδικτατορική πάλη, αλλά κυρίως πιεσμένη κάτω από το βάρος της διάσπασης του ενιαίου ΚΚΕ, που είχε ξεκινήσει από τον Φλεβάρη του ’68 και τραβούσε επί μήνες, αυτοπεριοριζόταν σε μια «εσωτερικής» μόχλευσης κειμενογραφία. Εξαιρέσεις; Υπήρξαν..."
[Ένα κείμενο που έγραψα το 2015, αλλά διαβάζεται κάθε Μάη - και γιατί όχι και τους άλλους μήνες...]

20/5/2020
Όταν έγινα έφηβος και άρχισα να πονηρεύω πίστευα πως τραγούδια σαν κι αυτό που παίζει πιο κάτω, και που το άκουγα παιδί συνέχεια από το ραδιόφωνο, ήταν μια μ@λακία και μισή, αλλά μεγάλος... ανασκεύασα.
Ένα παιδί μπορεί να μην έχει ισχυρό μπακγκράουντ, παραστάσεις κ.λπ., αλλά και εξ αιτίας αυτών ακριβώς των ελλείψεων μπορεί να κρίνει με ένστικτο και αγνότητα, φίλτρα τα οποία ξεφτίζουν όταν μεγαλώνει. Ανακατεύονται διαβάσματα, παρέες, μίντια, άλλες επιρροές κ.λπ. και το αισθητήριο αλλάζει, και βασικά παραμορφώνεται. Από λίγο έως πολύ.
Εγώ πάντως, και το λέω ξεκάθαρα, είμαι υπερήφανος γι’ αυτά που μου άρεσαν όταν ήμουν παιδί, ενώ δεν είμαι το ίδιο υπερήφανος για αρκετά άλλα που άκουγα (και τα πλήρωνα κιόλας) στα 20 ή στα 30 μου.
Απορώ, δηλαδή, γιατί άκουγα π.χ. Lou Reed και David Bowie όταν ήμουν φοιτητής. Τι κοινό είχα εγώ μ’ εκείνους τους ανθρώπους... Τι κοινό είχα με την ντεκαντάνς της Νέας Υόρκης ή του Βερολίνου... Δεν ξέρω. Δεν βρίσκω ιδιαίτερες ταυτίσεις ή και τίποτα...
Αυτός ο μοναχικός, ο άτολμος και εσωστρεφής Γιώργος, όμως, που ξέρει πως η ζωή δεν θα του χαριστεί και πως θα του δείξει το πιο απάνθρωπο πρόσωπό της μου είναι απείρως πιο οικείος. Με συναρπάζει, θέλω να πω, τώρα, όπως και τότε – αν και για διαφορετικούς, στην κάθε περίπτωση, λόγους...
[φοβερά λόγια από έναν σπουδαίο στιχουργό, τον Γιώργο Κανελλόπουλο, του οποίου η προσφορά στο ελληνικό τραγούδι δεν έχει αποτιμηθεί και μοναδική η μελωδία από τον μεγάλο Γιώργο Χατζηνάσιο]

20/5/2020
7 Μαΐου 2020
>>Άρση μέτρων - Θεοχάρης: Τουρίστες στην Ελλάδα θα γίνονται δεκτοί μόνο με αρνητικό τεστ κορωνοϊού<<
20 Μαΐου 2020
>>Θεοχάρης: Χωρίς τεστ και καραντίνα οι τουρίστες από το εξωτερικό<<  
Όταν η γελοιότητα ξεπερνάει τα όρια. Λέμε για τελείως φαιδρή περίπτωση.

20/5/2020
Σουμάδες και θερινά σινεμά με μειωμένο ΦΠΑ... συμπολίτες μου (της αθηναϊκής συμπολιτείας).
Να βλέπαμε τουλάχιστον καναν Μπελμοντό και καναν Αλέν Ντελόν, αλλά πού...
Το γλεντάνε πάντως οι... αιθουσάρχες.

20/5/2020
Κάτι για τα ονόματα Άλκηστις και Χάρις, επειδή εμείς που είμαστε του... καλλιτεχνικού χώρου από την απ’ έξω, έχουμε κι ένα λόγο παραπάνω.
Υπάρχει το αξίωμα, για μένα, που λέει ότι κάθε όνομα πρέπει να το γράφουμε όπως θέλει να το γράφει ο καλλιτέχνης (όπως και κάθε πρόσωπο ευρύτερα). Άμα η Πρωτοψάλτη θέλει να γράφεται Άλκηστις πάει και τελείωσε. Στους πιο πολλούς δίσκους της είναι γραμμένη Άλκηστις – και υπονοώ εδώ ότι υπάρχει και δίσκος με γραμμένο το Άλκηστη στο εξώφυλλο (όντως). Το Άλκηστη στη γενική είναι «Άλκηστης», ενώ το Άλκηστις στη γενική είναι «Αλκήστιδος». Το να γράψεις «ο δίσκος της Αλκήστιδος Πρωτοψάλτη» είναι σωστό, αλλά εξεζητημένο. Το να γράψεις όμως ο δίσκος της «Άλκηστης Πρωτοψάλτη» είναι λάθος. Οπότε το σωστό είναι να γράψεις ή «της Α. Πρωτοψάλτη», ή σκέτο «της Πρωτοψάλτη». Αποφεύγεις δηλαδή να γράψεις το όνομα στη γενική.
Το ίδιο και με το «Χάρις». Εγώ, αν θέλω γενική, γράφω π.χ. της Χαρούλας Αλεξίου, επειδή και αυτό ακούγεται ευρέως. Επίσης να πω πως και το «Χαρούλα» έχει γραφεί σε εξώφυλλο δίσκου, ενώ νομίζω πως έχω γράψει σε τυπωμένο κείμενο και «της Χάριτος Αλεξίου» (που είναι σωστό, αλλά εξεζητημένο), όμως τώρα θα γράψω ή «της Αλεξίου» σκέτο ή της «Χ. Αλεξίου» ή της «Χαρούλας Αλεξίου».

20/5/2015
Δυστυχώς υπάρχει απαράδεκτη λογοκρισία εδώ πέρα. Έξω από κάθε λογική. Μου έχουν λογοκρίνει δύο εξώφυλλα δίσκων, από links του discogs και του YouTube (με τιμώρησαν κιόλας με μία ημέρα off πριν λίγο καιρό) κι είναι έτοιμοι να μου λογοκρίνουν και τρίτο βίντεο (τραγούδι Πάριος, εικόνα Όμηρος Ευστρατιάδης), το οποίο και κατέβασα προς ώρας, μέχρι να δω τι θα κάνουν. Τους ενόχλησε το εξώφυλλο του “Body Love” του Klaus Schulze – αν είναι δυνατόν!
Οι αλγόριθμοι δεν μπορούν να διακρίνουν ποιότητες. Και αυτοί που τους φτιάχνουν τα έχουν όλα στο κεφάλι τους τουρλουμπούκι.

12 σχόλια:

  1. Σχόλια από το fb στο ποστ "Δυστυχώς υπάρχει απαράδεκτη λογοκρισία εδώ πέρα."...

    Spyros Diastimikos
    Εμένα σήμερα μου λογόκριναν vintage αφίσα κινηματογραφικής ταινίας που είχα ανεβάσει προ 4ετίας, επειδή είχε "σβάστικα" και ημίγυμνο γυναικείο σώμα. Πάνε και προς τα πίσω οι αλγόριθμοι ή οι ...ρουφιάνοι.

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Έρχεται και η σειρά του σφυροδρέπανου μην τους γα... ρύφαλλο στ' αυτί και πονηριά στο μάτι.

    Konstantinos Zachopoulos
    Εγώ το έπαθα πριν από λίγο καιρό με το εξώφυλλο του δίσκου των It's A Beautiful Day (το κοριτσάκι, ξέρεις). Μια μέρα off και με τον κηδεμόνα μου
    Πλάκα κάνω, με τον δίσκο των Blind Faith το έπαθα (άλλο κοριτσάκι)

    Yiannis Stefanakos
    Πάντως, όταν πριν κανα δυο χρόνια μου είχαν "κόψει" από μια ανάρτηση το ΥοuTube link που είχε το εξώφυλλο των Blind Faith για "ανάρμοστο περιεχόμενο", είχα στείλει (πιο πολύ για πλάκα, είναι αλήθεια) ένα σχεδόν υβριστικό μήνυμα κράζοντάς τους, ότι πρόκειται για έργο τέχνης κλπ. Στην αρχή η απάντηση ήταν η αυτοματοποιημένη "Θα εξετάσουμε το αίτημά σας κλπ", αλλά ομολογώ ότι εξεπλάγην όταν μετά από 3-4 μέρες έλαβα ένα απολογητικό μήνυμα και το link επανήλθε κανονικά.

    Patritsopoulos Nikos
    νομιζω οτι καποιος κανει αναφορα γιατι ενοχλειται,βαζει λογο το γυμνο.Παρεπιπτοντως,υπαρχουν 2 εκδοσεις του αριστουργηματος του schulze,η δευτερη με τον ντραμερ που χρησιμοποιει και σε αλλα LP.

    Spyros Diastimikos
    https://www.haraldgrosskopf.de/
    Harald Grosskopf | The Official Website

    Patritsopoulos Nikos
    Φοβερος

    Nico Fassbinder
    Αφού δεν σ' έχουν "πετάξει" ακόμα έξω μην λες κουβέντα! 4η Ιουλίου του 2018 έκανα την τελευταία μου ανάρτηση σαν Nikolaos E. Kavvadias, ευχόμενος "Χρόνια Πολλά" στην εορτάζουσα "ανεβάζοντας" το "United States Of Amnesia" του Robert Wyatt. Λίγες ώρες αργότερα βρήκα τον λογαριασμό μου οριστικά ΑΠΕΝΕΓΟΠΟΙΗΜΕΝΟ και χωρίς να μου δίνεται η δυνατότητα να κάνω απολύτως τίποτα...

    Ilias Frantzis
    Σε δάγκωσε
    https://www.amazon.com/Body-Love-Balance.../dp/0062569147
    Body Love: Live in Balance, Weigh What You Want, and Free Yourself from Food Drama Forever (The Body Love Series)

    Stefanos Ch Samakas
    Welcome to the Club.

    Πετρος Μιχελιουδης
    γιαυτο σταματησα ν'ασχολουμε στo tube τοσος κοπος χαμενος (ataktos751)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σχόλια από το fb στο ποστ "Κάτι για τα ονόματα Άλκηστις και Χάρις,"...

    Nicholas Hatziyiannis
    Πες και για Μαντώ��❤️. Εννοείται κρυστάλλινη η προσέγγιση.

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Εγώ θα γράψω Μαντούς όπως Σαπφούς, επειδή είναι αρχαία ονόματα. Δεν θα γράψω "της Γωγούς" βεβαίως (γιατί δεν είναι αρχαίο), ούτε "της Σαπφώς" ή "της Μαντώς".

    Nicholas Hatziyiannis
    καθώς την είχαμε στη Sony, η ίδια έλεγε "της Μαντώς" ����

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Αυτό είναι άλλο τώρα. Αν η ίδια έχει εκφραστεί πως θέλει να λένε "της Μαντώς" εκεί το πράγμα αλλάζει. Θέλει σκέψη. Αλλά τώρα βιάζομαι... για να σου πω τι προκρίνω. Πιο μετά.

    Stathis Nikokavouras
    καλα αν γραψεις ο δισκος της σαπφους και σε μερικες απο τις αποπανω δεν θα ειναι λαθος...δεν αντεξα φωντα..σορρυ..

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Λοιπόν, αν η ίδια έχει πει... ότι θέλω να γράφομαι «της Μαντώς»... και αυτό περνάει στα επίσημα δελτία Τύπου, σε συνεντεύξεις της κ.λπ. είμαστε υποχρεωμένοι να το δεχθούμε. Πάντως εγώ έχω φίλη Διδώ, που αν σ’ ακούσει να λες «της Διδώς» μπορεί να σου φέρει κανα ποτήρι στο κεφάλι (και δεν είναι φιλόλογος, ούτε αρχαιολάτρισσα).

    Nicholas Hatziyiannis
    ελπίζω να είναι προφανές ότι δεν ήταν τρολοερώτηση. Την έχω ρωτήσει προσωπικά όταν φτιάχναμε τα σάιτ. "Της Μαντούς; " Ξεράθηκε και ξεραθήκαμε εν τέλει στα γέλια. Όχι, όχι, της Μαντώς γράψε, μου είπε, χωρίς περαιτέρω ανάλυση

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Εντάξει, δεκτόν. Αυτό όμως πρέπει να περνάει από την ίδια στα επίσημα δελτία ή ακόμη και πάνω στο δίσκο με κάποιο τρόπο, δηλαδή να αναφέρεται επί τούτου. Να αναγράφεται ας πούμε ότι τα "φωνητικά στο τάδε τραγούδι είναι της Μαντώς" κ.λπ.

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Ξαναλέω, σε όλα αυτά προκρίνεται το πώς ο ίδιος θέλει να γράφεται. Αν εγώ θέλω να γράφομαι "Φόντας", ας είναι λάθος, θα πρέπει να γίνεται αποδεκτό.

    Conta Dina
    έχετε δίκιο βουνό. Συγγενικό μου πρόσωπο έμαθε να γράφεται Φροίξος, τού κάνουν διαρκώς κήρυγμα και τον γράφουν με -ι. Στο Μανώ - ο - λης. Στο Χρή - ι - στος το απλό. Αν τούς πεις, δε, για τα γιωτα τού Χατζιδάκι και για το φι τού Λεφτέρη Πούλιου, παίζει να σε πουν και ψώνιο :(

    Ilias Papavlopoulos
    τη λες Χαρίκλεια που ειναι και το πραγματικό και ξενοιάζεις :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
      Αυτό δεν το έχει χρησιμοποιήσει ποτέ, οπότε απορρίπτεται.

      Manos Monastiriotis
      Τα τριτόκλιτα σε -ις έχουν ενταχθεί στη Νέα Ελληνική στην α κλίση δηλ σε -η. Έτσι είναι σωστοί οι τύποι της Άλκηστης όπως το Ίρις-Ίριδα, Ίσις-Ίσιδα (α κλίση πάλι). Εξαίρεση το Χάρις που για να μην το συγχέουμε με το ουσιαστικό χάρις (χάρη) ως κύριο όνομα ή θα το γράψουμε λόγια της Χάριτος ή θα χρησιμοποιήσουμε υποκοριστικό Χαρούλα όπως αναφέρεις. Τέλος τα κύρια ονόματα σε -ω (Γωγώ, Ηρώ) καλό θα ήταν να τα κρατήσουμε στη λόγια χρήση τους σε -ους (Ηώ-ους) γιατί αυτά δεν καταχωρίζονται στην α΄κλίση, είναι μια κατηγορία από μόνα τους. Καταχρηστικά θα μπορούσαμε και μόνο για τα κύρια ονόματα να χρησιμοποιήσουμε το πιο νεοελληνικό της Γωγώς που όμως δεν είναι σωστό γραμματικά γιατί δεν εντάσσεται σε κλιτικό σύστημα. Πάντως τα ουσιαστικά σε -ω (πειθώ) οπωσδήποτε σε -ους (πειθούς)-στην Αρχαία Ελληνική με περισπωμένη φυσικά. Αυτά!

      Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
      Από τη στιγμή που η καλλιτέχνιδα γράφεται Άλκηστις, δεν θα γράψω εγώ της "Αλκηστης" και ας λέει ό,τι θέλει η νέα Γραμματική. Και Ίρις της Ίριδος, και Ξενοφών του Ξενοφώντος. Φυσικά της Γωγώς και της Κλειούς. Τέλος πάντων ο καθένας τα γράφει όπως γουστάρει, εγώ απλώς προσπαθώ να είμαι όσο πιο κοντά γίνεται σ' αυτό που νομίζω "σωστό".

      Kwstas Agas
      Τα ορθά είναι της Αλκήστιδος Ατικιουζέλ και της Χαρίκλειας Ρούπακα ...

      Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
      Στη ζωή, όχι στην Τέχνη... ��

      Thodoris Nikolaou
      Πάντως, κύριε Φώντα με το να σταματήσουμε να χρησιμοποιούμε γραμματικούς τύπους, επειδή θεωρούνται εξεζητημένοι, συντελούμε στην αλλοίωση της γλώσσας μας.
      Θέλω να πω, η γενική «Αλκήστιδος» γιατί να μην χρησιμοποιείται, αφού αυτή είναι η ορθή κλίση του ονόματος;
      Με το να αποφεύγουμε την χρήση τους, δε βοηθάμε στο πρόβλημα που δημιουργείται.
      (Το σχόλιο δεν αποτελεί μομφή ή αντίλογο προς το δικό σας ούτε αναφέρεται στο θέμα της επιλογής των προσώπων για το πώς θα γράφεται το όνομά τους.
      Απλά το καταθέτω ως προβληματισμό πάνω στο συγκεκριμένο, σοβαρό κατά τη γνώμη μου, ζήτημα.)

      Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
      Πολλά εξεζητημένα, αν χρησιμοποιηθούν από πολλούς, τότε θα παύσει να είναι. Πάντως το "Αλκήστιδος", που είναι σωστό φυσικά, δεν το βλέπεις πουθενά. Οπότε αν το χρησιμοποιείς μόνον εσύ θα είσαι σαν τη μύγα μεσ' το γάλα. Θα σου πουν ότι το "παίζεις σωστός", "κάτι παριστάνεις" και άλλα τέτοια. Δεν θα βρεις κατανόηση.

      Vassilis Serafimakis
      σωστοτατότατα!.. ��

      Jim Dylan
      Ηξερα εναν τύπο που λεγόταν Χάρης Αλεξίου ,βαρύ φορτίο κουβαλούσε����

      Ίρμα Μιχελιδάκη
      Και έστω ότι έτσι να γίνεται στο γραπτό λόγο. Στον προφορικό τι θα πεις; Της Άλκηστης αναγκαστικά.

      Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
      Μόνο γράφουμε για τους καλλιτέχνες, δεν μιλάμε γι' αυτούς. Μας απασχολούν άλλα στον προφορικό λόγο... ��

      Kyriakos Costa
      Μήπως γράψατε κάτι πρόσφατα για την Αλεξίου;

      Διαγραφή
    2. Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
      Δεν θυμάμαι.

      Αντρέας Μπικουβαράκης
      Μιλώντας γενικά, το όνομα είναι αυτοπροσδιορισμός. Ο καθένας μπορεί να γράφει το όνομά του όπως θέλει, ακόμα κι αν δεν είναι καλλιτέχνης, ακόμα κι αν (δεν) λέγεται Άδωνης ή Γιάνης.

      Eleni Nanopoulou
      Πολύ σωστά!

      Lampros Papalexis
      Μας ''έκαψες''!... ��

      Takis Psaltis
      to the point...... !!

      Antonis Boskoitis
      Έτσι ακριβώς

      Γιώργος Φρατζεσκάκης
      Σωστός!

      Γιώργος Χαρωνίτης
      Και η ίδια η Χαρούλα δέχεται πως η χρησιμοποίηση του "Χαρούλα" γίνεται περισσότερο λόγω της δυσκολίας που ενέχει το "Χάρις".

      Evelina Mahaira
      Συμφωνώ κι εγω το όνομα γράφεται όπως επιθυμεί αυτός που του ανήκει!❤️
      Το όνομα μπορεί επίσης να παραμένει ίδιο οπως με τα ξένα ονόματα δηλ η Άλκηστις της "Άλκηστις"...

      Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
      Καλά, με τίποτα της "Αλκηστις". Εγώ δηλαδή δεν το έχω γράψει ποτέ.

      Antonis Livieratos
      Αν το κλίνουμε κατά το Novartis στέκει. :P

      Διαγραφή
  3. Σχόλια από το fb στο ποστ "Σουμάδες και θερινά σινεμά με μειωμένο ΦΠΑ."...

    Harry Gordon
    Κανα Βολοντε στο υπερανω υποψιας

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Οπωσδήποτε

    Akis Kapranos
    Πέρυσι πάντως προγραμματίστηκαν τέσσερις ταινίες με τον Ντελόν (έσκισαν όλες) και μια με τον Μπελμοντό (πήγε δυστυχώς άπατη :( ).

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Είχα δει την Πισίνα πέρσι.

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Le Casse στο σινεμά και πρόμο χοντρό για τα ελληνικά γυρίσματα. Γενικά πρέπει να προβάλλονται τα καλοκαίρια και ξένες ταινίες που έχουν γυριστεί στην Ελλάδα, για πολλούς λόγους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σχόλια από το fb στο ποστ "7 Μαΐου 2020
    >>Άρση μέτρων - Θεοχάρης:..."...

    Takis Psaltis
    τον άκουγα και γω χτες και δεν πίστευα στ αυτιά μου ,,,, και γιατί ?? για να μην έχουν ανάλογο αντίμετρο οι Ελληνάρες που θέλουν London..... δεν διανοούμαι τι μπορεί να γίνεται σε Φαληράκια και Καβους ......

    Γιώργος Χαρωνίτης
    Ο Θεοχάρης είναι μια κλασικά φαιδρή - αλλά και επικίνδυνη - φάτσα, λέει ο φυσιογνωμιστής!

    Indie Side
    εάν έχεις σχέδιο εισαι οκ..δεν φοβάσαι..ρε που μπλεξαμε...που τους βρήκαμε τούτους??

    Στέλιος Κραββαρίτης
    Ηλίθιοι και άκρως επικίνδυνοι.....

    Panagiotis Koutakis
    Ανοίξαμε και σας περιμένουμε....

    Thanasis Tsatsouli
    Θεο χάρος..

    Tsapralis Nikos
    Η ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ

    Giorgos Stamatopoulos
    Απ' την αρχή της καραντίνας αυτό δεν κάνουν;; Οι τύποι μάλλον έκαναν τις καβαντζες τους όσον αφορά την θεραπεία τους αν κολλήσουν και ο κοσμακης στην ανοσία της αγέλης κι όποιος αντέξει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Σχόλια από το fb στο ποστ "Όταν έγινα έφηβος και άρχισα να πονηρεύω πίστευα πως τραγούδια σαν κι αυτό..."...

    Dimitris Patokos
    Πανέμορφο τραγούδι από τον υποτιμημένο Χατζηνάσιο! Στον ίδιο δίσκο υπήρχε και το αριστουργηματικό ζεϊμπέκικο «Χάρε σαν έρθεις»...

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Από το Αγκίστρι με Μπομπ Μπέλινγκ και Μπάρμπαρα Μπουσέ.

    Dionysia Prinou
    και Σοφία Ρούμπου

    Yannis Christoforou
    Το δικό μου συμπέρασμα για το συγκεκριμένο τραγούδι που παιζόταν τότε πολύ στο ραδιόφωνο για κάποιο απροσδιόριστο τρόπο με συγκινούσε και μέχρι τώρα εξακολουθεί να το κάνει με το άκουσμα του. Ως ώριμος ακροατής μετά από δεκαετίες, κατέληξα ότι η αυτό που ακόμα με αγγίζει είναι η απλοϊκή ερμηνεία και το άψογα κεντημένο πέπλο της μουσικής να ντύνει όμορφα τους στίχους. Απλοϊκή εννοώ less is more. Υποκριτικά ας μου επιτραπεί η λέξη αυτή ο Μητσιάς ενσάρκωσε τον Γιώργο με απόλυτη απλότητα και χάρη.

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Δεν αναφέρθηκα στον Μητσιά στο ποστ, γιατί όλα τα κοσμητικά επίθετα για την ερμηνεία του τα θεωρώ αυτονόητα.

    Ferris Costas
    Αυτό το τραγούδι είχε συγκινήσει τον Claude Francois (Clo-Clo), και νομίζω πως το μετέφρασε κιόλας και το τραγούδησε σε μικρό κύκλο αλλά δεν το ηχογράφησε. Ήταν τότε ερωτευμένος με τη Γεωργία από το Αίγιο, μιά υπέροχη ρωμιά τρελλάρα, που όταν τον παράτησε, ο Κλωντ ήρθε στην Ελλάδα να ψάξει να τη βρει. Είχαμε ανακαλύψει μιάν άγνωστη ακρογυαλιά, την σήμερα πασίγνωστη Ελιά στη Μύκονο, 7-8 άτομα στην ερημιά, και ξαφνικά τον είδαμε νάρχεται... πεζή από την έρημο... Κι η Γεωργία έπιασε τα κλάμματα από συγκίνηση. ��

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Ωραία ιστορία!

    Εύα Αθανασοπούλου
    Πολλές μουσικές, φιλμ ή βιβλία τα γνωρίσαμε γιατί ήταν must στον χώρο που κινούμασταν κάθε φορά ιδεολογικοκοινωνικοψυχολογικά. Ή Γιατί μας τα πρότειναν κάποιοι που εμπιστευόμασταν. Είναι κι αυτός ένας τρόπος για να χτίσεις άποψη....

    Patritsopoulos Nikos
    Μελωδία και Χατζηνάσιος πάνε μαζί καθώς και απίθανη ενορχήστρωση.Τοτε που βγαίνανε ακόμα δίσκοι των συνθετων

    Konstantinos Zachopoulos
    Και Bowie και Lou Reed και Χατζηνάσιο θα έλεγα εγώ (και χίλια δυο ακόμα)

    Lefteris Karkas
    Πόσο δίκιο έχεις. Κάποτε ένας μεγαλύτερος σε ηλικία μου είχε πει " όπου και να πάς, στα δικά μας θα γυρίσεις.." Ηταν σωστός. Η μουσική μας είναι κήπος και κορφολογάς ο,τι θες, ανάλογα τη διάθεση.

    Asser Moissis
    Ο Γιώργος Κανελλόπουλος έγραψε πολλά ωραια τραγούδια, κυρίως με τον Χατζηνάσιο αλλά και με άλλους τραγουδοποιούς. Τώρα αλλιώς ακούμε ένα τραγούδι στα νιάτα μας κι αλλιώς χρόνια μετά! Δεν χρειάζεται να υπάρχει ιδεολογικό ή συναισθηματικό υπόβαθρο για να μας αρέσει κάτι, αρκεί να μας μαγεύει!

    Stelios Paschalidis
    Ο Μητσιας εχει πει τεράστια κομμάτια,δεν ειναι ο αγαπημένος μου,κατι στο μέταλλο της φωνής του δεν μου κόλλαγε.Ο Χατζηνάσιος εχει γράψει πολυ ωραίες μουσικές,η δουλειά του στο Αγκίστρι θα μπορούσε κάλλιστα να σαρώσει -τοτε-διεθνώς .

    Ροζίτα Σπινάσα
    Φοβερό τραγούδι. Νομίζω ότι ο Μητσιας είναι ο αγαπημένος μου Έλληνας τραγουδιστής.

    Εβελινα Μαχαίρα
    Πράγματι.. τι μου θύμησες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Aggeliki Marinou
      μα ποση προβοκάτσια<3

      Ευαγγελια Αυγερινου
      Καπως ετσι!! :-)

      Vassilis Papaefstathiou
      Όλα τα επίθετα για τον Μητσιά νομίζω είναι αυτονόητα όπως γράφτηκε και πιο πάνω (που η φωνή του υπήρξε Εργαλείο επιπέδου Μοσχολιού) αξίζει όμως μια ειδική αναφορά στον Χατζηνάσιο για την συνθετικη του απλότητα. Πέρα από την κινηματογραφική προσφορά του, είναι μοναδικός στην μελωδική του "ελαφρότητα".
      Τρανό (και εξωφρενικό) παράδειγμα per me ότι κατάφερει να βάλει ακόμη και την Μούσχουρη στα λαϊκά σπίτια.

      Διαγραφή
  6. Σχόλια από το fb στο ποστ "Ο ΜΑΗΣ ΤΟΥ '68 ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ '68..."...

    Γιώργος Χαρωνίτης
    Τον Μάιο του '68 ήμουν δεκατριών χρόνων. Μπορεί να μην έμπαιναν όλα τα έντυπα στο σπίτι μας και μπορεί να υπήρχε (και υπήρχε!) λογοκρισία. Νομίζω πως εκείνη την εποχή - λίγο πιο πριν - ο πατέρας μου αγόρασε την πρώτη μας τηλεόραση από την οποία θυμάμαι εικόνες και από τον πόλεμο του Βιετνάμ και από την εξέγερση του Γαλλικού Μάη! Παρά τη λογοκρισία, υπήρχε κάποια ενημέρωση. Και στις εφημερίδες έβλεπες πολλά πράγματα. Η χουντική Ελλάδα δεν ήταν απομονωμένη από τον υπόλοιπο δυτικό κόσμο! Και τα βιβλία, όπως διαπίστωσα δυο-τρία χρόνια αργότερα, κυκλοφορούσαν αβέρτα!

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Ένας από τους ελάχιστους έλληνες δημοσιογράφους, που θα βρεθούν στο Παρίσι το Μάη του ’68 (ή έστω τον Ιούνη), ήταν και ο νεαρός, τότε, Κώστας Χαρδαβέλλας. Τώρα, τι είδε, τι έγραψε ή τι τον άφησαν να γράψει είναι άλλο θέμα… https://diskoryxeion.blogspot.com/2018/05/facebook-96.html
    ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 96

    Harry Gordon
    ο Καραμπελιας δεν ηταν εκει τον Μαη του 68?

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Ήταν διάφοροι εκεί, που είχαν πάει μετά το πραξικόπημα (ή ήταν ήδη εκεί από νωρίτερα), αλλά εδώ λέμε για δημοσογράφους, που έγραφαν σε ελληνικές εφημερίδες και περιοδικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Σχόλια από το fb στο ποστ "Όταν αυτοί οι άνθρωποι (Bertoncini, Evangelisti, Rzewski, Morricone, Macchi κ.ά.)"...

    Dimitris Eliadis
    αγαπημένοι όμως δε μπορω ετσι ευκολα ν απαξιωσω όλους τους επόμενους... γι αρκετους συμφωνώ...

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Άμα ακούσεις όλες τις εγγραφές του Gruppo (και αυτές που βγήκαν χρόνια μετά) θα διαπιστώσεις το πόσο μπροστά βρίσκονταν. Έπαιξαν "δύσκολες" μουσικές με τρομερή ενάργεια. Δεν ήταν εσωστρεφείς, ούτε πειραματιστές για το πείραμα. Ήταν καθένας απ' αυτούς, ένας-ένας ξεχωριστά, αυτόνομες μεγάλες μονάδες. Δεν υπάρχει γκρουπ στην ιστορία με τόσους πολλούς συνθέτες, και τέτοιας κλάσης, στις τάξεις του. Αυτό τους καθιστά μοναδικούς. Έριξαν άπειρες ιδέες, οι οποίες βλάστησαν και αναπτύχθηκαν σε έργα άλλων.
    https://www.youtube.com/watch?v=erDJ1bP1ezE
    Sieben, Pt. 2

    Costas Pechynakis
    Προσωπικά δεν βρίσκω κανένα λόγο (σε αμιγώς μουσικό επίπεδο μιλώντας) να άκουω κάτι καινούργιο.....ανέφερες ήδη την μαγική λέξη "κλείδι"....αναμασήματα! Για να αποφύγω σχετικές αναλύσεις/αναφορές κτλπ. Ταπεινη μου άποψη πάντα !

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Υπάρχουν και σήμερα μουσικοί εμπνευσμένοι, που κάνουν σπουδαία άλμπουμ και πρέπει να τους δίνουμε τις ευκαιρίες να ακουστούν, να προβάλλουμε τις δουλειές τους κ.λπ. Μουσική δεν σταμάτησε να παράγεται το '69 π.χ. ούτε θα σταματήσει ποτέ. Και οι παλιοί είχαν αναφορές και επηρεάζονταν κι εκείνοι από διάφορα προγενέστερά τους. Ένα θέμα όμως που μπαίνει επιτακτικά είναι η σωστή ιεράρχηση όλων αυτών και στο αισθητικό επίπεδο και στο πολιτικοκοινωνικό. Πώς εντάσσεται κάθε άλμπουμ στην εποχή του, τι εκφράζει κ.λπ. Εντάξει, αυτό δεν ενδιαφέρεται να το κάνει ο καθένας, αλλά για μένα είναι πολύ σημαντικό.
    Είναι αλήθεια πάντως πως κάθε τι σημερινό στην ποπ (ροκ κ.λπ.) θυμίζει κάτι από το χθες ('60, '70, '80). Όμως και στα πειραματικά ακούσματα υπάρχει πολύ χθες και λιγότερη έμπνευση, επειδή η τεχνολογία έχει διευκολύνει πολύ τα πράγματα. Διευκόλυνση σημαίνει και λιγότερη εφευρετικότητα, λιγότερη πρωτοτυπία κ.λπ. Κάτι που ακούγεται σήμερα "πειραματικό" δεν είναι αυτομάτως και πρωτοποριακό, όπως ήταν τα ανάλογα ηχογραφήματα του παρελθόντος.

    Costas Pechynakis
    Αλίμονο αν δεν υπήρχαν σπουδαία μουσικά έργα και καλλιτέχνες επί των ''ημερών'' μας. Απλά είμαι ταριχευμένος με vintage ήχους και εκτός κάποιων εξαιρέσεων δεν μου προκαλούν . . . . ''συγκίνηση''

    Patritsopoulos Nikos
    αριστουργημα!
    https://www.youtube.com/watch?v=g7N2-nuZbxY
    10χρονια πριν το 1966
    Iannis Xenakis - Orient-Occident

    John Quaz
    Στην κόντρα Aphex Stockhausen, θα διάλεγες λογικά τον δεύτερο. Το θέμα είναι ότι μιλάμε για άλλο είδος ηλεκτρονικής, με άλλο σκοπό το κάθε είδος... Δεν συγκρίνονται. Ο καθένας στο είδος του.

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    1971
    https://www.youtube.com/watch?v=hZzOU99GBNY
    Niente

    Patritsopoulos Nikos
    Μορικοφερνει
    ναι,4 μυγες σε γκρι βελουδο του αρζεντο

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Ε, αφού είναι στο γκρουπ ο Μορικόνε... μορικοφέρνει.

    Θανάσης Ζελιαναίος
    επειδή βαριέμαι να το ψάξω σίγουρα είναι από τις μύγες; Έχω την εντύπωση ότι είναι από το πουλί με τά κρυσταλλένια φτερά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Σχόλια από το fb στο ποστ "Κι αυτό αναμάσημα είναι (πριν 2 μήνες βγήκε)"...

    Takis Psaltis
    μ αρέσει πολύ αυτός ο δίσκος .....

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Είναι καλός.

    Andreas Mandas
    Καλός δίσκος !

    Haroula Nikolaidou
    ������⭐️

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Σχόλια από το fb στο ποστ για τον Βαγγέλη Σπανδάγο...

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Για τα σπάνια ποιητικά βιβλία του Σπανδάγου από τα 70s... https://diskoryxeion.blogspot.com/2019/05/facebook-161.html
    ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 161
    https://www.naftemporiki.gr/.../efuge-apo-tin-zoi-o...
    Έφυγε από την ζωή ο μαθηματικός – συγγραφέας Ευάγγελος Σπανδάγος

    Γιώργος Χαρωνίτης
    Τον Βαγγέλη Σπανδάγο τον είχα καθηγητή ένα διάστημα στο Αττικόν Φροντιστήριο το 1972. Το πρώτο του βιβλίο (Συναρτήσεις, Παράγωγοι, Ολοκληρώματα) με στήριξε πολύ ως υποψήφιο φοιτητή. Συναντηθήκαμε ξανά στη μεταπολίτευση, στη μεγάλη συναυλία του Μίκη στο Καραϊσκάκη, όπου βρεθήκαμε κι οι δυο να πηδάμε το κάγκελο για να μπούμε στον αγωνιστικό χώρο...

    Georgios Konstantaras
    Καλησπέρα.
    Ευχαριστώ για τις πληροφορίες σας για το ποιητικό έργο του ΣΠΑΝΔΑΓΟΥ. Γνώριζα τις φιλολογικές του ανησυχίες αλλά αγνοούσα όσα αναφέρεται εδώ.
    Με την σειρά μου αναφέρω ότι έχει γράψει γύρω στα 170 βιβλία μαθηματικών, έρευνες αρχαίων μαθηματικών ανδρών, μεταφράσεις ελληνικών μαθηματικών από αραβικά βιβλια. Εχει βραβευτεί 20 φορες συνολικά-δυο φορές από την Ακαδημία- και ακόμη κι απ΄ την κυβέρνηση του Κουβέιτ.
    Άξια η μνημόνευση του.

    Marina Danezi
    τον θυμάμαι οταν ημουν φοιτήτρια 20 χρόνια πριν στο βιβλιοπωλείο του..αγνοούσα πλήρως τα βιβλία ποίησης. εν ειρήνη..

    Κώστας Οικονόμου
    Εγώ τον είχα στο λύκειο!!!Καταπληκτικός δάσκαλος με τρομερό πάθος στη διδασκαλία��

    ΑπάντησηΔιαγραφή