JEFF HAMILTON TRIO ένα αμερικανικό jazz-trio

Το Jeff Hamilton Trio, που μας έχει απασχολήσει πολλάκις στο δισκορυχείον, έχει μιαν αλλαγή, στην line-up του, σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν. Υπάρχει βεβαίως, πάντα, ο ντράμερ Jeff Hamilton, δίπλα του θα συναντήσουμε τον εδώ και πολλά χρόνια πιανίστα του Tamir Hendelman, αλλά ο γνωστός μας Christoph Luty στο κοντραμπάσο έχει παραχωρήσει πλέον την θέση του στον νεοφερμένο Jon Hamar. Μπορεί λοιπόν κατά το ένα τρίτο του το Jeff Hamilton Trio να εμφανίζει μιαν αλλαγή στη σύνθεσή του, όμως δεν παρουσιάζεται απολύτως καμμία αλλαγή όσον αφορά στις αισθητικές στοχεύσεις του, ως γκρουπ, και, πάνω-κάτω, στο ρεπερτόριο, το οποίον προβάλλεται. Δέκα συνθέσεις καταγράφονται στο “Catch Me If You Can” [Capri Records, 2020], εκ των οποίων τρεις αφορούν σε originals (δύο του Hamar, ένα του Hendelman) και επτά σε versions (πάνω σε στάνταρντ και άλλα τινά).

Στο triple folded digipak υπάρχει ένα κείμενο του Jeff Hamilton, στο οποίο ο αναγνωρισμένος ντράμερ (συνεργάτης της Diana Krall μεταξύ άλλων) εξηγεί, με λίγα λόγια, τι σημαίνει για ’κείνον κάθε ένα από τα tracks του CD, γιατί το διάλεξε, τι συμβολίζει ή και πώς συνδέεται με συγκεκριμένες περιόδους της μουσικής ζωής του.

Για παράδειγμα, για το εισαγωγικό “Make me rainbows” ο Hamilton γράφει πως συνειδητοποίησε αυτή τη σύνθεση του John Williams, όταν την ηχογραφούσε για το άλμπουμ “Low Life/ The Alto Flute Project” [Capri, 2014] της φλαουτίστας Holly Hofmann (στην εκδοχή του πιανίστα Mike Wofford). (Γι’ αυτό το άλμπουμ είχαμε γράψει κριτική την 28η Μαΐου 2014).

Πιο κάτω και σε σχέση με το θαυμάσιο “Lapinha” των Baden Powell / Paulo César Pinheiro, βρίσκει την ευκαιρία να γράψει για το πώς ήλθε, νεαρός ακόμη, σε επαφή με την βραζιλιάνικη μουσική στα sixties, ακούγοντας Sergio Mendes & Brasil ’66 (είχαν στο ρεπερτόριό τους το “Lapinha”), ενώ αναφερόμενος στο “Βig dipper” του Thad Jones, από ένα άλμπουμ της Thad Jones / Mel Lewis Jazz Orchestra από το 1969, γράφει για το πώς, νεαρός πάντα, μελετούσε συνθέσεις σαν κι αυτήν ή την “The groove merchant” του Jerome Richardson (από το ίδιο LP του ’69, το “Central Park North”).

Τέλος πάντων μέσα από τέτοιου τύπου αναμνήσεις ολοκληρώνονται τα liner notes, που απλώς προσανατολίζουν όσον αφορά στο τι ακούγεται εδώ, στο “Catch Me If You Can”, ένα άλμπουμ ενός jazz trio, ενός αμερικανικού jazz trio, που δεν έχει ουδεμία σχέση με τα ευρωπαϊκά, και που σουινγκάρει διαρκώς και ακαταπαύστως.

Επαφή: www.hamiltonjazz.com, www.caprirecords.com