(...) Ένας
κομίστας που έφτιαξε μια χαριτωμένη ιστορία για τις κατσαρίδες είναι και ο
περίφημος Don Martin
(1931-2000), ο άνθρωπος που συνδέθηκε όσο λίγοι με το διάσημο κόμικ περιοδικό MAD, που κυκλοφορούσε στην Αμερική από το 1952 μέχρι πρόσφατα,
το 2018.
Το
MAD είχε έρθει και στην Ελλάδα στα τέλη της δεκαετίας
του ’70 και οι παλιότεροι θα θυμούνται σίγουρα τον ντόρο που είχε κάνει τότε,
σβήνοντας από το χάρτη, σιγά-σιγά, διάφορα εφηβικά κόμιξ περιοδικά.
Η
πρώτη ελληνική περίοδός του (εκδόσεις Α. Σαμούχος) κράτησε από τον Ιούλιο του
1979, έως και τον Αύγουστο του 1984 (όπως διαβάζουμε στο greekcomics.gr),
συμπληρώνοντας 56 τεύχη, ενώ υπήρξε και μια συνέχειά του, κάποια χρόνια
αργότερα (Ιούνιος 1996), όταν υπό άλλον εκδότη (Delta
Graph) τυπώθηκαν ακόμη 25 τεύχη.
Εκείνη
την πρώτη εποχή, και πιο συγκεκριμένα το 1981, είχαν τυπωθεί και μερικά βιβλία
τσέπης MAD –όχι πολλά, τρία-τέσσερα, τα οποία
σήμερα είναι σπάνια– προσφέροντας άφθονο γέλιο.
Σ’
ένα απ’ αυτά, που είχε τίτλο «Ο Ντον Μάρτιν Πάει κι Έρχεται», και που
περιλάμβανε διάφορες ιστορίες γραμμένες και σχεδιασμένες από τον Don Martin,
οι κατσαρίδες έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο.
Ο
αμερικανός κομίστας καταστρώνει μία «εικονογραφημένη μελέτη», με πολύ χιούμορ,
ωραία σκίτσα και με τους πάντα μοναδικούς αστείους ήχους του (σπλατ, σλομπ,
τσίκα-τσίκα-τσίκα, σιπαντιτί-σιπαντιτί, σπλαντάπ, σκουιμπιντιντάπ κ.λπ.), που
αποτελούσαν πάντα ένα σήμα κατατεθέν του.
Μερικές
σελίδες από αυτήν την ιστορία σκανάρουμε για εσάς, τώρα...
Το όλον εδώ...
Από το fb...
ΑπάντησηΔιαγραφήKwstas Agas
Πάντως, όπως θυμάμαι από το βιβλίο του Κάφκα "Η μεταμόρφωση", το "σε τι μεταμορφώνεται ο ήρωας του μυθιστορήματος" το μαθαίνουμε από την πρώτη κιόλας φράση του βιβλίου (στην ελληνική μετάφραση του): "Μόλις ξύπνησε ο Γκρεκορ Σαμσα είχε μεταμορφωθεί σε γιγάντια κατσαρίδα"(στο περίπου, όπως τη θυμάμαι)!! Περισσότερο όμως από το βιβλίο, λάτρεψα τη μεταφορά του στο θέατρο από τον αείμνηστο Ποταμίτη στο θέατρο Έρευνας στη γειτονιά μου (Ιλίσια)
Vassilis Bas Athanassiadis
Στο πρωτότυπο ή λέξη είναι Ungeziefer, που σημάνει παράσιτο, επομένως πράγματι δεν κατονομάζεται, αν και από τις εν συνεχεία περιγραφές αντιλαμβανόμαστε ότι πρόκειται για ένα αποκρουστικό έντομο. Η εικόνα μας μεταδίδεται έμμεσα, αφήνοντας τον καθένα να φανταστεί μια κατσαρίδα, ένα σκαθάρι, κάτι όχι συγκεκριμένο πάντως, γεγονός που αυξάνει την αίσθηση της φρίκης. Και στην αφαιρετικότητα αυτή φαίνεται το μεγαλείο της γραφής του Κάφκα.
Spiros Dfold Grammenos
Εγώ πάντως έχω πάρει ένα ειδικό gel από το φαρμακείο και βοήθησε (για την ώρα!)
Kwstas Agas
.... Και φυσικά να μην ξεχνάμε την πιο γνωστή και χιλιο- τραγουδισμένη κατσαρίδα στο χώρο της τέχνης ...
https://youtu.be/QaZ-4nEDtjM
Louis Armstrong - La Cucaracha