Οι Op3
(Omega
project 3) είναι
ένα ελληνικό συγκρότημα, το οποίον αποτελούν οι Δημήτρης Μητρόπαπας ντραμς,
προγραμματισμός, Ανδρέας Μπογάς μπάσο, Αδριανός Κατσούρης κρουστά, Παύλος
Χουντάλας ποντιακή λύρα, κρουστά και Ειρήνη Μαντοπούλου μπάσο (σ’ ένα track). Ως σχήμα έχουν
κυκλοφορήσει κι άλλες δουλειές, σύντομες στο χρόνο ή μη, όπως βλέπουμε στο bandcamp τους, με το “S m y r
n ae” [Same Difference Music, 2020] να αποτελεί την πιο πρόσφατη.
Τι είδους συγκρότημα είναι οι Op3 δεν είναι δύσκολο να το αντιληφθείς.
Κατ’ αρχάς είναι μία ορχηστρική μπάντα, καθώς εδώ δεν υπάρχουν τραγούδια μα
μόνο φωνητικά κάπου-κάπου (στο φερώνυμο “Smyrnae”). Έπειτα υπάρχει ένα concept στο άλμπουμ, που έχει
να κάνει με την προσφυγιά – ένα concept
φυσικά, που πέραν από τους τίτλους (“Pelagos”, “Moria”
κ.λπ.), σχετίζεται και με τις μουσικές, οι οποίες συχνά ενσωματώνουν μελωδικά
και ρυθμικά στοιχεία από την Ανατολή (η ποντιακή λύρα είναι ένα όργανο, που
βοηθά προς αυτή την αποτύπωση, αλλά το ίδιο βοηθούν και τα κρουστά).
Το άκουσμα, συνολικά, θυμίζει παλαιότερες εποχές, την δεκαετία
του ’90 θέλω να πω, όταν τα ethnic μουσικά στοιχεία ανακατεύονταν με ηλεκτρονικούς και
ηλεκτρικούς ήχους, δημιουργώντας εκείνα τα ηχητικά κράματα, που τότε έγραψαν
ιστορία, ενώ τώρα (το άκουσμα) μοιάζει να είναι, από ηχητικής πλευράς, κάπως πιο...
εκτός εποχής. Βεβαίως οι Op3,
μέσω του θέματος με το οποίον καταπιάνονται, έχουν τον τρόπο να επαναφέρουν στο
τώρα τον συγκεκριμένο ήχο, όμως, σε γενικές γραμμές, το συνολικό αποτέλεσμα φέρνει
στη μνήμη σχήματα όπως οι Άβατον – που μεγαλούργησαν με τέτοιες μουσικές στα
χρόνια του ’90 και στην αρχή των 00s.
Τούτο, βεβαίως, δεν σημαίνει πως και οι Op3 δεν κομίζουν την δική τους πρόταση
στο “S m y r n ae”, η οποία είναι και προσεγμένη και με στοιχεία πιο απρόσμενα ας-το-πούμε-έτσι,
καθώς στις δομές τους ενσωματώνουν ακόμη και το progressive rock ή και το funk σε κομμάτια όπως ο “Horos”, που είναι το πιο
μακρύ στο χρόνο (6 λεπτά) και από τα πιο ενδιαφέροντα του άλμπουμ τους. Για να
μην πω... το πιο ενδιαφέρον. (Εξίσου, πάντως, μου άρεσε και ο «αφαιρετικός» και
περισσότερο dreamy “Epilogos”,
όπως και το ανάλογο άνοιγμα με την “Anatoli”).
Δεν ξέρω αν θα άξιζε, για το άμεσο μέλλον, οι Op3 να προσανατολιστούν προς αυτές
τις κατευθύνσεις, αφήνοντας κατά μέρος το ethnic «οπλοστάσιό» τους. Τουλάχιστον
εκείνο που ηχεί περισσότερο έντονο (από ενοργανικής απόψεως).
Εκείνοι θα αποφασίσουν, καθώς εκείνοι έχουν τον πρώτο και
τον τελευταίο λόγο. Δεν θα τους πούμε εμείς τι θα κάνουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου