Όπως ο γράφει ο ιταλός
δημοσιογράφος, περί τα μουσικά, Ettore Garzia,
στο μέσα μέρος του digipak:
«Τον Δεκέμβριο του 2019 ο βιμπραφωνίστας Sergio Armaroli προσκάλεσε τον (σοπράνο & σοπρανίνο)
σαξοφωνίστα Harri Sjöström
στην Ιταλία – γνωρίζοντας την επιτυχία των βερολινέζικων κονσέρτων τού Sjöström με
τον Andrea Centazzo και τον Matthias Bauer. Οι Armaroli και Sjöström συμφώνησαν να κάνουν ένα τρίο στην
Ιταλία, μαζί με τον τρομπονίστα Giancarlo Schiaffini, έναν σταθερό συνεργάτη του Armaroli τα πιο
πρόσφατα χρόνια, αλλά η ανεπάρκεια του
προγραμματισμού των ιταλικών φεστιβάλ δεν τους επέτρεψε να ορίσουν κάποια
ημερομηνία, για live, και, ως
εκ τούτου, αποφασίστηκε να ηχογραφήσουν στο στούντιο, καθώς οι μουσικοί είχαν
συνειδητοποιήσει τις δυνατότητες της διαισθητικής επικοινωνίας τους ούτως ή
άλλως. Armaroli, Schiaffini και Sjöström συναντήθηκαν λοιπόν στην Biella (ΒΔ Ιταλία) σ’ ένα αυτοσχεδιαστικό σέσιον, το οποίον
αποτελούσαν εννέα ντουέτα ανάμεσα στον Armaroli και τον Sjöström και
τρία και με τους τρεις μαζί».
Αυτά τα tracks,
δώδεκα στον αριθμό, συναποτέλεσαν το άλμπουμ “Duos & Trios” (2020), που θέτει τώρα σε
κυκλοφορία η γνωστή μας, και ιστορική πια, εταιρεία Leo Records.
Για άλμπουμ-συμμετοχές των Armaroli και Schiaffini δεν
πρέπει να έχουμε ξαναγράψει στο blog,
αλλά ο Harri Sjöström μας έχει απασχολήσει
διάφορες φορές, καθώς έχουμε αναφερθεί στα άλμπουμ (του) “The Balderin Sali / Variations” [Leο, 2019], “The Treasures Are” [Creative Sources Recordings, 2019] (με Guilherme Rodrigues), “Up and Out” [Αmirani Records, 2019] (με Philipp Wachsmann, Matthias Bauer, Dag Magnus Narvesen), “Aural / Vertigo” [Amirani, 2017] (με Sestetto Internazionale) και “Live at Bauchhund, Berlin 2010” [Amirani, 2011] (με Gianni Mimmo). Φυσικά και οι Armaroli και
Schiaffini δεν είναι
τυχαίοι μουσικοί –το ακριβώς αντίθετο θα λέγαμε– καθώς ο πρώτος έχει
ηχογραφήσει με διάφορα «προσωπικά» σχήματα (τρίο, κουαρτέτο, κουιντέτο),
έχοντας συνεργαστεί με τους Riccardo Sinigaglia,
Walter
Prati, Andrea Centazzo κ.ά., ενώ ο δεύτερος
διαπρέπει από τα sixties ήδη, έχοντας υπάρξει μέλος δεκάδων σχημάτων μέσα στα χρόνια
(ναι, και των Gruppo di Improvvisazione Nuova Consonanza από το 1972 μέχρι το
1983).
Τρεις μουσικοί λοιπόν με μεγάλη ιστορία και «χιλιόμετρα» στα
χέρια τους στο χώρο του free-improv δεν τους είναι δύσκολο
να συνυπάρξουν σε ντούο ή τρίο (ένα τρίο στην αρχή, εννέα ντούο στη συνέχεια
και δύο τρίο στο τέλος συμπληρώνουν την ηχογραφική δωδεκάδα) προσφέροντας
αληθινά ξεχωριστές στιγμές δημιουργικού αυτοσχεδιασμού.
Όπως για παράδειγμα στο 11λεπτο κομμάτι “Duet six”, στο οποίο οι Sergio Armaroli βιμπράφωνο και Harri Sjöström σαξόφωνα προτείνουν μιαν εντυπωσιακή συνομιλία, που ακούγεται
σαν... σαν λέμε... να συμμετέχουν κι άλλα όργανα στο setting και δη
ηλεκτρονικά, με το 23λεπτο “Trio two”
που ολοκληρώνει το άλμπουμ να φέρνει δίπλα-δίπλα και τους τρεις μουσικούς, οι
οποίοι συνυπάρχουν δίχως συγκεκριμένο πρόγραμμα και με μοναδική πυξίδα το να
παραχθεί μια μουσική με ξεκάθαρη συνάφεια, και όχι κάτι περιπτωσιολογικό και
ανερμάτιστο. Το κατορθώνουν, βασικά επειδή και οι τρεις τους (Armaroli,
Schiaffini,
Sjöström) ξέρουν να διαχειρίζονται τον χρόνο. Ξέρουν δηλαδή πώς να τμήσουν αυτό
το μεγάλο διάστημα των 23 λεπτών, ώστε και ισοδυνάμως να συμμετέχουν στο τελικό
αποτέλεσμα (μέσα από τις συνοδοιπορίες, τις κόντρες, τα σόλι και τα «γεμίσματά»
τους), και η μουσική που τελικώς παράγουν να ακούγεται δίχως την αίσθηση του
κατακερματισμένου.
Για τους ρέκτες του free-improv αυτό το άλμπουμ είναι ό,τι πρέπει.
Επαφή: www.leorecordsmusic.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου