Οι Spiral
Drift δεν είναι καινούριο ελληνικό συγκρότημα. Ήδη έχουμε γράψει, πριν από
πέντε χρόνια, για ένα πρώτο 10ιντσό τους, με τραγούδια αρκούντως... αμερικάνικα
(με επιρροές από Woody Guthrie,
μέχρι Chocolate Watchband
και The Dream Syndicate,
όπως σημειώναμε τότε), ενώ τώρα έχουμε στο πικάπ και ακούμε την πιο πρόσφατη
κυκλοφορία τους – ένα LP με οκτώ tracks,
που μας κρατάνε σταθερά σ’ αυτήν την κυρίαρχη αισθητική του αμερικάνικου ροκ. Εντάξει, μπορεί να υπάρχουν και άλλες κυρίαρχες τάσεις στο αμερικάνικο rock, από τα sixties μέχρι σήμερα,
πανκοειδείς ας πούμε, αλλά... όλο αυτό το κομμάτι που περικλείεται από τα
«όρια» country-rock, desert rock, paisley underground και americana είναι
κάτι πάρα πολύ σαφές και γιγαντιαίο, και δεν είναι εύκολο να το αγνοήσεις, ούτε
φυσικά να το υποτιμήσεις. Βασικά στο “On the Shadow Line” [Spinning Wheels
/ Ikaros Records,
2020] δεν το αγνοούν (και δεν το υποτιμούν) οι Spiral Drift, δηλαδή οι Kristian Fjellstad φωνή,
Κώστας Οικονόμου ηλεκτρικές, ακουστικές κιθάρες, Άκης Πασχαλάκης ηλεκτρικές, slide κιθάρες, Γιώργος Γάκης
μπάσο και Chris B.I. ντραμς. Σε κάποιους
ορισμένα απ’ αυτά τα ονόματα θα είναι σίγουρα γνωστά, αφού ο Chris B.I., για παράδειγμα, είναι ο ντράμερ των Last Drive, ενώ ο Fjellstad είχε τραγουδήσει
στους Duluth.
Το “On the Shadow Line”,
το πρώτο αυτό ολοκληρωμένο άλμπουμ των Spiral Drift, έχει ορισμένα βασικά γνωρίσματα.
Κατ’ αρχάς διαθέτει από ενδιαφέρουσες και πάνω συνθέσεις-ενοργανώσεις,
που περιστρέφονται σταθερά γύρω από τα genres που προαναφέραμε. Έχει καλά ή και
πολύ καλά τραγούδια δηλαδή, που και από στιχουργικής πλευράς ξέρουν να
«εκμεταλλεύονται» ορισμένες πολύ βασικές κατευθύνσεις του χώρου (όπως λένε και
οι ίδιοι... “telling stories about the light and darkness of being”). Έπειτα ως άλμπουμ το “On the Shadow Line” είναι καλοφτιαγμένο, με
«σωστή» απόδοση-παραγωγή, που μεγαλύνεται ανά περιπτώσεις με τις επιπρόσθετες
ενοργανικές παρεμβολές από τρομπέτα, τρομπόνι και επιπρόσθετα φωνητικά.
Περαιτέρω, διαθέτει απολύτως ουσιώδη και επαρκή παιξίματα, που προσθέτουν στα
τραγούδια τις ατμόσφαιρες που προϋποθέτουν οι μουσικές και τα λόγια. Όλα αυτά (μουσικές,
στίχοι, παιξίματα, παραγωγή) συνδυάζονται λοιπόν μ’ εκείνον τον τρόπο ώστε το τελικό
αποτέλεσμα να είναι... αυτό που είναι. Σταθερό, σοβαρό, συνεπές, καίριο και
ουσιώδες. Με μια πρώτη ακρόαση ξεχώρισα κάποια κομμάτια, όπως το “Cruising down South” ή το “Swamp mist” για παράδειγμα, αλλά
στην πορεία, και μετά τις επόμενες ακροάσεις, αντιλήφθηκα πως το άλμπουμ
διαθέτει μιαν ενότητα, που δεν σου επιτρέπει, εύκολα, να ξεχωρίσεις κάτι,
απορρίπτοντας κάτι άλλο (ως υποδεέστερο ας πούμε).
Συνειδητές αμερικάνικες ροκ καταστάσεις έχουμε εδώ, από
μουσικούς που γνωρίζουν χρόνια τώρα το... πεδίο άσκησης των καθηκόντων τους.
Ωραίο gatefold βινύλιο δικής τους παραγωγής (Spinning Wheels), με διανομή
από την Ikaros Records.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου