THE MIGHTY N εντροπία

Οι Mighty N είναι μια αγγλόφωνη ροκ μπάντα από την Αθήνα, που τώρα δίνει το τρίτο άλμπουμ της. Το πρώτο είχε κυκλοφορήσει το 2013 και λεγόταν “Songs for the X Generation”, το δεύτερο είχε τυπωθεί το 2016 υπό τον τίτλο “Retribution”, ενώ το πιο καινούριο LP αποκαλείται “Entropia” [Ikaros Records, 2020] και περιλαμβάνει επτά tracks. Μέλη των The Mighty N, όπως αυτά καταγράφονται στο μέσα μέρος του gatefold cover (σπανίζουν μονά LP με gatefold cover στις μέρες μας ή μου φαίνεται;) είναι οι: Νατάσα Τσίρου φωνή, Χρήστος Ηλιόπουλος κιθάρες, Χρήστος Λαδάς μπάσο και Βαγγέλης Μπαλιούσης ντραμς. Ουσιαστικά ένα κιθάρα-μπάσο-ντραμς σχήμα, συν φωνή, είναι οι The Mighty N, που σημαίνει, σχεδόν εκ προοιμίου, πως πρόκειται για ένα «σκληρό» σύνολο, με αναφορές που μπορεί να αφορούν σε όλες τις δεκαετίες τού σκληρού ήχου, μα κυρίως τα seventies και τα nineties.

Υπάρχουν, λοιπόν, οι Black Sabbath και οι Led Zeppelin, σαν μια βασική διάσταση στις αναφορές των The Mighty N, που τους οδηγεί σε stoner ή περί το stoner καταστάσεις, αλλά υπάρχουν ταυτοχρόνως και επιρροές από το rock του ’90, και από συγκροτήματα όπως οι Nirvana, οι Soundgarden κ.ά. Αυτό το δισυπόστατο των επιρροών, αυτή η επικοινωνία δύο ροκ καταστάσεων που δεν ταυτίζονται, προσφέρουν στο αθηναϊκό γκρουπ μιαν αίσθηση πρωτοτυπίας, η οποία ενδυναμώνεται κατά τόπους από κάποιες πολύ καλές συνθέσεις, από κάποια πολύ καλά τραγούδια (σαν το “Flood” ας πούμε).

Η Τσίρου, που, περαιτέρω, έχει γράψει όλα τα κομμάτια του LP (μουσική, στίχους), ενώ έχει επιμεληθεί και την ενοργάνωση, είναι αρκετά πειστική ως τραγουδίστρια, με σωστή κατανομή των κρεσέντων και των πιο χαμηλών αποτυπώσεων, ενώ δίπλα της βρίσκεται ένας κιθαρίστας, που επίσης γνωρίζει πώς να δημιουργεί όλα εκείνα τα μελωδικά και ρυθμικά σχήματα, που πρέπει να χαρακτηρίζουν τα σοβαρά ροκ τραγούδια (“Nosedive”, “Armed to the teeth”), με το ρυθμικό τμήμα να αποδεικνύεται το ίδιο εξαιρετικό στην παραγωγή των σχετικών μοτίβων.

Αν υπάρχει κάτι που μου αρέσει στα τραγούδια των The Mighty N είναι η απλότητά τους και περαιτέρω ο στιβαρός τρόπος, μέσω του οποίου καταγράφονται στο βινύλιο. Χωρίς το υλικό να είναι κάτι πρωτόφαντο ή πρωτάκουστο, είναι τόσο σωστά πλαισιωμένο, τόσο δωρικά αποτυπωμένο, χωρίς, εννοώ, στουντιακά κόλπα και τεχνάσματα, με αποτέλεσμα να σου δίνει την αίσθηση του live. Και μάλιστα ενός live που σέρνει πίσω του μιαν ιστορία. Μια γενικότερη ιστορία, και όχι μόνον την ιστορία του γκρουπ εννοώ.

Επαφή: www.ikarosrecords.gr