Η Trondheim Jazz Orchestra δεν είναι, απλώς, μία από τις κορυφαίες ορχήστρες στην
Νορβηγία, τα τελευταία 20 χρόνια, είναι και μία από τις κορυφαίες στην Ευρώπη. Αυτό
αποδεικνύουν οι πάνω από 20 δίσκοι της και βεβαίως οι συνεργασίες της με
κορυφαία ονόματα της jazz,
όπως είναι ο Joshua Redman,
ο Chick Corea,
o Pat Metheny κ.ά.
Στο πιο πρόσφατο άλμπουμ της, το “Live” [MNJ Records, 2020], η Trondheim Jazz Orchestra συνεργάζεται με το σουηδικό
τρίο MaXx, το οποίον
αποτελούν οι Petter Kraft
κιθάρα, τενόρο σαξόφωνο, φωνή, Oscar Grönberg πλήκτρα,
σύνθια και Tomas Järmyr ντραμς. Αυτοί οι τρεις
μουσικοί συμπλέκονται με οκτώ μέλη της ορχήστρας (Mia Marlen Berg φωνή, Thomas Johansson τρομπέτα,
Petter
Hängsel τρομπόνι,
recorder, Kjetil Møster τενόρο
& βαρύτονο σαξόφωνα, Mette Rasmussen άλτο σαξόφωνο, Anja Lauvdal πλήκτρα, σύνθια Anton Toorell κιθάρες,
Mattis
Kleppen μπάσο), συν έναν μηχανικό ήχου κι έναν φωτιστή (που
θεωρούνται επίσης μέλη) και κάπως έτσι ηχογραφούνται στο Moldejazz του 2018, σ’ ένα σετ όλο φωτιά
και λαύρα, αποτελούμενο από μόλις πέντε κομμάτια, που διαρκούν από ενάμισι
λεπτό έως και δεκατρία.
Φυσικά, από μιαν ορχήστρα όπως η Trondheim Jazz Orchestra το να περιμένεις ν’ ακούσεις μόνον jazz, όποιου τύπου, είναι κάτι που τοποθετείται στα όρια του αδυνάτου. Γι’ αυτές τις ορχήστρες δεν υπάρχουν πλαίσια, δεν υπάρχουν αισθητικοί περιορισμοί και περιχαρακώσεις. Μπορούν να παίξουν τα πάντα. Από pop μέχρι avant-garde. Και αυτό συμβαίνει (και) στην περίπτωσή μας.
Κατ’ αρχάς στο άλμπουμ υπάρχουν στιγμές τέτοιας έντασης (“Time taxi pt.1”), που μόνον σ’ ένα «σκληρό» ροκ συγκρότημα μπορείς να τις ακούσεις. Πληροφοριακά να πούμε πως στο σχήμα, που ήταν ανεβασμένο στη σκηνή του Moldejazz, υπήρχαν δύο ηλεκτρικοί κιθαρίστες. Οπότε, τώρα, αν προσθέσεις στο καταιγιστικό rock section, το «τζαζικό», και βασικά τα πνευστά και κρουστά τμήματα, δίχως να υποτιμούμε τα πλήκτρα εννοείται, συν την τραγουδίστρια Mia Marlen Berg (που αποδεικνύεται απλώς εκπληκτική, με τη φωνή και τους βοκαλισμούς της), τότε αντιλαμβάνεστε τι συμβαίνει εδώ.
Όλα τα κομμάτια είναι ένα κι ένα, όμως εκείνο το 13λεπτο “Time taxi pt.2”, εκεί στο τέλος... είναι το κάτι άλλο. Εδώ κονιορτοποιούνται τα πάντα –η jazz και το rock βασικά–, καθώς η σύνθεση κινείται σε «σκληρά» ηλεκτρικά avant μονοπάτια, με συνεχή, παροξυσμικά «γεμίσματα» από το πνευστό και το ρυθμικό τμήμα, σ’ ένα συνεχές κρεσέντο ανατροπών και εκπλήξεων. Σπουδαίο άλμπουμ!
Επαφή: www.trondheimjazzorchestra.no/
Φυσικά, από μιαν ορχήστρα όπως η Trondheim Jazz Orchestra το να περιμένεις ν’ ακούσεις μόνον jazz, όποιου τύπου, είναι κάτι που τοποθετείται στα όρια του αδυνάτου. Γι’ αυτές τις ορχήστρες δεν υπάρχουν πλαίσια, δεν υπάρχουν αισθητικοί περιορισμοί και περιχαρακώσεις. Μπορούν να παίξουν τα πάντα. Από pop μέχρι avant-garde. Και αυτό συμβαίνει (και) στην περίπτωσή μας.
Κατ’ αρχάς στο άλμπουμ υπάρχουν στιγμές τέτοιας έντασης (“Time taxi pt.1”), που μόνον σ’ ένα «σκληρό» ροκ συγκρότημα μπορείς να τις ακούσεις. Πληροφοριακά να πούμε πως στο σχήμα, που ήταν ανεβασμένο στη σκηνή του Moldejazz, υπήρχαν δύο ηλεκτρικοί κιθαρίστες. Οπότε, τώρα, αν προσθέσεις στο καταιγιστικό rock section, το «τζαζικό», και βασικά τα πνευστά και κρουστά τμήματα, δίχως να υποτιμούμε τα πλήκτρα εννοείται, συν την τραγουδίστρια Mia Marlen Berg (που αποδεικνύεται απλώς εκπληκτική, με τη φωνή και τους βοκαλισμούς της), τότε αντιλαμβάνεστε τι συμβαίνει εδώ.
Όλα τα κομμάτια είναι ένα κι ένα, όμως εκείνο το 13λεπτο “Time taxi pt.2”, εκεί στο τέλος... είναι το κάτι άλλο. Εδώ κονιορτοποιούνται τα πάντα –η jazz και το rock βασικά–, καθώς η σύνθεση κινείται σε «σκληρά» ηλεκτρικά avant μονοπάτια, με συνεχή, παροξυσμικά «γεμίσματα» από το πνευστό και το ρυθμικό τμήμα, σ’ ένα συνεχές κρεσέντο ανατροπών και εκπλήξεων. Σπουδαίο άλμπουμ!
Επαφή: www.trondheimjazzorchestra.no/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου