Τα λέει όλα
ο τίτλος “Unstuck In Time: The Kurt
Vonnegut Suite” [Sunnyside Communications, 2022].
Το σεπτέτο του πιανίστα Jason Yeager ηχογραφεί ένα άλμπουμ, μια τζαζ σουίτα, την οποίαν αφιερώνει στον αμερικανό συγγραφέα Kurt Vonnegut (1922-2007). Προφανώς και συμβαίνει αυτό εξ αιτίας της συμπλήρωσης εκατό ετών από την γέννηση του K. Vonnegut, προφανώς και συμβαίνει λόγω της αγάπης του Jason Yeager προς το έργο του συγγραφέα, προφανώς και συμβαίνει λόγω (και) της αγάπης του ίδιου του K. Vonnegut προς την jazz. Μάλιστα, στο μέσα μέρος του triple-folded digipak υπάρχει μία (προκλητική) ρήση του Kurt Vonnegut, που λέει πολλά:
«Οι κωμικοί και οι μουσικοί της τζαζ ήταν πιο παρήγοροι και πιο διαφωτιστικοί, για μένα, παρά οι ιερωμένοι ή οι πολιτικοί ή οι φιλόσοφοι ή οι ποιητές ή οι ζωγράφοι ή οι λογοτέχνες του καιρού μου. Οι ιστορικοί του μέλλοντος, κατά τη γνώμη μου, θα μας συγχαρούν για πολύ λίγα πράγματα, πέραν των κωμικών μας και της τζαζ».
Έχοντας λοιπόν το έργο του K. Vonnegut ως πρώτη και βασική αναφορά, ο Jason Yeager (μουσικός, που μας έχει απασχολήσει αρκετές φορές στο blog, με προσωπικούς δίσκους του ή με συμμετοχές του σε δίσκους τρίτων) συγκεντρώνει γύρω του μια πολύ δυνατή ομάδα μουσικών, αποτελούμενη από τον αλτίστα Miguel Zenón, τον κλαρινετίστα, μπάσο-κλαρινετίστα και τενορίστα Lucas Pino, τον τενορίστα, φλαουτίστα και μπασο-κλαρινετίστα Patrick Leslie, τους τρομπετίστες και φλουγκελχορνίστες Alphonso Horne και Riley Mulherkar, τον τρομπονίστα Mike Fahie, την βιμπραφωνίστρια Yuhan Su, τον μπασίστα Danny Weller και τον ντράμερ Jay Sawyer, ικανή (αυτή η ομάδα) να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις ενός σύνθετου τζαζ έργου, αποτελούμενο από έντεκα μέρη (tracks) ποικίλων διαρκειών (μονόλεπτα θέματα έως και οκτάλεπτα) και τεχνοτροπιών (με επιρροές από διάφορα «κεφάλαια» της jazz, και με σχηματισμούς ελαστικούς, καθώς δεν παίζουν και οι δέκα players μαζί).
Φυσικά, όλοι οι τίτλοι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο είναι προγραμματικοί, παραπέμποντας σε βιβλία του Kurt Vonnegut, από το θρυλικό (αντιπολεμικό) “Slaughterhouse-Five” (1969), την κωμική / επιστημονικής φαντασίας νουβέλα “The Sirens of Titan” (1959) και το “Mother Night” (1962), μέχρι τις μικροϊστορίες του “Welcome to The Monkey House” (1968), το “Deadeye Dick” (1982) και το “Timequake” (1997) (τα περισσότερα, αν όχι όλα, έχουν κυκλοφορήσει και στα ελληνικά) και με τις μουσικές να δημιουργούν ωραία και δημιουργικά περιβάλλοντα, ανακατεύοντας bop, waltz, contemporary και μικρών κλασικών ensembles στοιχεία, προσφέροντας συχνά συναρπαστική μουσική (“Kigore’s creed”, “Unk’s fate” κ.λπ.).
Ιδιαίτερο και σοβαρό άλμπουμ, με μουσικές «ψαγμένες» και ζωντανές, από
έναν νέον πιανίστα και συνθέτη, με ήδη σημαντικό έργο.
Επαφή: www.jasonyeager.com, www.sunnysiderecords.com
Το σεπτέτο του πιανίστα Jason Yeager ηχογραφεί ένα άλμπουμ, μια τζαζ σουίτα, την οποίαν αφιερώνει στον αμερικανό συγγραφέα Kurt Vonnegut (1922-2007). Προφανώς και συμβαίνει αυτό εξ αιτίας της συμπλήρωσης εκατό ετών από την γέννηση του K. Vonnegut, προφανώς και συμβαίνει λόγω της αγάπης του Jason Yeager προς το έργο του συγγραφέα, προφανώς και συμβαίνει λόγω (και) της αγάπης του ίδιου του K. Vonnegut προς την jazz. Μάλιστα, στο μέσα μέρος του triple-folded digipak υπάρχει μία (προκλητική) ρήση του Kurt Vonnegut, που λέει πολλά:
«Οι κωμικοί και οι μουσικοί της τζαζ ήταν πιο παρήγοροι και πιο διαφωτιστικοί, για μένα, παρά οι ιερωμένοι ή οι πολιτικοί ή οι φιλόσοφοι ή οι ποιητές ή οι ζωγράφοι ή οι λογοτέχνες του καιρού μου. Οι ιστορικοί του μέλλοντος, κατά τη γνώμη μου, θα μας συγχαρούν για πολύ λίγα πράγματα, πέραν των κωμικών μας και της τζαζ».
Έχοντας λοιπόν το έργο του K. Vonnegut ως πρώτη και βασική αναφορά, ο Jason Yeager (μουσικός, που μας έχει απασχολήσει αρκετές φορές στο blog, με προσωπικούς δίσκους του ή με συμμετοχές του σε δίσκους τρίτων) συγκεντρώνει γύρω του μια πολύ δυνατή ομάδα μουσικών, αποτελούμενη από τον αλτίστα Miguel Zenón, τον κλαρινετίστα, μπάσο-κλαρινετίστα και τενορίστα Lucas Pino, τον τενορίστα, φλαουτίστα και μπασο-κλαρινετίστα Patrick Leslie, τους τρομπετίστες και φλουγκελχορνίστες Alphonso Horne και Riley Mulherkar, τον τρομπονίστα Mike Fahie, την βιμπραφωνίστρια Yuhan Su, τον μπασίστα Danny Weller και τον ντράμερ Jay Sawyer, ικανή (αυτή η ομάδα) να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις ενός σύνθετου τζαζ έργου, αποτελούμενο από έντεκα μέρη (tracks) ποικίλων διαρκειών (μονόλεπτα θέματα έως και οκτάλεπτα) και τεχνοτροπιών (με επιρροές από διάφορα «κεφάλαια» της jazz, και με σχηματισμούς ελαστικούς, καθώς δεν παίζουν και οι δέκα players μαζί).
Φυσικά, όλοι οι τίτλοι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο είναι προγραμματικοί, παραπέμποντας σε βιβλία του Kurt Vonnegut, από το θρυλικό (αντιπολεμικό) “Slaughterhouse-Five” (1969), την κωμική / επιστημονικής φαντασίας νουβέλα “The Sirens of Titan” (1959) και το “Mother Night” (1962), μέχρι τις μικροϊστορίες του “Welcome to The Monkey House” (1968), το “Deadeye Dick” (1982) και το “Timequake” (1997) (τα περισσότερα, αν όχι όλα, έχουν κυκλοφορήσει και στα ελληνικά) και με τις μουσικές να δημιουργούν ωραία και δημιουργικά περιβάλλοντα, ανακατεύοντας bop, waltz, contemporary και μικρών κλασικών ensembles στοιχεία, προσφέροντας συχνά συναρπαστική μουσική (“Kigore’s creed”, “Unk’s fate” κ.λπ.).
Επαφή: www.jasonyeager.com, www.sunnysiderecords.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου