Το LUNG
συνεχίζει την περιοδική πορεία του, έχοντας νέο 15ο τεύχος σε κυκλοφορία, πάντα
στο γνωστό σχήμα με τις 104 γεμάτες σελίδες και το εξ ίσου γεμάτο CD-R, με τα 18 tracks από μπάντες για τις οποίες όλο
και κάτι θα βρεις στο τεύχος (από πολλά έως λιγότερα). Δεν μπορώ να θυμηθώ, αν
για όλα τα ονόματα του CD-R διαβάζεις
και στις σελίδες, αλλά αυτό δεν έχει και τόσο σημασία...
Θέλω να πω πως εκείνο που έχει σημασία και που θα πρέπει και εδώ να τονιστεί είναι πως το LUNG είναι και παραμένει ένα καθ’ όλα ενδιαφέρον fanzine, με σχεδόν απόλυτη indie στόχευση – με ό,τι νόημα και να δίνουμε σήμερα στο indie. Εντάξει, η Λένα Πλάτωνος μπορεί να μην είναι το τυπικό indie, αλλά δεν είναι και λάθος να αντιμετωπίζεις τα κλασικά ηλεκτρονικά άλμπουμ της από τα 80s, μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον.
Υπάρχει λοιπόν μια έντονη και ουσιαστική καταγραφή όλων εκείνων που συμβαίνουν στην σημερινή «εναλλακτική» σκηνή, του rock πάντα, με δεκάδες συγκροτήματα από την Ελλάδα και από το εξωτερικό να παρελαύνουν μέσα από τις σελίδες του τεύχους – γεγονότα και καταστάσεις που δείχνουν πως το rock μπορεί να μην... βασιλεύει, αλλά σε κάθε περίπτωση ζει. Και όχι απλώς ζει, αλλά και προτείνει συνεχώς νέα και ενδιαφέροντα ονόματα ή παλαιότερα σε νέες κατακτήσεις, διατηρώντας άσβηστη την φλόγα.
Άλλοτε ως παρουσιάσεις των γκρουπ και δισκο-παρουσιάσεις, και άλλοτε με την μορφή συνεντεύξεων, που είναι πάντα πολλές, το LUNG φέρνει στο (ελληνικό) φως συγκροτήματα και καλλιτέχνες, για τα οποία είναι μάλλον αδύνατον να τα πληροφορηθείς από το διαδίκτυο, έτσι όλα μαζί και ταυτοχρόνως – κι εδώ φαίνεται η αδιαμφισβήτητη υπεροχή των περιοδικών, που μόνον αυτά έχουν τη δύναμη να «παγώνουν» πολλές και διαφορετικές «επιλογές» την ίδια στιγμή, προτείνοντάς τες, μαζικά, στους αναγνώστες τους.
Εντάξει, εγώ μπορεί να χαίρομαι περισσότερο με κάποια παλαιότερα ονόματα, που τα ξέρω από τα 80s, όπως τον Paul Roland π.χ. (συνέντευξη στον Σπύρο Χυτήρη) ή τους Afghan Whigs, αλλά χαίρομαι επίσης και για την πολυποίκιλη ελληνική παρουσία (σε περιοδικό και CD), και βεβαίως για μερικά άκρως ενδιαφέροντα νέα ονόματα, τα οποία έχω την ευκαιρία (εδώ) να ανακαλύψω (όπως τους King Hannah για παράδειγμα ή τους Horsegirl).
Μου άρεσαν επίσης πολύ, από τα ελληνικά γκρουπ, οι Steams (φοβερό το “Entrance”) και οι εντελώς «ταξιδιάρηδες» The Absorbus Machine. Καλά δεν λέω για τους Thee Holy Strangers, για τους οποίους έχω ήδη γράψει στο blog ή για τον γνωστό και μη εξαιρετέο Mike Pougounas.
Έτσι αποκτούν νόημα τα fanzines, όταν ανακαλύπτεις σε αυτά «πράγματα», κι εδώ, στο 15ο LUNG έχεις ν’ ανακαλύψεις πολλά...
Επαφή: www.lungfanzine.gr
Θέλω να πω πως εκείνο που έχει σημασία και που θα πρέπει και εδώ να τονιστεί είναι πως το LUNG είναι και παραμένει ένα καθ’ όλα ενδιαφέρον fanzine, με σχεδόν απόλυτη indie στόχευση – με ό,τι νόημα και να δίνουμε σήμερα στο indie. Εντάξει, η Λένα Πλάτωνος μπορεί να μην είναι το τυπικό indie, αλλά δεν είναι και λάθος να αντιμετωπίζεις τα κλασικά ηλεκτρονικά άλμπουμ της από τα 80s, μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον.
Υπάρχει λοιπόν μια έντονη και ουσιαστική καταγραφή όλων εκείνων που συμβαίνουν στην σημερινή «εναλλακτική» σκηνή, του rock πάντα, με δεκάδες συγκροτήματα από την Ελλάδα και από το εξωτερικό να παρελαύνουν μέσα από τις σελίδες του τεύχους – γεγονότα και καταστάσεις που δείχνουν πως το rock μπορεί να μην... βασιλεύει, αλλά σε κάθε περίπτωση ζει. Και όχι απλώς ζει, αλλά και προτείνει συνεχώς νέα και ενδιαφέροντα ονόματα ή παλαιότερα σε νέες κατακτήσεις, διατηρώντας άσβηστη την φλόγα.
Άλλοτε ως παρουσιάσεις των γκρουπ και δισκο-παρουσιάσεις, και άλλοτε με την μορφή συνεντεύξεων, που είναι πάντα πολλές, το LUNG φέρνει στο (ελληνικό) φως συγκροτήματα και καλλιτέχνες, για τα οποία είναι μάλλον αδύνατον να τα πληροφορηθείς από το διαδίκτυο, έτσι όλα μαζί και ταυτοχρόνως – κι εδώ φαίνεται η αδιαμφισβήτητη υπεροχή των περιοδικών, που μόνον αυτά έχουν τη δύναμη να «παγώνουν» πολλές και διαφορετικές «επιλογές» την ίδια στιγμή, προτείνοντάς τες, μαζικά, στους αναγνώστες τους.
Εντάξει, εγώ μπορεί να χαίρομαι περισσότερο με κάποια παλαιότερα ονόματα, που τα ξέρω από τα 80s, όπως τον Paul Roland π.χ. (συνέντευξη στον Σπύρο Χυτήρη) ή τους Afghan Whigs, αλλά χαίρομαι επίσης και για την πολυποίκιλη ελληνική παρουσία (σε περιοδικό και CD), και βεβαίως για μερικά άκρως ενδιαφέροντα νέα ονόματα, τα οποία έχω την ευκαιρία (εδώ) να ανακαλύψω (όπως τους King Hannah για παράδειγμα ή τους Horsegirl).
Μου άρεσαν επίσης πολύ, από τα ελληνικά γκρουπ, οι Steams (φοβερό το “Entrance”) και οι εντελώς «ταξιδιάρηδες» The Absorbus Machine. Καλά δεν λέω για τους Thee Holy Strangers, για τους οποίους έχω ήδη γράψει στο blog ή για τον γνωστό και μη εξαιρετέο Mike Pougounas.
Έτσι αποκτούν νόημα τα fanzines, όταν ανακαλύπτεις σε αυτά «πράγματα», κι εδώ, στο 15ο LUNG έχεις ν’ ανακαλύψεις πολλά...
Επαφή: www.lungfanzine.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου