Βλέποντας τίτλο
συγκροτήματος και τίτλο δίσκου στο εξώφυλλο μπερδεύεσαι. The Dionysian Season είναι το συγκρότημα και… Just another snake cult είναι το άλμπουμ ή μήπως το ανάποδο; Το ανάποδο. Ένας είναι βασικά ο… Just Another Snake Cult (Þórir Bogason) και ισλανδική η παραγωγή τής BRAK (από
το 2010), που μας γυρίζει πίσω στο χρόνο, σε έναν τύπο ηλιόλουστης pop, η οποία διαστρεβλώνεται από πλείστα όσα
απροσάρμοστα (ήτοι freaky) στοιχεία.
Οι ηχητικές μνήμες από Rainbow Ffolly (λέμε τώρα), Creation, After
Tea (ξαναλέμε τώρα), μέχρι Belle and
Sebastian, αλλά βασικά από τους Love και τους Beach Boys,
είναι άμεσες και «κατεβαίνουν» αυτομάτως, ακόμη και με την ακρόαση του πρώτου τραγουδιού τού Ισλανδού, που έχει τίτλο “Strong enough”. Έχοντας ελάχιστες βοήθειες στη διάθεσή του (βασικά μερικά φωνητικά και
κάπου-κάπου μια τρομπέτα), ο Andersen
επικεντρώνεται στην αναπαράσταση ενός pop
κλίματος, το οποίο στηρίζεται στις απλές μελωδίες, την ωραία αρμονική
διαχείριση, τη ρέουσα (και ενίοτε παιχνιδιάρικη) ενοργάνωση και βεβαίως τις
λελογισμένες ανατροπές (απότομες αλλαγές ρυθμών, μικροεφφέ), που προσθέτουν στο
“Dionysian Session” έναν ψυχεδελικόν αέρα. Το “Spell of platonic reversal” θα μπορούσε να ήταν ένα τραγούδι-πρότυπο για
την pop του σήμερα (όχι του ’60 –
όχι πως και τότε δεν θα διέπρεπε!), ενώ το “Your organs will deteriorate” ως instrumental μεταφέρει έναν κάπως electro
(early Vangelis ας πούμε) cinematic αέρα. Γενικώς, ο Bogason τα καταφέρνει καλώς, ακόμη και όταν πιάνει την κιθάρα του και… ψυχεδελοφολκίζει (“Last dance”), ακόμη και όταν δοκιμάζει για 55 δευτερόλεπτα
(“You can ride my surfboard”) στα γκαραζοψυχεδελικά πεδία. Άλμπουμ γεμάτο
αναφορές είναι το “The
Dionysian Season” και γι’ αυτό, ίσως, τόσο όμορφο.
Επαφή: www.brakrecords.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου