CORVO RECORDS δύο avant-improv LP μιας εταιρείας από το Βερολίνο

ALESSANDRA ERAMO: Tracing South [Corvo Records, 2019]

Η Alessandra Eramo είναι μια ιταλίδα βοκαλίστρια / πειραματίστρια από τον Τάραντα, που τα τελευταία χρόνια κάνει (και) δισκογραφική καριέρα στην βερολινέζικη Corvo Records, έχοντας ηχογραφήσει εκεί διάφορα βινύλια (7ιντσα και LP). Μάλιστα, για ένα απ’ αυτά, το 45άρι “Roars Bangs Booms”, είχαμε γράψει τα σχετικά και στο δισκορυχείον, τον Φλεβάρη του 2015. 

Η πιο πρόσφατη κυκλοφορία τής Eramo είναι ένα LP, που αποκαλείται “Tracing South” και που είναι ηχογραφημένο, στο διάστημα 2016-2019 σε στούντιο της Στοκχόλμης, του Βαλπαραΐσο (Χιλή) και του Βερολίνου. Και αυτό εντάσσεται φυσικά στο ίδιο πλαίσιο του φωνητικού πειραματισμού, με την Eramo, πέραν της φωνής, να χειρίζεται και ηλεκτρονικά, θερεμίνη και φυσαρμόνικα, χρησιμοποιώντας και field recordings.

Το άκουσμα είναι οπωσδήποτε εντυπωσιακό. Μπορεί να μην είναι εξ αρχής εύκολο στο αυτί, αλλά διαθέτει πολλά εκπληκτικά στοιχεία στη ροή του, και, κυρίως, την «ικανότητα» να κρατάει ψηλά το ενδιαφέρον καθ’ όλη τη διάρκειά του.

Οι φωνητικοί πειραματισμοί τής Eramo είναι, φυσικά, συνεχείς, καθώς τούτοι αποτυπώνονται με πολλαπλές, προφανώς, εγγραφές, ενώ εκκινούνται αρχικώς από προγλωσσικές εμπειρίες, όπως τη γλώσσα των μωρών, την (επαναληπτική) ηχολαλία κ.λπ., πριν καταλήξουν σε πιο κλασικές ή σύγχρονες δομές (με αναφορές στο παραδοσιακό άσμα, μέσω φωνητικών θραυσμάτων, όπως και στις αυτοσχεδιαστικές πρακτικές, με λαρυγγικό τραγούδισμα και άλλες τεχνικές). Αναφέρομαι, για παράδειγμα, στο “Song for the sun (Carnival rites)” τής  δεύτερης πλευράς, που κατορθώνει να συνδυάσει «ζωντανά» οργανικά patterns, με τραγούδι, πείραμα και χρήση επιτόπιων εγγραφών.

Η τυπική για την περίπτωση ή έστω αρχέτυπη ενοργάνωση (με τη θερεμίνη, τη φυσαρμόνικα και τα λοιπά ηλεκτρονικά) προσθέτει στο άκουσμα περαιτέρω υποστήριξη, φέρνοντάς το στην αιχμή του σύγχρονου βοκαλιστικού πειραματισμού (“my favourite A train”).

Για τους θιασώτες της Joan La Barbara, της Shelley Hirsch και της Fátima Miranda.

SPILL: Stereo [Corvo Records, 2018]

Οι Spill είναι ένα improv ντούο, που έχει για έδρα του το Βερολίνο και που απαρτίζεται από την πιανίστρια Magda Mayas και τον περκασιονίστα Tony Buck. Αν η Mayas δεν είναι πολύ γνωστή, παρότι έχει και προσωπική δισκογραφία και εμφανίσεις με γκρουπ, δεν θα λέγαμε το ίδιο και για τον Tony Buck, που είναι ταυτοχρόνως και μέλος των Necks – ενός από τα σημαντικότερα τζαζ-πειραματικά αυστραλέζικα συγκροτήματα, μετά τα μέσα του ’80.

Το πόσο ευφάνταστος περκασιονίστας είναι ο Buck αποδεικνύεται σ’ αυτό το άλμπουμ, το “Stereo”, με τα δύο tracks (ένα 21λεπτο σε κάθε πλευρά). Είναι αποφασιστική έως και… τρομερή η παρουσία του στην εγγραφή, είναι απίθανος, εννοούμε, ο τρόπος που παρεμβαίνει σ’ ένα κατά τα λοιπά αυθόρμητο πιανιστικό περιβάλλον, που οικοδομεί με γνώση η Mayas.

Ηχογραφημένο στη Βίλα Aurora του Βερολίνου, το “Stereo” είναι ένα άλμπουμ που κοσμεί, σαν ηχογράφημα το ίδιο, το ντούο πιάνο-κρουστά, εμφανίζοντας μοναδική εξέλιξη και ενότητα, δίχως ποτέ να περιπίπτει στην επανάληψη ή την αδιαφορία.

Επαφή: www.corvorecords.de