ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 163

16/5/2019

>>Ο Στέφανος δεν λιγοψύχησε απέναντι στο «βουνό» Ράφα Ναδάλ - το ανέβηκε. Μας θυμίζει συστηματικά ότι υπάρχει κι αυτή η «άλλη Ελλάδα», που μπορεί να τροφοδοτεί προσδοκίες, όνειρα...<< [Πηγή: Protagon.gr]

Οι φιλελέδες οικειοποιούνται τις αθλητικές επιτυχίες (ιδίως αν αυτές είναι ατομικές), επειδή θεωρούν πως αποτελούν τις ύπατες κατακτήσεις της «αριστείας». Φυσικά, δεν θα τους δεις ποτέ να επαινέσουν π.χ. έναν απλό οικογενειάρχη, που κατορθώνει και επιβιώνει μέσα στη λαίλαπα της αγοράς (και του αγοραίου), ενώ μπορεί να τους δεις, δηλαδή τους έχουμε δει (και τους γαλάζιους και τους πράσινους και τους ροζ), να στέλνουν ακόμη και την αστυνομία, για να συλλάβει το μικροπωλητή στη γωνία, επειδή δεν έχει ταμιακή και «κλέβει» το κράτος.
Είναι απάνθρωποι. Αν μπορούσαν να τους ρίξουν όλους στον Καιάδα, κάνοντας παιχνίδι μόνο με τους δικούς τους (την «άλλη Ελλάδα»), θα το έπρατταν.

16/5/2019

Αν είναι δυνατόν, πέθανε ο δισκοπώλης (και μουσικός) Δημήτρης Χατζής στα καλά καθούμενα...

https://www.lifo.gr/now/greece/237561/pethane-sti-skini-o-dimitris-xatzis-o-idioktitis-toy-music-machine-tragiko-peristatiko-sti-vradia-gia-ton-asimo

16/5/2019

Πέθανε ο Mike Wilhelm, στα 77 του, κιθαρίστας και τραγουδιστής των πρωτοπόρων του ψυχεδελικού ροκ Charlatans. Ο αθάνατος ήχος του Σαν Φρανσίσκο...

15/5/2019

Είδα λίγο χθες τη νύχτα την εκπομπή των Κανάκηδων στον ΣΚΑΪ με τον Μαστοράκη καλεσμένο. Μια εκπομπή εκνευριστική με τον Κανάκη να παρλάρει ασύστολα, με τους υπόλοιπους «βινυλιάδες» να παριστάνουν τις γλάστρες και με την εκπομπή να μην έχει ειρμό και ενότητα. Γενικώς, δεν αντέχεται. Θα επιχειρήσω να την δω και στο YouTube, όταν ανέβει (δεν ξέρω… μπορεί να έχει ανέβει ήδη), αν και θα το κάνω (αν το κάνω) με πολύ μεγάλο βάρος. Πάντως για την ώρα λέω το εξής…
Η διαβόητη εκπομπή του Μαστοράκη για το Πολυτεχνείο (που γυρίστηκε στο καψιμί του ΚΕΒΟΠ μάλλον την Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 1973 και μεταδόθηκε από την τηλεόραση το Σάββατο 24 Νοεμβρίου 1973) είναι από μόνη της μια πολύ σκοτεινή ιστορία, την οποία δεν έχει κανένας, μέχρι σήμερα, αληθινά προσεγγίσει.
Κατ’ αρχάς δεν έχουμε δει ολόκληρη την εκπομπή, παρά μόνον αποσπάσματα, ενώ δεν γνωρίζουμε καθόλου το παρασκήνιό της. Ποιοι ήταν όλοι εκείνοι (μα όλοι) που δέχτηκαν να μιλήσουν, ποιοι ήταν εκείνοι που δεν δέχτηκαν, γιατί δέχτηκαν κάποιοι και κάποιοι δεν δέχτηκαν, αν οι ερωτήσεις ήταν γνωστές στους φοιτητές ή «αυθόρμητες», τι συμφωνήθηκε ανάμεσα στα δύο μέρη κ.ο.κ. Δεν υπάρχει αμφιβολία, και αυτό φαίνεται από τα γνωστά αποσπάσματα, πως η εκπομπή ήταν στημένη, για να βγάλει λάδι τη χούντα του Παπαδόπουλου και κυρίως για να «αποδείξει» πως τα «επεισόδια» στο Πολυτεχνείο δεν προήλθαν βασικά από φοιτητές, αλλά από… πράκτορες της Μόσχας (για να το πω έτσι χοντρά, ώστε να γίνω κατανοητός).
Το ότι ο Μαστοράκης είχε πάρει διαβεβαιώσεις από το καθεστώς (από τον υπουργό παρά τω Πρωθυπουργώ Ζουρνατζή) ότι εκείνοι που θα μιλούσαν μπροστά στην κάμερα δεν θα είχαν συνέπειες (δεν θα βασανίζονταν κ.λπ.) προσωπικά το πιστεύω (εξάλλου, αν ήθελαν να βασανίσουν τα συγκεκριμένα άτομα θα το έκαναν, δεν θα ήταν ανάγκη να τα βγάλουν πρώτα στην τηλεόραση – αυτό το απλό κανείς δεν το σκέφτεται), όπως είναι αλήθεια και το γεγονός πως τα πράγματα άλλαξαν μετά το πραξικόπημα του Ιωαννίδη, που έγινε την Κυριακή, αμέσως μετά από την εκπομπή. Οι διαβεβαιώσεις δηλαδή του Ζουρνατζή είχαν πάει περίπατο (όπως κι εκείνος είχε πάει σπίτι του). Αυτή τη λεπτομέρεια οι Κανάκηδες και την αγνοούσαν και δεν την καταλαβαίνουν. Πως η χούντα του Ιωαννίδη, δηλαδή, ήταν πιο σκληρή και πιο εγκληματική από τη χούντα του Παπαδόπουλου.
Εξάλλου μην ξεχνάμε πως ο Ζουρνατζής είχε δώσει άδεια, παραμονές των γεγονότων του Πολυτεχνείου, να κυκλοφορήσουν τα «18 Λιανοτράγουδα της Πικρής Πατρίδας» του απαγορευμένου μέχρι τότε Μίκη Θεοδωράκη (κι αυτό πολλοί δεν το ξέρουν), κι έτσι άνοιξε τις πόρτες του το στούντιο της Κολούμπια για να γραφτούν τα τραγούδια με τον Νταλάρα (και τη Βίσση). Η άδεια φυσικά ανακλήθηκε από τη χούντα του Ιωαννίδη, μια βδομάδα αργότερα, και ο δίσκος τελικά, αν και ήταν ηχογραφημένος (περασμένος εννοείται και από τη λογοκρισία) και έτοιμος να βγει τις μέρες μετά τα γεγονότα στο Πολυτεχνείο, τελικά θα έβγαινε στη Μεταπολίτευση.

14/3/2019

Ο Ντέμης Ρούσσος στη Δαμασκό στο International Fair, μάλλον το 1977. Τραγουδάει το "Αρμενάκι", ως "Far away". H μπάντα ντυμένη με κελεμπίες δίνει ρέστα. Αληθινές... ψυχεδέλειες εδώ, όχι τρίχες. Κι είμαστε όλοι Αραπάδες...

13/5/2019

Γνώριζα από κοντά τον Γρηγόρη Φαληρέα, και όταν κάποιον τον γνωρίζεις από κοντά λυπάσαι περισσότερο όταν φεύγει απ' τη ζωή... 

[ο Γρηγόρης Φαληρέας στο Pop Eleven - η φωτό είναι από το fb της Κρίστης Στασινοπούλου]

12/5/2019

Θέλει να κάνει κριτική στο προεκλογικό βίντεο του Σύριζα ο Βαγγέλης Περρής και δεν έχει μάθει ακόμη, εξήντα-τόσο χρονών άνθρωπος, πώς γράφεται ο Χατζιδάκις.
Χαρακτηριστική περίπτωση άσχετου και αδιάφορου, που δεν έχει πιάσει ποτέ δίσκο του Χατζιδάκι στα χέρια του. Που δεν έχει βγάλει ποτέ δίσκο του Χατζιδάκι από το σώβρακο, να τον βάλει στο πικάπ, να κάτσει στην πολυθρόνα του και να τον ακούσει, να περιεργαστεί το εξώφυλλο, να πέσει το μάτι του στις ορθογραφίες σε όλα. 

Άιντε αυτόν τώρα να τον έχεις αρχισυντάκτη, ξέρω ’γω, για να σου επιμεληθεί κείμενα. Να του στείλεις «Χατζιδάκι» και να στον διορθώσει σε «Χατζηδάκη»…

12/5/2019

Το ρεμπέτικο (το κλασικό ρεμπέτικο του ’30 εννοούμε) δεν έχει ουδεμία σχέση με το underground (αυτό το underground που μάθαμε μέσω του underground cinema, των underground comics κ.λπ. στα χρόνια του ’60) και ορισμένοι ξένοι μελετητές το γνωρίζουν καλύτερα αυτό από κάτι Έλληνες, που τα έχουν κάνει όλα κουλουβάχατα. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο (κάποιοι ξένοι) χρησιμοποιούν τη λέξη underworld (για τα ρεμπέτικα), που στα αγγλικά σημαίνει εκείνο το κομμάτι της κοινωνίας που ζει πέρα από την «συνηθισμένη» και «κανονική» ζωή (λεξικό Merriam-Webster). Στα ελληνικά, το underworld, αν θέλαμε να το μεταφράσουμε μονολεκτικά, θα το αποκαλούσαμε «περιθώριο».
Τώρα, το περιθώριο δεν ταυτίζεται αναγκαστικά με την έννοια υπόκοσμος. Αλλά ο υπόκοσμος είναι οπωσδήποτε περιθώριο. Και το ρεμπέτικο, που αναφερόταν ασυζητητί στο περιθώριο, σχετιζόταν και με τον υπόκοσμο (μαχαιροβγάλτες, πορτοφολάδες κ.λπ.).  

Το θέμα «χασικλήδες» (και το πώς σχετίζεται με τις έννοιες "περιθώριο" και "υπόκοσμος") είναι πολύ λεπτό και δεν το ανακατεύω εδώ, γιατί δεν προσεγγίζεται στο πλαίσιο μιας ανάρτησης στο facebook, χωρίς να δημιουργηθούν παρανοήσεις.