MARK TURNER / GARY FOSTER συνάντηση τζαζ γιγάντων

Δύο σημαντικοί σαξοφωνίστες, ένας της πιο παλαιάς γενιάς, ο αλτίστας Gary Foster (σήμερα 83χρονος) και ένας της κάπως πιο νέας, ο τενορίστας Mark Turner (σήμερα 53χρονος) συνευρέθηκαν πριν κάποια χρόνια (ήταν 8 Φεβρουαρίου 2003) στο Mary Pickford Auditorium, στην πόλη Claremont της Καλιφόρνιας, για ένα live, που τώρα, μετά από 16 χρόνια, βλέπει το φως της δισκογραφίας μέσω ενός double CD. Λέμε για το “Mark Turner meets Gary Foster” [Capri, 2019] με τα μόλις επτά μεγάλης, γενικώς, διάρκειας κομμάτια, που αφορούν όλα σε versions. Σ’ εκείνη τη συνάντηση, δίπλα στους δύο άσσους σαξοφωνίστες, είχαν βρεθεί ο κοντραμπασίστας Putter Smith και ο ντράμερ Joe La Barbera.

Το άκουσμα είναι άλλοτε ορμητικό και άλλοτε πιο συνετό με τους δύο οργανοπαίκτες αυτοσχεδιαστές, να καταγράφουν ουσιαστικές στιγμές, είτε ως μονάδες, είτε σε συνεργασία-αντιπαράθεση. Οι συνθέσεις, απλωμένες στο χρόνο, βοηθούν εξάλλου για προσωπικές καταδείξεις, όχι μόνον από τους δύο πνευστούς, μα και από το ρυθμικό τμήμα, που αποδεικνύεται ιδανικό τόσο στον συνοδευτικό, όσο και στον σολιστικό ρόλο του.

Το άλμπουμ ανοίγει με το “Background music” του Warne Marsh. Βασισμένο σε γρήγορο τέμπο και με τους Turner και Foster να αυτοσχεδιάζουν με ορμή, μοιάζει και είναι ιδανικό για αρχή. Στα 12 λεπτά που διαρκεί προλαβαίνουν και οι Smith-La Barbera να κάνουν αισθητή την παρουσία τους. Ακολουθεί το επίσης 12λεπτο “’Teef” του Sonny Red, ένα κλασικό hard bop, με έξοχη δουλειά στο μπάσο από τον Smith, που σουινγκάρει ακατάπαυστα. Τρίτο κομμάτι στη σειρά το “Lennie’s pennies” του Lennie Tristano. Εδώ κυριαρχεί, στην αρχή, η ταυτόχρονη σαξοφωνική αφήγηση, σ’ ένα πολύ ιδιαίτερο μελωδικό τετ-α-τετ, πριν… απελευθερωθούν οι δύο παίκτες σπάζοντας τον πάγο, με τον Turner να παίζει σόλο με έπαρση. Το πρώτο CD θα κλείσει με το 16λεπτο “Come rain or come shine” των Harold Arlen / John Mercer, με την αυτοσχεδιαστική κατέντζα της εισαγωγής, από τον Turner, να σε αποτελειώνει.

Και στο δεύτερο CD η μπάντα θα εξακολουθήσει, εννοείται, να παίζει με δημιουργικό επαγγελματισμό. Το εισαγωγικό “317 East 32nd Street” των Lennie Tristano / William H. Bauer  δίνει την ευκαιρία στους Smith και La Barbera για δύο θαυμάσια σόλο (ειδικώς ο La Barbera είναι εντυπωσιακός), με το 6λεπτο “What’s new” των Bob Haggard / Johnny Burke να δίνει την ευκαιρία στον Foster για μια μελωδικότατη και πάντα σουινγκάτη παρέμβαση.

Το “Mark Turner meets Gary Foster” θα ολοκληρωθεί με το 15λεπτο “Subconcious-Lee” του Lee Konitz. Εδώ η ομορφιά πρωταγωνιστεί στα παιξίματα των δύο αυτοσχεδιαστών, αλλά δεν είναι μόνη. Καταπληκτικό κομμάτι, που κλείνει μοναδικά αυτό το τόσο θερμό διπλό CD.

Επαφή: www.caprirecords.com