ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΖΑΒΑΡΑΣ θεατρικές μουσικές

Μερικά στοιχεία για τον συνθέτη και κιθαρίστα βασικά Βασίλη Τζαβάρα, όπως τα αντιγράφω από το biblionet.gr (με μια μικρή δική μου προσθήκη):

«Ο Βασίλης Τζαβάρας γεννήθηκε το 1973. Σε ηλικία 15 χρονών ξεκίνησε μαθήματα κιθάρας με τον Πέτρο Μαλουκάτο. Αργότερα παρακολούθησε μαθήματα τζαζ αυτοσχεδιασμού με τον Μάρκο Αλεξίου, τζαζ κιθάρας με το Βασίλη Ρακόπουλο, κλασικού τραγουδιού με την Αθανασία Μπεζούγλη και ανωτέρων θεωρητικών με τον Κώστα Βαρότση. Έχει λάβει μέρος σε σεμινάρια τόσο στην Αθήνα όσο και στο Βέλγιο. Από το 1992 και μετά έχει εμφανιστεί σε συναυλίες εντός και εκτός Αθηνών με τα συγκροτήματα Occasional Dream, Take the Money and Run, 4+1, Schema Ensemble κ.ά. Έχει ασχοληθεί με μουσική για θέατρο, έχει επιμεληθεί μουσικά εκθέσεις ζωγραφικής, έχει συνεργαστεί με την ομάδα παραγωγής DNA Music in Action ως τραγουδιστής, μουσικός και στιχουργός. Συμμετείχε στην Μπιενάλε Νέων Καλλιτεχνών στη Ρώμητο 1999 με τους Occasional Dream και στην Αθήνα το 2003 με το Project 37».

Αυτά είναι κάποια από τα βήματα στον ευρύτερο καλλιτεχνικό χώρο, που έχει διανύσει μέχρι σήμερα ο Βασίλης Τζαβάρας, ένας μουσικός που τώρα θα μας απασχολήσει ξανά μέσω του πιο πρόσφατου CD του, που τιτλοφορείται «Η Λέξη που Λείπει» [DNA Label, 2019], μια επιμελημένη και εικαστικώς παραγωγή δεκατριών tracks, που ακούστηκαν για πρώτη φορά σε (δέκα) πρόσφατες θεατρικές παραστάσεις. Οι παραστάσεις αυτές είναι:

1. Ο Φίλιπ Γκλας αγοράζει μια φρατζόλα ψωμί (σκ. Σοφία Μαραθάκη, 2014-16)

2. Το απίθανο ταξίδι (σκ. Άγγελος Φραντζής, 2016-18)

3. Hotel Marina (σκ. Χρήστος Σουγάρης, 2018-19)

4. Eroica (σκ. Γιολάντα Μαρκοπούλου, 2018-19)

5. Το κόκ(κ)αλο που τραγουδούσε (σκ. Σοφία Μαραθάκη, 2012-13)

6. Εσωτερικό (σκ. Σοφία Μαραθάκη, 2013-14)

7. Aomori (σκ. Χρυσάνθη Μπαδέκα, 2016)

8. In A Gadda Da Vida (σκ. Δημήτρης Τσιάμης, 2018-19)

9. Κάτω από τον ίσκιο του βουνού (σκ. Νάνα Παπαδάκη, 2018-19)

10. Hugo: Μια Ουτοπία (σκ. Σοφία Μαραθάκη, 2018)

Αυτό που γενικώς και άνευ αμφισβήτησης ισχύει με την «Λέξη που Λείπει», για εμάς που δεν έχουμε παραστεί στα συγκεκριμένα θεατρικά, είναι πως οι μουσικές τού Βασίλη Τζαβάρα διατηρούν μιαν ενότητα (αισθητική) και άρα προσφέρονται για την έκδοση ενός άλμπουμ, που να μην μοιάζει με συλλογή. Κάτι που είναι σημαντικό και που δεν είναι αυτονόητο. Και το λέμε τούτο, γιατί, πέραν της θεατρικής δισκογραφίας, που κυρώνεται μέσω τέτοιων καταγραφών, έχουμε μπροστά μας και μια συγκεκριμένη μέθοδο συνοδείας και σχολιασμού σκηνικής δράσης, που, χοντρικώς, θα την περιγράφαμε ως avant-electro, με καίριες πάντως μετατοπίσεις προς την jazz και την improv-jazz. Η line-up δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες εξάλλου… Βασίλης Τζαβάρας κιθάρες, πιάνο, πλήκτρα, έγχορδα, λούπες, σαμπλ, και από ’κει κάτω σε ορισμένα tracks οι Μάκης Αναστασόπουλος σαξόφωνο, Andrea Bonetti σαξόφωνο, Σταμάτης Δελλαπόρτας κλαρινέτο, Αλέξανδρος Μυλωνάς μπάσο και Στέφανος Ψαραδάκης ντραμς.

Έτσι, λοιπόν, ακόμη και αν ο ακροατής δεν έχει παρακολουθήσει τα συγκεκριμένα θεατρικά θα μπορέσει πολύ εύκολα να μπει στη «λογική» τού συγκεκριμένου CD και δυνητικώς να το απολαύσει.

Επαφή: www.vassilistzavaras.com