Οι Psychic Readers
είναι ένα καινούριο σχήμα από την Αθήνα, ένα ντούο κατά βάση που αποτελείται
από τους Αντώνη Τσιρίκο και Κώστα Βασιλόπουλο (πριν στους T.E.N.S.). Προσφάτως οι Psychic Readers τύπωσαν ένα 180άρι
φερώνυμο βινύλιο, το πρώτο τους [Thnikbabymusic, 2018/19], το οποίο περιέχει
δέκα tracks (εννέα
τραγούδια κι ένα instrumental).
Το ύφος των Psychic Readers
είναι το… post-rock (με αναφορές σε όλες τις
δεκαετίες του rock, ξεκινώντας
από τα sixties και
φθάνοντας μέχρι τα πιο πρόσφατα χρόνια), ενώ στο άλμπουμ δεν ακούγονται μόνο
μπάσο και κιθάρες, που είναι τα βασικά όργανα των δύο μουσικών, μα ακόμη και
ντραμς και κάπου-κάπου πλήκτρα.
Post-rock ή και rock λοιπόν κάπως «σκληρό», με το rhythm-section τονισμένο
και σε πρώτο πλάνο, και με τις κιθάρες… κάπως «πίσω» για κιθάρες. Αν και
ορισμένες συνθέσεις έχουν ενδιαφέρον, με ωραία ανεβοκατεβάσματα της έντασης,
κοψίματα, τραγούδια γρήγορα-σκληρά και πιο... mid-αισθησιακά στην πράξη κάπου το πράγμα χάνεται – δεν αφήνει
ισχυρό στίγμα. Η βασική αιτία είναι η παραγωγή, που ακούγεται στ’ αυτιά μου
κάπως do it yourself
και στοιχειώδης, και ακόμη τα φωνητικά, που είναι ένα ακόμη πιο αδύναμο σημείο.
Σίγουρα χρειάζονται επαγγελματία τραγουδιστή οι Psychic Readers και επίσης, πέραν της
πιο στιβαρής παραγωγής, που θα δώσει τον σωστό όγκο και τις ανάλογες διστάσεις
στον ήχο, οφείλουν να στοχεύσουν κάπως ειδικότερα και προς τις rock, πάντα, μουσικές που
επιθυμούν να αναπαράγουν ή να δημιουργήσουν. Το λίγο απ’ όλα δεν βοηθάει. Να,
ας πούμε, στο ωραιότερο τραγούδι της πρώτης πλευράς, το “Nordost”, η sixties-psych μπερδεύεται με πιο punky φωνητικές καταστάσεις,
αλλά και με… βασανισμένες κιθάρες προς το τέλος, με αποτέλεσμα το κομμάτι τελικώς να παραπαίει.
Η δεύτερη πλευρά ανοίγει ωραία με το “Online degeneration”, που φέρνει στη
μνήμη το rock wave
των british late seventies
(θυμίζοντας, βασικά, αγγλόφωνο ελληνικό γκρουπ των αρχών του ’80 και όχι μόνο
εξαιτίας των φωνητικών), για να συνεχίσει στο ίδιο περίπου ύφος με το λιγότερο
ενδιαφέρον “Jaywalker”.
Το “I went to start a revolution and nobody came” είναι ορχηστρικό, κάπως
σαν Cramps (χωρίς τις φωνές
φυσικά) και είναι οπωσδήποτε, και αυτό, ένα από τα καλύτερα κομμάτια του LP. Γενικώς η δεύτερη πλευρά
είναι ωραιότερη και αυτό αποδεικνύεται και από το “The controversy of love”, που κυλάει ωραία, με
σωστή χρήση των πλήκτρων, αλλά και γενικότερα της οργανικής αφήγησης (εδώ μου
αρέσει για πρώτη φορά και η φωνή, όπως και ο «χώρος» που εκμεταλλεύεται
γενικότερα η εγγραφή).
Καλή συνέχεια στο συγκρότημα, δηλαδή ακόμη πιο καλή… που
σίγουρα θα υπάρξει, αν προσεχθούν τα ζητήματα που θίξαμε.
Επαφή: www.thinkbabymusic.com
Την Τρίτη 4 Ιουνίου οι
(The) Psychic Readers εμφανίζονται στο six d.o.g.s μαζί με τους Koonoopomana
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου