ΣΤΟ ΠΕΝΘΗΜΕΡΟ… 3. CRIMETIME ORCHESTRA feat. Bjornar Andresen

Πότε έγραφα για τον νορβηγό μπασίστα Bjornar Andresen; Μα πριν από κάποιες αναρτήσεις, στην http://diskoryxeion.blogspot.com/2009/11/norwegian-progressive.html, με αφορμή το μοναδικό άλμπουμ των Min Bul από το 1970. Πνευματικό τέκνο του George Russell, ο Andresen υπήρξε μέλος του Svein Finnerud Trio στα sixties, βεβαίως των Min Bul και από ’κει και κάτω συνεργάτης διαφόρων άλλων (άπειρα τα projects), καταλήγοντας κάποια στιγμή στους Jazzmob του Jon Klette (του αφεντικού της νορβηγικής Jazzaway)· με το άλμπουμ των οποίων “Pathfinder” (2003), πήρε μπροστά η εταιρία. Λογικό, λοιπόν, να δει ο άξιος μουσικός και μια πιο… προσωπική δουλειά του στο εν λόγω label, η οποία δουλειά, δυστυχώς, απεδείχθη «κύκνειο άσμα» του, αφού ο Andresen πέθανε στα 59 του τρεις εβδομάδες μετά το session (Οκτώβριος του ’04). Καταπληκτικό το “Life Is a Beautiful Monster” [Jazzaway JARCD009] από το 2005. Ένας σπάνιος συνδυασμός τζαζροκικού εξτρεμισμού και ηλεκτρονικής noise παραζάλης (το άλμπουμ είναι πνιγμένο στα bleeps και τα εφέ), το οποίο διαχειρίστηκε μία δεκαμελής μπάντα αποτελούμενη από μουσικούς πρώτης κλάσης (Vidar Johansen τενόρο, Jon Klette άλτο, Kjetil Moster τενόρο, Oyvind Brakke τρομπόνι, Sjur Miljeteig τρομπέτα, Anders Hana κιθάρες, Bugge Wesseltoft σύνθια, εφέ, Ingebrigt Haker Flaten μπάσο, Paal Nilssen-Love ντραμς, κρουστά, Bjornar Andresen κοντραμπάσο, εφέ). Το αποτέλεσμα θα το χαρκτήριζα σπάνιο, απερίγραπτο σχεδόν. Σαν να τζαμάρει η Music Improvisation Company, με το Keith Tippett Group και τους AMM.
Παίρνεις μιαν ιδέα στο βίντεο που ακολουθεί (Molde Jazz Festival, Ιούλιος του ’09 - δίχως την παρουσία του Bjornar Andresen δηλαδή), αλλά καλόν είναι να ξέρεις πως το CD είναι δέκα κλάσεις πάνω.