Ακούω Bazooka τώρα και θυμήθηκα τους Panx Romana – όχι χωρίς
λόγο. Έχω δε την εντύπωση πως αυτό το γκρουπ, οι Panx Romana εννοώ, είναι κάπως
υποτιμημένο στο χώρο του ελληνικού πανκ.
Από κουβέντες που έχω κάνει κατά καιρούς έχω αντιληφθεί πως στις συνειδήσεις
πολλών δεν έχουν το βάρος των Stress, των Ex Humans ή των Αδιέξοδο. Δεν ξέρω
πού μπορεί να οφείλεται αυτό. Ίσως στο γεγονός πως έμειναν αρκετά χρόνια στη
σκηνή, πράγμα που σημαίνει πως δεν εξελίχθηκαν σε «μύθο». Τέλος πάντων… αυτά
δεν είναι και τόσο σοβαρά. Για μένα το δικό τους «Ζω στο φόβο» αποτελεί ορισμό
του ελληνικού πανκ και ελάχιστα άλλα δικά μας (ανάλογα) τραγούδια μπορούν να το
κοντράρουν, και να τους κοντράρουν, σε δύναμη.
Σχόλια από το facebook...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλληνόφωνη Σκηνή
Νομίζω παίζει ρόλο και η ηλικία. Δηλαδή της γενιάς μου (35άρηδες) τους έχουν στο ίδιο "βάθρο" με τους άλλους. Μην ξεχνάμε ότι ο Φράνκ τραγουδούσε αρχικά στους Stress. Νομίζω οι 45 και άνω δεν τους δίνουν την ίδια "βαρύτητα" με τους άλλους επειδή παίζουν ακόμα και δεν εξελίχθηκαν σε μύθο όπως οι Γενιά Του Χάους.
Φώντας Τρούσας Δισκορυχείον
Ναι, αυτό πάνω-κάτω λέω κι εγώ. Για τους 30ρηδες δεν ξέρω, αλλά οι περισσότεροι 30ρηδες τα βλέπουν όλα ίδια, δεν μπορούν ακόμη να κάνουν ιδιαίτερες διακρίσεις. Αυτό έχω καταλάβει χοντρικά...
Spyros Diastimikos
Συμπαθείς, αλλά μέχρι εκεί... Σε πραγματικό χρόνο παρακολουθούσα τα άλλα ελληνικά punk που αναφέρεις. Είχαν καλύτερα και πιο σκληροπυρηνικά κομμάτια για τ' αυτιά μου, ειδικά οι Αδιέξοδο. Νομίζω ότι αυτό που με απωθούσε σε αυτούς ήταν που ηχητικά ήταν στο μεταίχμιο ανάμεσα στον ΄'ηχο της πρώτης και της δεύτερης γενιάς του punk και κάπως μελωδικά ελεγχόμενοι (άρεσαν και στους ροκάδες γι αυτό). Και ποτέ δεν μου άρεσαν η βασική τους επιρροή, οι Clash... αυτά που λέει ο Στέλιος ο Τζιρίτας με βρίσκουν σύμφωνο.
Φώντας Τρούσας Δισκορυχείον
Καλά κατάλαβα λοιπόν. Τελείως άδικα για μένα.
Ioannis Karr
Εντελως αστεια μπαντα.Πανγκ για βιντεοκασσετα,μαυροδαφνη και σουζα με το παπακι.το συγκεκριμενο τραγουδι δε ειναι τουλαχιστο προνηπιακου επιπεδου (μπορει και να υπερβαλλω,μαλλον βρεφικου επιπεδου...)
Φώντας Τρούσας Δισκορυχείον
Χαίρομαι γιατί συμφωνούν ελάχιστοι μαζί σου.
Stylianos Tziritas
Κατά τη γνώμη μου παίζει και κάτι άλλο ρόλο. Οι Panx Romana είχαν εξαρχής μια πιο λαϊκή (με την έννοια της ταξικότητας) προσέγγιση, κάτι που απηχούσε όχι μόνο το υπόβαθρο των μελών τους αλλά και τη γενικότερη προσέγγιση τους. Γι αυτό και το φίλτρο που πέρασαν απο τους Clash που ήταν φανερότατη επιρροή τους εξελίχθηκε σε αυτό το φωναχτό στυλ ρεφρέν που παράλληλα με την αμεσότητα των στίχων (οι Panx Romana δεν έπαιξαν με εννοιολογικούς όρους και -ισμούς αλλά με στόχευση κατευθείαν στο επίκεντρο της σημασιολογίας -βλέπε καθημερινότητα) τους έκαναν σε πολλών τα αυτιά -θυμάμαι πολλές συζητήσεις γύρω απο αυτό το θέμα στα τέλη των 80s- να ακούγονται ολίγον τι "αγοραίοι" και υπήρχε ένας ελαφρύς σνομπισμός απέναντι τους.
Φώντας Τρούσας Δισκορυχείον
Καλά κατάλαβα λοιπόν. Τελείως άδικα για μένα.
Ζουλιάν Μπάλστον
Οι Panx Romana είναι πολύ καλύτεροι από όλους αυτούς, τους οποίους επίσης αγαπώ. Στήσιμο, ποσότητα και ποιότητα δισκογραφίας. Απλά λίγο οι πασσιφιστικου τύπου φιλοσοφίες της μπάντας δεν τραβάνε πολύ κόσμο. Πέρα από αναρχικοί όμως και πανκ ως σήμερα. Είναι και μια πολύ τίμια μπάντα, σε σημείο που πιστεύω το παρακανουν, γι αυτό τους αγαπώ.
Τους θεωρώ βέβαια αδικημένους στο σύνολο της παγκόσμιας πανκ σκηνής, αυτούς και την γενιά του Χάους. Στο 80ς πανκ/χαρντκορ, δεν υπάρχουν ζητήματα γλώσσας, όλοι μπορούν να τραγουδούν στην δική τους γλώσσα όπως αποδεικνύει το πλήθος των απανταχού συγκροτηματων. Οπότε είναι κρίμα που οι έξω δεν τους έπιασαν. Δεδομένου πως περιοδικά σαν το Μάξιμουμ Ροκ εντ ρολλ ανέκαθεν διαφήμιζαν κάθε μπάντα από κάθε μεριά του πλανήτη.
Τι να πω, ίσως φαινόντουσαν υπερβολικά εξωτικές οι μελωδίες τους στους πανκς του εξωτερικού.
Xaris Symvoulidis
Νομίζω και οι 30άρηδες δεν τους έχουν σε ανάλογη υπόληψη. Κακώς, βέβαια.
Παναγιωτης Πανταζιδης
Ίσως(ίσως λέω)το γεγονός πως έχουν κατά καιρούς εμφανιστεί σε μαγαζιά δεν τους κάνει αποδεκτούς σε μεγάλο μέρος της πανκ κοινότητας.Υπόθεση κάνω,που όμως για τους γνώστες της νοοτροπίας κάποιων μουσικών σκηνών,έχει βάση.
Takis Akkos
αναμφισβητητα ειναι μια μπαντα που την διακρινει αυτοσεβασμος,σταθεροτητα-για πολλα χρονια η ιδια συνθεση μελων-συνεπεια στην σταση τους -πασιφισμος-και φυσικα με κοινωνικο εργο μεσω των "Αντισωματων".
Οι PR ήταν ας πούμε κολλημένοι στην πρώτη φάση του βρεττανικού πανκ ,ενώ οι άλλοι συμπορεύτηκαν με την εξέλιξη του πανκ στα 80ς - anarchopunk , hardcore.
ΔιαγραφήΑπό εκεί πήραν το νήμα και τα μεταγενέστερα ελλ πανκ γκρουπ μέχρι σήμερα.
Μια χαρά γκρουπ είναι αν και για λόγους όχι μόνο αισθητικούς αλλά συνθετικούς -στιχουργικούς υπολείπονται των Ex Humans,Stress ,Γενιά του Χάουs, Αδιέξοδο.
>*Ίσως(ίσως λέω)το γεγονός πως έχουν κατά καιρούς εμφανιστεί σε μαγαζιά δεν τους κάνει αποδεκτούς σε μεγάλο μέρος της πανκ κοινότητας.*
ΑπάντησηΔιαγραφήΕννοείς στους ηλίθιους εγκεφαλικά, που κατά τα άλλα ακούνε ξένα πανκ γκρούπ που έχουν εμφανιστεί σε 100 φορές μεγαλύτερα "μαγαζιά" και που είχαν 10.000 περισσότερα έσοδα από τη μουσική τους;