HIGH CASTLE TELEORKESTRA, STRANGE HORIZON, SOUNDS OF NEW SOMA, CARPET WAVES καινούρια ροκ συγκροτήματα από τις ΗΠΑ, την Νορβηγία και την Γερμανία

HIGH CASTLE TELEORKESTRA: The Egg that Never Opened (Radio Free Albemuth part 1) [Art as Catharsis, 2022]
Η μπάντα αυτή, από το Denver του Κολοράντο, είναι πολύ περίεργη. Από τις πιο περίεργες που έχουμε ακούσει τον τελευταίο καιρό.

Κατ’ αρχάς έχει περίεργο όνομα... High Castle Teleorkestra. Έπειτα παρουσιάζει μια κάπως... απροσάρμοστη μουσική, πνιγμένη στις «αναφορές» – και λέμε για τελείως αντιδιαμετρικές «αναφορές», που πάντως συνδυάζονται επιτυχώς, ως ένα βαθμό.
Ας πούμε, ξεκινώντας, πως μέλη της High Castle Teleorkestra είναι οι Chris Bogen κιθάρες, πλήκτρα,, lap steel, μελόντικα, noise collages, Stian Carstensen ακορντεόν, pedal steel, φωνή, ρυθμική κιθάρα, Timba Harris βιολί, βιόλα, Bär McKinnon τενόρο σαξόφωνο, φλάουτο, κλαρινέτο, φωνή, πλήκτρα, Dave Murray ντραμς και Tim Smolens μπάσο, τσέλο, φωνή, πιάνο, πλήκτρα, ενώ στην ηχογράφηση του “The Egg that Never Opened (Radio Free Albemuth part 1)”, που κυκλοφορεί από την αυστραλιανή εταιρεία Art as Catharsis, συμμετέχουν καμιά 20αριά guests σε σύνθια, βιμπράφωνο, φαγκότο, τρομπόνι, τούμπα κ.λπ.
Το άλμπουμ, που είναι επηρεασμένο, όπως διαβάζουμε, από την δυστοπική νουβέλα “Radio Free Albemuth” (1976/1985) του Philip K. Dick, είναι ένα αδιανόητο συνονθύλευμα μεταλλικού rock και ευρύτερων folk μελωδιών και ρυθμών, ανατολικοευρωπαϊκής βασικά προέλευσης (για να γράψουμε για τα δύο πιο κύρια και... ασυνδύαστα είδη), στο οποίο (συνονθύλευμα) συντρέχουν στοιχεία από surf music, avant και πειραματικό rock, jazz, 70s cine-scores, easy listening κ.λπ.
Όλα αυτά, καθώς ακούς το “The Egg that Never Opened” να ξετυλίγεται, μοιάζουν κάπως ή και εντελώς ατάκτως ερριμμένα, χωρίς κάποιο σαφή και λειτουργικό σχέδιο, αλλά, από την άλλη μεριά, το γεγονός ότι όλο αυτό το ηχητικό τουρλουμπούκι, τελικώς «στέκεται», μάλλον θα πρέπει να αποδοθεί στην μαεστρία και την εξυπνάδα όλων αυτών των μουσικών, της High Castle Teleorkestra και των φίλων τους, στον τρόπο δηλαδή να οικειοποιούνται τελείως ασύμβατα μουσικά στυλ, χωρίς ραφινάρισμα και χωρίς ιδιαίτερη επεξεργασία, κάπως σαν ένα ιδιόμορφο κολάζ (“At last he will”). Το κάνουν καλά!
Επαφή: www.artascatharsis.com

STRANGE HORIZON: Beyond the Strange Horizon [Apollon Records, 2022]
Από την πάντα ακμαία σκηνή της νορβηγικής πόλης Bergen, που μας απασχολεί τα τελευταία χρόνια με συνεχή καινούρια συγκροτήματα (για αρκετά εκ των οποίων γράφουμε και στο blog), μας έρχονται και οι Strange Horizon, μία «μεταλλική» ομάδα, την οποίαν αποτελούν οι Stig V. Kviljo κιθάρες, φωνή, Christer S. Lindesteg μπάσο, φωνητικά και Camilla W. Anfinsen ντραμς (συν κάποιες επιπρόσθετες βοήθειες σε ηλεκτρονικά και φωνητικά).
Οι Strange Horizon είναι «μεταλλικοί», με Sabbath-ικές και γενικότερα doomy επιρροές, αλλά, όπως μαρτυρά και το εξώφυλλο του άλμπουμ τους, διαθέτουν και μια παράλληλη progressive οπτική στις συνθέσεις τους, που τους φέρνει κοντά και στο stoner. Επίσης, θα προσθέταμε πως και οι Mountain είναι μία-ακόμη, κάπως προφανής, «αναφορά» των Νορβηγών.
Συνδυάζουν, με άλλα λόγια, οι Strange Horizon επιρροές που συνάδουν μεταξύ τους και αυτό, οπωσδήποτε, τους δίνει άλλη... χάρη. Τοποθετείστε την λέξη «χάρη» μέσα σε εισαγωγικά, πάντως, γιατί και τα θέματα που πραγματεύεται το γκρουπ (στους στίχους του) δεν είναι και από τα πλέον αισιόδοξα και φωτεινά, που μπορείς ν’ ακούσεις τριγύρω – συμβατά, όμως, με το γενικότερο πλάνο, που παραμένει πάντα σκληρό και ακανθώδες.
Τελικώς, εκείνο που μετράει στο “Beyond the Strange Horizon”, που κυκλοφορεί από την γνωστή μας νορβηγική εταιρεία Apollon Records, είναι οι πολύ καλές συνθέσεις, με τα κομμάτια να κυλούν με χαρακτηριστική άνεση, προσφέροντας όλες εκείνες τις απαραίτητες... ανατριχίλες.
Επαφή: www.apollonrecords.no

SOUNDS OF NEW SOMA: Musique Bizarre [Tonzonen Records, 2022]
Δεν έχουμε ακούσει και τα έντεκα άλμπουμ των, Γερμανών από το Krefeld, Sounds of New Soma (που είναι δύο, οι Alexander Djelassi και Dirk Raupach), όμως το τελευταίο τους “Musique Bizarre” είναι ένα σχεδόν αναπάντεχα προκλητικό νέο-krautrock άλμπουμ, απ’ αυτά που παρακαλάς να μην τελειώσουν, «τραβώντας» επ’ άπειρον. Και ευτυχώς το “Musique Bizarre” «τραβάει»...
Όχι άγνωστοι για τους φίλους του δισκορυχείου, αφού έχουμε ήδη γράψει (λόγια καλά) για το περυσινό άλμπουμ τους “Trip”, οι Sounds of New Soma δείχνει να βρίσκονται, τώρα, σε αληθινή κοσμική έξαρση, ετοιμάζοντας ένα double LP (και CD και digital), με τις καλύτερες kraut προδιαγραφές, φέρνοντας στη μνήμη άλμπουμ άλλης εποχής.
Έχοντας αφομοιώσει πλείστα όσα στοιχεία από τους πρώιμους Ash Ra Tempel και τους Neu! βασικά, μα και από τους επίσης πρωταρχικούς Tangerine Dream και Klaus Schulze, παρότι οι πιο υποψιασμένοι θα διαπιστώσουν και αναφορές από Embryo μέχρι Popol Vuh, οι δύο Γερμανοί –που δεν είναι μόνον δύο, καθώς στο “Musique Bizarre” συνοδεύονται από ουκ ολίγους guests, για τους οποίους θα γράψουμε στη συνέχεια– δημιουργούν ένα «σώμα» συνθέσεων, δώδεκα στον αριθμό, εκμεταλλευόμενοι τους χρόνους, άνευ καταχρήσεων πάντως (το μεγαλύτερο σε διάρκεια track είναι ένα 10λεπτο), πείθοντας και τον πλέον δύσπιστο για την αξία τους.
Να πιάνουν δηλαδή κάτι από τα κοσμικά πεδία, δημιουργώντας άψογα ψυχεδελικού τύπου πλαίσια, δια των οποίων «φεύγεις»...
Με βοήθειες σε πνευστά, έγχορδα και άλλα τινά όργανα, που παίζουν μέλη άλλων σχημάτων τής Tonzonen Records (από τους Ρώσους Vespero, τους Kommune 100, τους Taumel και τους Grombira, μέχρι τους Nazca Space Fox, τους Moop και τους The Spacelords), οι Sounds of New Soma κατορθώνουν να εντυπωσιάσουν με τα παντελώς «χαμένα» κομμάτια τους, όπως είναι το “Das salodenprinzip” ή το “Gökotta”, δίνοντας ένα από τα πιο αναπάντεχα kraut άλμπουμ της εποχής.
Επαφή: www.tonzonen.de

CARPET WAVES: Inner Weapons [Waveland Records, 2022]
Τετραμελής μπάντα από το Düsseldorf, οι Carpet Waves, δηλαδή οι Benjamin Dörfer, Kai Entian Tim Rummel και Javier Perez Vera, επανεμφανίζονται μ’ ένα καινούριο EP-CD, το “Inner Weapons”, που περιέχει πέντε tracks, διαρκώντας κάτι λιγότερο από 23 λεπτά.
Μέσα σ’ αυτόν τον σύντομο χρόνο, οι τέσσερις Γερμανοί κατορθώνουν να κάνουν σαφή όλα εκείνα που τους ενδιαφέρουν και τους οριοθετούν σαν μπάντα, όπως, κατ’ αρχάς, τις mid-eighties rock καταβολές – εκείνες τέλος πάντων, που αποτελούσαν την μετεξέλιξη του british new-wave στη συγκεκριμένη δεκαετία.
Ναι, οι Cure της εποχής είναι μία πρώτη και πρωταρχική αναφορά, για τους Carpet Waves, αλλά από ’κει κάτω μπορείς να βρεις κι άλλα διάφορα στοιχεία, ευφυώς καλοβαλμένα ακόμη και από τα nineties, αν μιλάμε για τραγούδια τύπου “Void wilderness”, που, οπωσδήποτε δείχνουν το προφανές.
Πως, ανεξαρτήτως του σημερινού ποπ κλίματος, κάποιοι νέοι, με «σωστές» επιρροές, αν διαθέτουν το ταλέντο, μπορεί να τις μετατρέψουν σε απολαυστικά κομμάτια – όπως είναι τούτα τα πέντε, για παράδειγμα, που καταγράφονται στο “Inner Weapons”.
Επαφή: www.carpetwaves.bandcamp.com