Το πέμπτο long-play των
Nightstalker από το 2012, το “Dead Rock Commandos”, επανακυκλοφορεί τώρα (2022) από τις Labyrinth of Thoughts / The LAB Records, με αφορμή τα δεκάχρονά
του, σε τρεις εκδοχές. Σε box-set (με διάφορα εντός), σε
250 κίτρινα βινύλια και σε 350 κυπαρισσιά. Άπαντα κλεισμένα σε gatefold cover.
Υπάρχουν διάφοροι που θεωρούν το “Dead Rock Commandos” ως το καλύτερο LP των Nightstalker ή και ως το πιο σημαντικό,
για την παρουσία τους στα ροκ πράγματα στην Ελλάδα και ολούθε, τα τελευταία 30
χρόνια – και μάλλον έχουν δίκιο.
Πρόκειται για έναν πολύ καλό hard rock δίσκο ή και heavy rock (όχι metal), που περιπλέει το stoner, αλλά με διάθεση να το υπερβεί και να το καθυποτάξει. Και αυτό είναι καλό, πολύ καλό, γιατί το “Dead Rock Commandos”, παρ’ όλη την βαριά ή και βαρύγδουπη εξέλιξή του κατορθώνει, συχνά, να εκπλήσσει ή και να συναρπάζει ακόμη-ακόμη.
Τούτο οφείλεται, βασικά, στην μη κατάχρηση της μανιέρας του stoner. Εντάξει τα riffs, εντάξει το πακτωμένο μπάσο-ντραμς, αλλά εδώ υπάρχουν τραγούδια που ξεχωρίζουν – και για να ξεχωρίζει κάτι, θα πρέπει να στέκεται ως σύνθεση. Και περαιτέρω να αντιμετωπίζεται παικτικά σαν αληθινή σύνθεση (με τα breaks του, με τα soli του, με τα όλα του).
Πολλά στονεράδικα άλμπουμ κυλάνε δίχως να αντιλαμβάνεσαι ότι αλλάζει το track, ότι πηγαίνεις παρακάτω. Έλλειψη ιδεών, συνθετική αδυναμία, υπερβολική εμπιστοσύνη στη μανιέρα, κάτι τέλος πάντων τα τραβάει προς τα πίσω. Και μένουν πίσω.
Στην περίπτωση του “Dead Rock Commandos” δεν συμβαίνει αυτό. Οι τέσσερις βασικοί παίκτες, ο Argy φωνές, στίχοι, ο Andreas Lagios μπάσο, ο Tolis Motsios κιθάρες και ο Dinos Roulos ντραμς, μαζί με τις... πρώτες βοήθειες σε γυναικεία φωνητικά και πλήκτρα τα δίνουν όλα εδώ, προσφέροντας 4-5 τραγουδάρες (“Dead rock commandos”, “Children of the sun”, “Keystone”, “The boogie man plan”, “The underdog”), δίχως να υστερούν, σώνει και καλά, τα υπόλοιπα.
Εντάξει, δεν λέμε κάτι καινούριο. Οι φίλοι των Nightstalker τα ξέρουν αυτά από δεκαετίας, ξέρουν, για παράδειγμα, τι σημαίνει το “Children of the sun” για τα live του γκρουπ, όπως επίσης ξέρουν το πόσο ακρογωνιαίο υπήρξε το “Dead Rock Commandos”, όχι μόνο σε σχέση με το πριν, αλλά και σε σχέση με το μετά του ελληνικού συγκροτήματος. Οπότε;
Οπότε για τους νεότερους, που ενδεχομένως δεν ξέρουν ή για τους παλιότερους που, ενδεχομένως, αγνόησαν.
Επαφή: www.labyrinthofthoughts.gr
Πρόκειται για έναν πολύ καλό hard rock δίσκο ή και heavy rock (όχι metal), που περιπλέει το stoner, αλλά με διάθεση να το υπερβεί και να το καθυποτάξει. Και αυτό είναι καλό, πολύ καλό, γιατί το “Dead Rock Commandos”, παρ’ όλη την βαριά ή και βαρύγδουπη εξέλιξή του κατορθώνει, συχνά, να εκπλήσσει ή και να συναρπάζει ακόμη-ακόμη.
Τούτο οφείλεται, βασικά, στην μη κατάχρηση της μανιέρας του stoner. Εντάξει τα riffs, εντάξει το πακτωμένο μπάσο-ντραμς, αλλά εδώ υπάρχουν τραγούδια που ξεχωρίζουν – και για να ξεχωρίζει κάτι, θα πρέπει να στέκεται ως σύνθεση. Και περαιτέρω να αντιμετωπίζεται παικτικά σαν αληθινή σύνθεση (με τα breaks του, με τα soli του, με τα όλα του).
Πολλά στονεράδικα άλμπουμ κυλάνε δίχως να αντιλαμβάνεσαι ότι αλλάζει το track, ότι πηγαίνεις παρακάτω. Έλλειψη ιδεών, συνθετική αδυναμία, υπερβολική εμπιστοσύνη στη μανιέρα, κάτι τέλος πάντων τα τραβάει προς τα πίσω. Και μένουν πίσω.
Στην περίπτωση του “Dead Rock Commandos” δεν συμβαίνει αυτό. Οι τέσσερις βασικοί παίκτες, ο Argy φωνές, στίχοι, ο Andreas Lagios μπάσο, ο Tolis Motsios κιθάρες και ο Dinos Roulos ντραμς, μαζί με τις... πρώτες βοήθειες σε γυναικεία φωνητικά και πλήκτρα τα δίνουν όλα εδώ, προσφέροντας 4-5 τραγουδάρες (“Dead rock commandos”, “Children of the sun”, “Keystone”, “The boogie man plan”, “The underdog”), δίχως να υστερούν, σώνει και καλά, τα υπόλοιπα.
Εντάξει, δεν λέμε κάτι καινούριο. Οι φίλοι των Nightstalker τα ξέρουν αυτά από δεκαετίας, ξέρουν, για παράδειγμα, τι σημαίνει το “Children of the sun” για τα live του γκρουπ, όπως επίσης ξέρουν το πόσο ακρογωνιαίο υπήρξε το “Dead Rock Commandos”, όχι μόνο σε σχέση με το πριν, αλλά και σε σχέση με το μετά του ελληνικού συγκροτήματος. Οπότε;
Οπότε για τους νεότερους, που ενδεχομένως δεν ξέρουν ή για τους παλιότερους που, ενδεχομένως, αγνόησαν.
Επαφή: www.labyrinthofthoughts.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου