DAN WEISS TRIO ένα τζαζ τρίο με παράξενες αναφορές

Συνθέτης και ντράμερ, που τον έχουμε συναντήσει έως ώρας στο blog, ως μέλος, σε άλλα σχήματα ή μπάντες καλλιτεχνών (Tineke Postma, Rudresh Mahanthappa’s Indo-Pak Coalition, Rez Abbasi, Quinsin Nachoff Etherial Trio κ.λπ.), ο Dan Weiss έχει τώρα ένα πιο προσωπικό CD, ηγούμενος του trio του – ενός trio, που το συναποτελούν οι Jacob Sacks πιάνο και Thomas Morgan μπάσο.
Έτσι λοιπόν, στο “Dedication” [Cygnus Recordings, 2022], ένα περίπου κλασικό piano-jazz trio (λέμε «περίπου», γιατί ακούγονται και τάμπλες) αποδίδει εννέα συνθέσεις του Weiss, που διαθέτουν πολλές και ποικίλες αναφορές.

Τις αναφορές αυτές τις αποκαλύπτει, εν τω μεταξύ, ο ίδιος ο συνθέτης τους, με τους τίτλους των κομματιών του, και με τα σύντομα επεξηγηματικά κείμενά του στο μέσα μέρος του digipak.
Έτσι, λοιπόν, άλλοτε έχουμε tracks, που αναφέρονται στις αισθητικές επιρροές του Weiss (Conlon Nancarrow, Burt Bacharach, Αντρέι Ταρκόφσκι, Elvin Jones κ.ά.), άλλοτε ακούμε συνθέσεις που παίρνουν αφορμές από κοινωνικά θέματα (George Floyd) και άλλοτε οι αναφορές αυτές είναι πιο προσωπικές (η κόρη ή η γιαγιά του συνθέτη).
Σε κάθε περίπτωση, εκείνο που φαίνεται εδώ είναι η ευχέρεια του Dan Weiss να δημιουργεί, κάθε φορά, τα ανάλογα περιβάλλοντα, τοποθετώντας μέσα σ’ αυτά και τις προσωπικές αναζητήσεις του, και βεβαίως όλα όσα τον επηρεάζουν.
Ένα έξοχο δείγμα είναι, ας πούμε, το track “For Andrei Tarkovsky”, που διαρκεί λίγο λιγότερο από εννέα λεπτά και που είναι το πιο μακρύ σε διάρκεια του άλμπουμ. Εδώ, ο Dan Weiss κατορθώνει να δημιουργήσει ένα κλίμα περίσκεψης, εκφραστικής αυτοσυγκράτησης, ηρεμίας, «μακριών» μελωδιών, μέσα από έναν τρόπο αβίαστης χρονικής εξέλιξης, ώστε ακόμη και αν δεν ήξερες πως το συγκεκριμένο track είναι αφιερωμένο στον Α. Ταρκόφσκι, να μπορείς να το υποθέσεις.
Πολύ ιδιαίτερο είναι, φυσικά, και το track για τον Conlon Nancarrow, που έχει ένα περίπλοκο μέτρημα, ταιριάζοντας φυσικά με την ακουστική εικόνα έργων του πρωτοπόρου αμερικανού συνθέτη, όπως τις “Studies for Player Piano”,  ενώ, και όσον αφορά στο “For Elvin”, εδώ ο Weiss δεν παραλείπει να «δουλέψει», όπως ο μεγάλος ντράμερ Elvin Jones, στο γκρουπ του John Coltrane, δανειζόμενος ένα (ρυθμικό) 8μετρο, από το “One up, one down”, έτσι όπως εκείνο είχε αποτυπωθεί στο μεταγενέστερο άλμπουμ (του E. Jones) “Live at The Half Note”, του 1984.
Ένα όχι απλό, ούτε συμβατικό piano-jazz trio CD, από έναν ντράμερ, που έχει δείξει από νωρίς τις κατευθύνσεις του και που εξελίσσεται, όπως αρμόζει.
Επαφή: www.danweiss.net