Ο ελβετός βιολιστής Paul Giger (γενν. 1952) έχει μακρά ιστορία
στην ECM και βασικά στην ECM New Series (AN Music).
Αυτό σημαίνει πως οι δίσκοι του είναι a priori «προχωρημένοι», με πολλές «κλασικές», «σύγχρονες κλασικές»
και avant-garde αναφορές.
Οπωσδήποτε μέσα σε αυτά τα 30+ χρόνια του στην γερμανική εταιρεία ο Giger έχει κάνει πολλά και
καλά άλμπουμ, με το “Ars Moriendi”
(2022) εν τω μεταξύ, να αποτελεί, σίγουρα, ένα από τα ωραιότερά του.
Από τα εννέα κομμάτια που περιέχει το πιο πρόσφατο άλμπουμ του Paul Giger τα οκτώ προέρχονται από το σάουντρακ της ταινίας-ντοκιμαντέρ του Christian Labhart “Giovanni Segantini – Magie des Lichts” και είναι ηχογραφημένα, το 2015, στην Maloja της Ελβετίας (μιας ταινίας αφιερωμένης στο ιταλό-ελβετό ζωγράφο των Άλπεων Giovanni Segantini, που δημιούργησε στα τέλη του 19ου αιώνα – ποιμενικά έργα του Segantini διανθίζουν και το booklet), ενώ το ένα, και πρώτο στο track list, είναι ηχογραφημένο στο Walenstadt (Ελβετία), το 2021.
Ξεκινώντας από αυτό το πρώτο track, το “Guggisberglied”, που είναι και το πιο μακρύ στο χρόνο, καθώς αγγίζει τα 19 λεπτά, θα λέγαμε πως ο Paul Giger εντυπωσιάζει από την αρχή – καθώς ό,τι ακούς εδώ, και ακούς πολλά, προέρχονται (εκτός από τους ήχους νερού) μόνον από το 11χορδο violino d’ amore του, με τις πέντε κανονικές χορδές του και τις έξι συμπαθητικές. Υπάρχει, φυσικά, επεξεργασία στο στούντιο, αλλά αυτό δεν σημαίνει κάτι. Δηλαδή δεν σημαίνει τίποτα. Το κομμάτι κυλάει μέσα σε μία zen κατάσταση, ενώ μετά από το ενδέκατο λεπτό του αποκτά μία improv folk-psychedelic διάσταση (κάπως σαν ν’ ακούς Sandy Bull… κάπως λέμε).
Όμως και το “Agony I (Atmosphere)” που ακολουθεί διαθέτει μόνο κρουστό παίξιμο από τον Pudi Lehmann (gongs, singing bowls, conch shell, frame drum), γεγονός το οποίον κατανοείς, αφού πρώτα το πληροφορηθείς.
Παρακάτω ακούγονται μερικές συνθέσεις του J.S. Bach, τρεις στον αριθμό, στις θέσεις 3, 5 και 7, που είναι καταπληκτικές. Πιο, συγκεκριμένα στην πρώτη (“Ich ruf’ zu dir”) και στην δεύτερη (“Largo”) μόνο με την συνοδεία βιολιού (Paul Giger) και τσέμπαλου (Marie-Louise Dähler), ενώ στην τρίτη ακούγονται κοντρα-τενόρος (Franz Vitzthum), βιολί (Paul Giger), το Carmine Quartett και η Marie-Louise Dähler σε truhenorgel (κινητό εκκλ. όργανο).
Οι υπόλοιπες συνθέσεις
του δίσκου, δηλαδή οι 2, 4, 6, 8 και 9 είναι και αυτές εντυπωσιακές, με πολύ
ιδιαίτερες χρήσεις τσέμπαλου (και «από μέσα») και κρουστών, με αλλαγές μοτίβων
ή ακόμη και υφών (εκεί όπου ακούς κάτι μπαρόκ, ξαφνικά μεταφέρεσαι κάπου άλλου,
σε πολύ πιο μεταγενέστερα αισθητικά περιβάλλοντα, σύγχρονης μουσικής,
πειραματικού folk κ.λπ.), με το τελευταίο
track, το 12λεπτο “Altus solo II”
(Paul Giger βιολί,
Franz Vitzthum κόντρα-τενόρος, Pudi Lehmann rahmentrommel-κρουστό, Marie-Louise Dähler τσέμπαλο) να υποβάλλει με τον
υπνωτιστική αύρα του.
Το “Ars Moriendi”
του Paul Giger είναι ένα καταπληκτικό CD!
Από τα εννέα κομμάτια που περιέχει το πιο πρόσφατο άλμπουμ του Paul Giger τα οκτώ προέρχονται από το σάουντρακ της ταινίας-ντοκιμαντέρ του Christian Labhart “Giovanni Segantini – Magie des Lichts” και είναι ηχογραφημένα, το 2015, στην Maloja της Ελβετίας (μιας ταινίας αφιερωμένης στο ιταλό-ελβετό ζωγράφο των Άλπεων Giovanni Segantini, που δημιούργησε στα τέλη του 19ου αιώνα – ποιμενικά έργα του Segantini διανθίζουν και το booklet), ενώ το ένα, και πρώτο στο track list, είναι ηχογραφημένο στο Walenstadt (Ελβετία), το 2021.
Ξεκινώντας από αυτό το πρώτο track, το “Guggisberglied”, που είναι και το πιο μακρύ στο χρόνο, καθώς αγγίζει τα 19 λεπτά, θα λέγαμε πως ο Paul Giger εντυπωσιάζει από την αρχή – καθώς ό,τι ακούς εδώ, και ακούς πολλά, προέρχονται (εκτός από τους ήχους νερού) μόνον από το 11χορδο violino d’ amore του, με τις πέντε κανονικές χορδές του και τις έξι συμπαθητικές. Υπάρχει, φυσικά, επεξεργασία στο στούντιο, αλλά αυτό δεν σημαίνει κάτι. Δηλαδή δεν σημαίνει τίποτα. Το κομμάτι κυλάει μέσα σε μία zen κατάσταση, ενώ μετά από το ενδέκατο λεπτό του αποκτά μία improv folk-psychedelic διάσταση (κάπως σαν ν’ ακούς Sandy Bull… κάπως λέμε).
Όμως και το “Agony I (Atmosphere)” που ακολουθεί διαθέτει μόνο κρουστό παίξιμο από τον Pudi Lehmann (gongs, singing bowls, conch shell, frame drum), γεγονός το οποίον κατανοείς, αφού πρώτα το πληροφορηθείς.
Παρακάτω ακούγονται μερικές συνθέσεις του J.S. Bach, τρεις στον αριθμό, στις θέσεις 3, 5 και 7, που είναι καταπληκτικές. Πιο, συγκεκριμένα στην πρώτη (“Ich ruf’ zu dir”) και στην δεύτερη (“Largo”) μόνο με την συνοδεία βιολιού (Paul Giger) και τσέμπαλου (Marie-Louise Dähler), ενώ στην τρίτη ακούγονται κοντρα-τενόρος (Franz Vitzthum), βιολί (Paul Giger), το Carmine Quartett και η Marie-Louise Dähler σε truhenorgel (κινητό εκκλ. όργανο).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου