Οι Vagina Lips είναι το alter ego των Mazoha
– ή αν θέλετε το… άλλο κεφάλι του Ιανού του Τζίμη Πολιούδη (Jimmy Polioudis). Η βασική διαφορά
ανάμεσα σ’ αυτά τα δύο προσωπικά «οχήματα» του Πολιούδη είναι η γλώσσα, αφού οι
Mazoha είναι
ελληνόφωνοι, ενώ οι Vagina Lips
αγγλόφωνοι. Υπάρχουν κι άλλες διαφορές, αλλά αυτή είναι η κυριότερη.
Στο “Negative Feelings”
[Inner
Ear, 2022] οι Vagina Lips (Jimmy Polioudis) παρουσιάζουν οκτώ τραγούδια
(τέσσερα ανά πλευρά του δίσκου βινυλίου), που δένουν πολύ μεταξύ τους – και
αυτό είναι το μεγάλο προσόν του συγκεκριμένου άλμπουμ. Η ενότητα που
παρουσιάζει στην διαδρομή του, ανεξαρτήτως των επιμέρους εναλλαγών, καθώς
υπάρχουν κομμάτια πιο εξωστρεφή και χορευτικά, και άλλα πιο εσωστρεφή, με πιο
επεξεργασμένες μελωδίες.
Έχοντας τον πλήρη έλεγχο και αυτής της παραγωγής, γράφοντας όλα τα κομμάτια (μουσική, λόγια), παίζοντας όλα τα όργανα, τραγουδώντας βεβαίως και φροντίζοντας και την μείξη (μαζί με τον Θωμά Στρατάκη), ο Jimmy Polioudis δίνει για μιαν ακόμη φορά ένα «πλήρες» άλμπουμ, άλλοτε με πιο pop και άλλοτε ακόμη και με punk επιχρίσματα, που κρατάει ψηλά τα led καθ’ όλη την εξέλιξή του.
Ανακατεύοντας λοιπόν ηλεκτρικές και electro αναφορές από διάφορες δεκαετίες, αλλά βασικά από τα 80s και τα 90s, o Polioudis δίνει μια σειρά από τραγούδια (με τις κιθάρες και τα πλήκτρα να κάνουν την πιο καθοριστική δουλειά), που έχουν τον τρόπο να σε συνεπάρουν είτε με την ευστροφία τους (το A4 για παράδειγμα “Sad B4 it was cool”), είτε με τα επαναληπτικά σχήματά τους (το B1 “Another hit”), είτε με τον αδιόρατο λυρισμό τους (“Intentions”).
Βασικά εκείνο που μας αρέσει στο άλμπουμ είναι η μουσική εξωστρέφειά του, όταν τα lyrics είναι ακριβώς το αντίθετο (δύσθυμα, εσωστρεφή κτλ.). Το “negative feelings” του δίσκου έχει σχέση με τα λόγια, εννοούμε, και όχι με τον ήχο (που δεν σχετίζεται με dark-ιές, βαριές electro / rock romances και τα τοιαύτα).
Αυτή η... αντινομία είναι ίσως το πιο βασικό γνώρισμα του “Negative Feelings”, ενός δίσκου που διαθέτει μόνο καλά και πολύ καλά τραγούδια.
Επαφή: www.inner-ear.gr
Έχοντας τον πλήρη έλεγχο και αυτής της παραγωγής, γράφοντας όλα τα κομμάτια (μουσική, λόγια), παίζοντας όλα τα όργανα, τραγουδώντας βεβαίως και φροντίζοντας και την μείξη (μαζί με τον Θωμά Στρατάκη), ο Jimmy Polioudis δίνει για μιαν ακόμη φορά ένα «πλήρες» άλμπουμ, άλλοτε με πιο pop και άλλοτε ακόμη και με punk επιχρίσματα, που κρατάει ψηλά τα led καθ’ όλη την εξέλιξή του.
Ανακατεύοντας λοιπόν ηλεκτρικές και electro αναφορές από διάφορες δεκαετίες, αλλά βασικά από τα 80s και τα 90s, o Polioudis δίνει μια σειρά από τραγούδια (με τις κιθάρες και τα πλήκτρα να κάνουν την πιο καθοριστική δουλειά), που έχουν τον τρόπο να σε συνεπάρουν είτε με την ευστροφία τους (το A4 για παράδειγμα “Sad B4 it was cool”), είτε με τα επαναληπτικά σχήματά τους (το B1 “Another hit”), είτε με τον αδιόρατο λυρισμό τους (“Intentions”).
Βασικά εκείνο που μας αρέσει στο άλμπουμ είναι η μουσική εξωστρέφειά του, όταν τα lyrics είναι ακριβώς το αντίθετο (δύσθυμα, εσωστρεφή κτλ.). Το “negative feelings” του δίσκου έχει σχέση με τα λόγια, εννοούμε, και όχι με τον ήχο (που δεν σχετίζεται με dark-ιές, βαριές electro / rock romances και τα τοιαύτα).
Αυτή η... αντινομία είναι ίσως το πιο βασικό γνώρισμα του “Negative Feelings”, ενός δίσκου που διαθέτει μόνο καλά και πολύ καλά τραγούδια.
Επαφή: www.inner-ear.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου