Καταλανός κιθαρίστας, με μεγάλη πορεία στην Ισπανία και έξω
απ’ αυτήν, που ξεκινάει από την δεκαετία του ’70 φθάνοντας έως τις μέρες μας
(συνεργασίες με Toti Soler,
Maria del Mar Bonet κ.ά.),
ο Feliu Gasull
έχει τώρα ένα νέο προσωπικό CD,
που αποκαλείται “Pit roig”
[SEGELL MICROSCOPI, 2022].
Κλεισμένο σ’ έναν απλό φάκελο, το “Pit roig” περιλαμβάνει δέκα οκτώ κομμάτια, για σόλο κλασική κιθάρα, τα οποία έχουν διάρκειες από 1:24 έως 10:01 (με τα απολύτως περισσότερα, πάντως να διαρκούν μέχρι πέντε λεπτά).
Αυτά τα δέκα οκτώ tracks αφορούν σε δεκατρία ξεχωριστά έργα του Gasull – μάλλον σε δώδεκα δικά του και σε μία διασκευή του παραδοσιακού-καταλανικού “El cant dels ocells”, ενός κλασικού σκοπού-τραγουδιού, που έχει διασκευαστεί από δεκάδες (από Núria Feliu, Tete Montoliu και Fusioon, μέχρι Pablo Casals, Joan Baez και Pascal Comelade).
Ένα σόλο κιθαριστικό CD γραμμένο από έναν Καταλανό, είναι κατ’ αρχάς κάτι που δεν παραξενεύει. Είναι κάτι αναμενόμενο, εννοούμε, υπό την έννοια πως η κίνηση αυτή «ακουμπά» σε μια τεράστια παράδοση, την οποίαν (παράδοση) ο Feliu Gasull γνωρίζει πώς να την κάνει να ακούγεται τολμηρή και ζωντανή.
Γιατί η τολμηρότητα και η ζωντάνια είναι εκείνα που χαρακτηρίζουν πέρα ως πέρα το “Pit roig”, με τον Gasull να συγκεράζει κλασικές, jazz, folk και pop αναφορές, με την επιδεξιότητα του master-οργανοπαίκτη και με την πληθωρικότητα του συνθέτη-δημιουργού.
Και κάπως έτσι είναι όλα αυτά τα κομμάτια, που εναλλάσσονται μαγικά, με την απλότητα και την ηρεμία να διαδέχονται το σκέρτσο και το παιγνίδισμα – με το “Pit roig” να ολοκληρώνεται μέσα σε μια κατάσταση κιθαριστικoύ λυρισμού και τραγουδιστικής ομορφιάς (μέσω και της ερμηνείας της Carme Canela στο “Que brillis com brilles”).
Επαφή: Carlos Moreno, cmoreno@microscopi.cat
Κλεισμένο σ’ έναν απλό φάκελο, το “Pit roig” περιλαμβάνει δέκα οκτώ κομμάτια, για σόλο κλασική κιθάρα, τα οποία έχουν διάρκειες από 1:24 έως 10:01 (με τα απολύτως περισσότερα, πάντως να διαρκούν μέχρι πέντε λεπτά).
Αυτά τα δέκα οκτώ tracks αφορούν σε δεκατρία ξεχωριστά έργα του Gasull – μάλλον σε δώδεκα δικά του και σε μία διασκευή του παραδοσιακού-καταλανικού “El cant dels ocells”, ενός κλασικού σκοπού-τραγουδιού, που έχει διασκευαστεί από δεκάδες (από Núria Feliu, Tete Montoliu και Fusioon, μέχρι Pablo Casals, Joan Baez και Pascal Comelade).
Ένα σόλο κιθαριστικό CD γραμμένο από έναν Καταλανό, είναι κατ’ αρχάς κάτι που δεν παραξενεύει. Είναι κάτι αναμενόμενο, εννοούμε, υπό την έννοια πως η κίνηση αυτή «ακουμπά» σε μια τεράστια παράδοση, την οποίαν (παράδοση) ο Feliu Gasull γνωρίζει πώς να την κάνει να ακούγεται τολμηρή και ζωντανή.
Γιατί η τολμηρότητα και η ζωντάνια είναι εκείνα που χαρακτηρίζουν πέρα ως πέρα το “Pit roig”, με τον Gasull να συγκεράζει κλασικές, jazz, folk και pop αναφορές, με την επιδεξιότητα του master-οργανοπαίκτη και με την πληθωρικότητα του συνθέτη-δημιουργού.
Και κάπως έτσι είναι όλα αυτά τα κομμάτια, που εναλλάσσονται μαγικά, με την απλότητα και την ηρεμία να διαδέχονται το σκέρτσο και το παιγνίδισμα – με το “Pit roig” να ολοκληρώνεται μέσα σε μια κατάσταση κιθαριστικoύ λυρισμού και τραγουδιστικής ομορφιάς (μέσω και της ερμηνείας της Carme Canela στο “Que brillis com brilles”).
Επαφή: Carlos Moreno, cmoreno@microscopi.cat
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου