STEVE TIBBETTS μια ανθολογία από τα άλμπουμ του στην ECM

O αμερικανός συνθέτης και κιθαρίστας Steve Tibbetts (γενν. 1954) είναι μία από τις πιο ακατάτακτες μουσικές προσωπικότητες του ρόστερ της ECM (στην Ελλάδα από την AN Music). Εμφανίστηκε εκεί το 1982, με το τρίτο άλμπουμ του “Northern Song”, για να ακολουθήσουν ακόμη επτά δίσκοι του, μέχρι και το 2018. Ας θυμηθούμε τους τίτλους τους:
“Safe Journey” (1984), “Exploded View” (1986), “Big Map Idea” (1989), “The Fall of Us All” (1994), “A Man About a Horse” (2002), “Natural Causes” (2010) και “Life of” (2018).
Τώρα (2022) η ECM τιμά αυτόν τον τελείως μοναδικό και εν πολλοίς πρωτότυπο δημιουργό με μια συλλογή – μια πολύ καλή συλλογή, την “Hellbound Train / An Anthology” αποτελούμενη από δύο CD, συν το ανάλογο booklet, προτείνοντας 28(!) συνθέσεις από το εν λόγω έργο. Απ’ όλο το έργο; Σχεδόν, καθώς απουσιάζουν tracks μόνον από το πρώτο-πρώτο άλμπουμ του Tibbetts εκεί, το “Northern Song”. Όπως είχαμε γράψει και παλαιότερα...

Αν και υπάρχουν μουσικοί ή και ήχοι της ECM, που θα μπορούσε να ανακαλέσουμε στη μνήμη μας ακούγοντας Steve Tibbetts (τον Ralph Towner ας πούμε), στην πραγματικότητα το έργο αυτού του ανθρώπου με ελαχίστων άλλων θα μπορούσε να συγκριθεί από τη σύγχρονη σκηνή – ίσως μόνο μ’ εκείνο του Stephan Micus, αν κι έχουμε την γνώμη πως ο Tibbetts είναι μία ακόμη πιο ιδιαίτερη και σίγουρα καλλιτεχνικώς εσωστρεφής περίπτωση. (Ας σκεφτούμε π.χ. πως οι δίσκοι του ηχογραφούνται σχεδόν μόνιμα σε κάποιο στούντιο στην πόλη St. Paul της Minnesota, στην οποία ζει σταθερά από το 1972).
Δεν ξέρουμε αν ο Steve Tibbetts ανήκει στη φάση τού μουσικού αναχωρητισμού, τύπου Micus, σε κάθε περίπτωση, πάντως, παραμένει για 45 χρόνια, ως συνθέτης και εκτελεστής, μια τελείως ιδιότυπη και έξω από τα πλαίσια προσωπικότητα – κάτι που επιβεβαιώνεται, φυσικά, ακούγοντας ένα προς ένα τα tracks αυτής της θαυμάσιας συλλογής.
Το ύφος των συνθέσεων του Steve Tibbetts είναι-και-δεν-είναι εύκολο να περιγραφεί.
Το rock είναι ας πούμε μια βασική παράμετρος, υπό την έννοια πως όταν χρησιμοποιεί τις ηλεκτρικές κιθάρες του αυτές δεν μένουν σε πίσω-πλάνο, καθώς βγαίνουν «μπροστά», παρουσιάζοντας soli με «έπαρση», αλλά εξ ίσου βασικές παράμετροι στο έργο του είναι η folk αντίληψη, όταν ο ήχος γίνεται περισσότερο ακουστικός, η synth-music (με στοιχεία περιβαλλοντικού new-age), φυσικά ένα είδος contemporary jazz και οπωσδήποτε οι «μουσικές του κόσμου» (ο ίδιος ο Tibbetss συχνά χειρίζεται και kalimba, μαζί με πιάνο, dobro ή και κρουστά).
Ένα επίσης αξιοσημείωτο των δίσκων του είναι η παρουσία σε αυτούς του περκασιονίστα Marc Anderson (συνεργάτης του Tibbetts, σταθερά, από το LP “Yr”, του 1980), o οποίος είναι υπεύθυνος εν πολλοίς για τον ρυθμικό πλούτο των ηχογραφήσεων, παίζοντας congas, gongs, steel drum, handpan και διάφορα άλλα μικροκρουστά, ενώ όχι σπανίως συναντάς στις διάφορες line-ups και κάποιους άλλους μουσικούς, ως guests, σε πολύ συγκεκριμένους ρόλους.
Το έργο του Steve Tibbetts είναι σίγουρα ιδιοσυγκρασιακό, ξεχωριστό, κινούμενο μακριά από εφήμερες μόδες, ανοίγοντας δρόμους προς μιαν ευρύτερη αντίληψη της μουσικότητας, ικανής να κινητοποιηθεί και να αναπτυχθεί μέσα από συνθήκες ηρεμίας, διαλογισμού και πνευματικότητας.