ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 515

25/6/2023
Προτιμώ να το διαβάζω. Δώρα Σιτζάνη «Άγγελος Δραπέτης» [Gutenberg, 1981]

24/6/2023

Κανένα προγκρέσιβ συγκρότημα από τα παλιά χρόνια, που να επανασυνδέθηκε κάποια στιγμή, δεν κατόρθωσε να φτιάξει τέτοιο τραγούδι - καλύτερο, δηλαδή, από κείνα που έφτιαχνε στο ξεκίνημά του.
Και όλο το άλμπουμ είναι τρομερό, και ήταν η αιτία, το άλμπουμ, ώστε να πάω και να τους δω live στο Λυκαβηττό, τo 2005... Συναυλίες πάω, όταν οι δίσκοι το επιβάλλουν.
[απίστευτος συνδυασμός κλασικού ήχου VdGG και Canterbury sound]

24/6/2023
Peter Brötzmann (6 March 1941 – 22 June 2023)

23/6/2023
Η Έλενα είναι μια καθηγήτρια Χημείας που έχει ζήσει όλη της τη ζωή στη σκιά της μητέρας της, η οποία πάντα τη χειραγωγούσε και τη γέμιζε με φόβους – ειδικά κατά των ανδρών, για να την κρατήσει κοντά της.
Όταν πεθαίνει η μητέρα της, η Έλενα θα παραμείνει μόνη και συντριμμένη, ζητώντας βοήθεια από την καλύτερή της φίλη και συνάδελφό της στο σχολείο όπου εργάζεται, την Κλάρα – η οποία κρατούσε κρυφά ένα παθιασμένο και έντονο συναίσθημα για κείνη, παρά το γεγονός πως η Έλενα την έβλεπε μόνο σαν φίλη. Και ήταν τότε, όταν η Έλενα τής ζητά να ζήσει μαζί της, ώστε να μετριάσει τη μοναξιά της, με την Κλάρα να το δέχεται με χαρά.
Κάποια στιγμή ένας συμβολαιογράφος δίνει στην Έλενα ένα έγγραφο. Είναι ένα γράμμα της μητέρας της, που την καθιστά κληρονόμο της περιουσίας της. Η Έλενα είναι εκατομμυριούχος, αλλά εξακολουθεί να είναι λυπημένη, διατηρώντας έναν απλό τρόπο ζωής, ρουτινιάρικο, χωρίς ιδιαίτερες φιλοδοξίες, συνεχίζοντας να διδάσκει στο σχολείο, που δεν είναι και ό,τι πιο εύκολο για κείνη. Βασικά, βρίσκεται σε μια φάση, που, λόγω ηλικίας, δεν μπορεί να αξιώσει κάτι περισσότερο από τη ζωή της...
Με πίεση από τον διευθυντή του σχολείου η Έλενα θα πάρει μια άδεια, για να πάει μόνη της διακοπές. Τότε είναι που γνωρίζει τον Βίκτωρα, έναν ελκυστικό χήρο, που ισχυρίζεται ότι είναι πλούσιος. Σύντομα οι δυο τους ερωτεύονται και παντρεύονται.
Η Έλενα επιστρέφει στο σπίτι της άλλος άνθρωπος, με άλλη ψυχολογία και κυρίως μ’ ένα σύζυγο. Η Κλάρα, πληγωμένη και ζηλιάρα, δεν εμπιστεύεται τον Βίκτωρα, για τον οποίον νομίζει πως είναι απατεώνας, εποφθαλμιώντας μόνο τα λεφτά της φίλης της. Έτσι, η σχέση ανάμεσα στον Βίκτωρα και την Κλάρα θα γίνει εχθρική. Όμως η Έλενα, που είναι ερωτευμένη με τον άντρα της, δεν διστάζει να διώξει την Κλάρα από το σπίτι...
Σ΄ εκείνη τη φάση η Έλενα αρχίζει να λαμβάνει μερικά ανώνυμα γράμματα, που την προειδοποιούν ότι βρίσκεται σε σοβαρό κίνδυνο, εξαιτίας του Βίκτωρα. Ο οποίος Βίκτωρ ξοδεύει αλόγιστα τα χρήματα τής Έλενας, ισχυριζόμενος ότι θα τα επιστρέψει, μόλις λάβει το έμβασμα όλων των χρημάτων του από το εξωτερικό – που φαίνεται, όμως, να μην φτάνει ποτέ. Επίσης (ο Βίκτωρ) αγοράζει δύο ασφαλιστήρια συμβόλαια ζωής, το ένα για την Έλενα και το άλλο για τον εαυτό του, πιέζοντας την Έλενα να το υπογράψει.

Μετά από ένα ατύχημα που της συμβαίνει στο σπίτι, η Έλενα βγάζει το συμπέρασμα πως ο Βίκτωρ δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας απατεώνας, που προσπαθεί να τη σκοτώσει, για να εισπράξει την ασφάλεια ζωής της και τρομοκρατημένη, έτσι όπως είναι, τον σκοτώνει εκείνη! Τον δηλητηριάζει, ενώ ο φόνος φαίνεται σαν φυσιολογικός θάνατος.
Λίγο μετά το θάνατο του Βίκτωρα η Έλενα επικοινωνεί με την δικηγόρο του, που χειριζόταν τις υποθέσεις του, η οποία την ενημερώνει πως η περιουσία τού άντρα της έχει μεταφερθεί πλέον στο Μεξικό και πως μπορεί να την εισπράξει!
Η Έλενα, συνειδητοποιώντας πως δολοφόνησε τον άντρα που αγαπούσε, που ήταν επίσης αληθινά πλούσιος, πέφτει σε απόγνωση, ανακαλύπτοντας πως δύο από τους μαθητές της, η κόρη του διευθυντή του σχολείου και ο φίλος της, ήταν υπεύθυνοι για την αποστολή των ανώνυμων επιστολών, που ενοχοποιούσαν τον Βίκτωρα.
Οι δύο μαθητές, επειδή φοβούνται μην τιμωρηθούν, ομολογούν πως η μόνη τους πρόθεση ήταν να κάνουν μια φάρσα στην Έλενα, για να την εκδικηθούν για μια τιμωρία που τους είχε βάλει. Η Έλενα κάνει πως τους πιστεύει, αλλά τους λέει πως για να τους περάσει στο μάθημα θα πρέπει να κάνουν ένα πείραμα, με αντιδραστήρια που θα τους δώσει εκείνη, ώστε να αποδείξουν ότι ξέρουν από Χημεία. Οι μαθητές κάνουν το πείραμα, όμως κάποια ουσία εκρήγνυται κι εκείνοι σκοτώνονται!
Τότε η Κλάρα, που πάντα έβλεπε αλλιώς την Έλενα, της εξομολογείται πως ήθελε να την χωρίσει από τον άντρα της, επειδή την αγαπούσε αληθινά. Στην κατάσταση που είναι όμως η Έλενα την σκοτώνει κι εκείνη, καταρρέοντας, συντριμμένη, δίπλα στο νεκρό σώμα της φίλης της, ενώ από το υπερπέραν ακούγεται η φωνή τής πεθαμένης μητέρας της να της λέει πως δεν πρέπει, στη ζωή της, να αγαπήσει ποτέ κανέναν...
[τι να μας πει τώρα ο Δαλιανίδης...]

23/6/2023
Παρότι έχω παρακολουθήσει μερικές εκατοντάδες συναυλίες, σε ανοιχτούς ή κλειστούς χώρους, από το 1979 και πέρα, για ελάχιστες έχω γράψει κείμενα αμέσως μετά. Και βασικά επειδή μου ζητήθηκαν.
Θυμάμαι πως είχα γράψει κάτι μετά από την πρώτη συναυλία του Ennio Morricone, το 2005, στο Jazz & Τζαζ, ενώ ελάχιστες φορές έχω γράψει για συναυλίες παλιές, στις όποιες παραβρέθηκα (είχα γράψει σχετικά πρόσφατα στο lifo.gr για το afro-reggae φεστιβάλ στον Άλιμο, το 1988).
Έχω τουλάχιστον τρεις σακούλες, γεμάτες με εισιτήρια και προγράμματα από συναυλίες – ντοκουμέντα δηλαδή, τα οποία χρησιμοποιώ όταν υπάρχει κάποιος λόγος. Θέλω να πω μ’ αυτό πως τις συναυλίες που έχω δει, τα live που έχω δει, θα τα αντιμετωπίσω, στην πορεία, μέσα στο πνεύμα της δουλειάς, όταν υπάρξει αφορμή.
Φυσικά, έχω γράψει πάμπολλα άρθρα για συναυλίες και εκδηλώσεις, στις οποίες... δεν ήμουν εκεί (Louis Armstrong, Rolling Stones ’67, Isle of Wight, Osibisa, Cat Stevens, Ολυμπιάδες Τραγουδιού, Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης ’72 κ.λπ.), αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.
Αν κάτι με ενοχλεί στις συναυλίες είναι η φάση τού «ήμουν κι εγώ εκεί», που την θεωρώ παραπλανητική και παιδαριώδη.
Παραπλανητική, γιατί δίνει σε κάποιους την εντύπωση πως έκανες κάτι πολύ σημαντικό, και πως όποιος τελικά δεν το έκανε, μαζί σου, έχει χάσει κάτι από τη ζωή του – τρίχες!
Δεν μου αρέσει να περνάω στους άλλους ενοχικές σκέψεις, και ακόμη την αίσθηση ότι... είμαι μέσα στα πράγματα την ώρα που συμβαίνουν (ακόμη και όταν είμαι), γιατί το θεωρώ επικίνδυνο και εν τέλει παιδαριώδες (είναι σαν προσπορίζω bonus στον εαυτό μου, σαν να αυτοθαυμάζομαι, υποτιμώντας και οικτίροντας όσους δεν ήταν εκεί).
Και κάτι ακόμη. Το review μιας συναυλίας έχει νόημα, όταν κάνεις κριτική στον καλλιτέχνη. Να διαβάσει αυτά που γράφεις (αν είναι Έλληνας), να προσέξει τα λάθη και τις αβλεψίες του και να τα διορθώσει, ενδεχομένως, στην επόμενη εμφάνισή του. Για τον ίδιο λόγο κάνεις review και σε μια θεατρική παράσταση ή και σ’ ένα δίσκο ακόμη. Να ψάξεις και να δεις τι δεν πήγε καλά, και τι πρέπει να γίνει ώστε να πάει καλύτερα στο μέλλον.
Η αντίληψη που λέει... να γράψω, για να πω πόσο ουάου πέρασα, ακόμη κι αν συνέβη... για μένα είναι παντελώς ανούσια.
[παλιό ποστ, ανανεωμένο είναι αυτό]

22/6/2023
Δεν κλαίμε για 5 ματαιόδοξους φραγκάτους. Κλαίμε μόνο για ανθρώπους σαν κι εμάς, που το αξίζουν.

21/6/2023
Ένα από τα μεγαλύτερα ποπ συγκροτήματα. The Grass Roots…
https://www.youtube.com/watch?v=h8F7LtzeQEE

20/6/2023
Artwoods: I’m Looking For A Saxophonist Doubling French Horn Wearing Size 37 Boots
https://www.youtube.com/watch?v=q3PBXHw3ZJM

20/6/2023
>>Μητσοτάκης: Οσο καλύτερο το αποτέλεσμα τόσο πιο βαριά η ευθύνη -Θα είμαστε εμείς αντιπολίτευση του εαυτού μας<<
Τελικά, τζάμπα θα πάμε να ψηφίσουμε. Τα κάνουν όλα και συμφέρουν...

20/6/2023
Πάντως, εδώ που τα λέμε, εγώ το αποκλείω να μην ήξερε η δεξά πως οι Ευθυμάκηδες, οι Στασινοί κ.λπ. ήταν ανύπαρκτα πρόσωπα.
Σίγουρα θα τους είχαν καλέσει από τα γραφεία για καφέ, να δούνε πώς θα μπορούσε να βελτιώσουν τα επικοινωνιακά του κόμματος ή και να πλαισιώσουν ακόμη-ακόμη τα ψηφοδέλτια... αλλά εκείνοι, μη βγαίνοντας στα τηλέφωνα και στέλνοντας μόνο φαξ με όρκους και πίστη στο... δημοσιογραφικό καθήκον, θα κίνησαν οπωσδήποτε υποψίες...

19/6/2023
Ρε πήρατε όλα τα βάγια, εκεί στην Πάτρα, και τα ρίξατε του Μωυσή; Να δω τι θα βάλετε στις φακές την Τετάρτη...

19/6/2023
>>Να εκδοθεί στην Πολωνία ο ύποπτος της γυναικοκτονίας στην Κω για να λάβει «την υψηλότερη δυνατή τιμωρία» ζητά ο πρωθυπουργός της χώρας, Ματέους Μοραβιέτσκι<<
Πουλάει λαϊκίστικη μαυρίλα στους συμπατριώτες του ο ακροδεξιός πολωνός ΠΘ. Πάντως από Δευτέρα δύο κυβερνήσεις με παρόμοιες (ακροδεξιές) αντιλήψεις στο μεταναστευτικό θα μπορούν να συνεννοηθούν καλύτερα επί του θέματος...

19/6/2023
Εγώ δεν πιστεύω ότι ο Δαλιανίδης είναι παρεξηγημένος σκηνοθέτης και ότι κάποια στιγμή πρέπει να αποκατασταθεί. Ποιος... ο άνθρωπος που έβαλε στους «Επικίνδυνους» τη Φίνου να ερωτεύεται τον βιαστή της Μιχαλόπουλο, καταφεύγοντας σε ψυχαναλυτικές γελοιότητες, προκειμένου να αιτιολογήσει τους βιασμούς του Ν. Παπαδόπουλου στα «Ισόβια».
Βασικά ο άνθρωπος ήταν υπέρ το δέον απλοϊκός, παρότι στα σίξτις ανακάτεψε με κάποια τάξη τους μύθους της αρχαίας τραγωδίας, σχηματίζοντας κάποια ψιλο-ενδιαφέροντα σενάρια. Ο κινηματογράφος του, όμως, σε γενικές γραμμές, ήταν τελείως μικροαστικός (ακόμη και στις κωμωδίες), αθεράπευτα ενοχικός και διόλου απελευθερωτικός.

Όση δύναμη έχει μια σκηνή ομαδικού σεξ, στρέιτ, γκέι και λεσβιακού, στους «Κυνηγημένους Εραστές» του Ευστρατιάδη, εκεί όπου Γκιζέλα Ντάλι, Έφη Πλούμπη, Λευτέρης Γυφτόπουλος και Γιώργος Γκιντής γίνονται μαλλιά-κουβάρια, δεν έχει όλο το σινεμά του Δαλιανίδη.

18/6/2023
Κάθε μέρα σχεδόν απομακρύνονται υποψήφιοι από τα ψηφοδέλτια των κομμάτων (σχεδόν όλων των κομμάτων). Σήμερα, και μέχρι το μεσημέρι, αποσύρθηκε ο μουσουλμάνος της δεξιάς, αλλά κι ένας του κινάλ (λόγω της υπόθεσης Βαλυράκη). Υιοθετώντας διαδικασίες της πλάκας, στην ανάδειξη των υποψηφίων, τα κόμματα δείχνουν κατ’ αρχάς πόσο σέβονται την ίδια τη δημοκρατία, μα και πόσο «έτοιμα» είναι για να... επανορθώσουν, απεμπολώντας κάθε ίχνος σοβαρότητας και αξιοπιστίας. Κόμματα της πλάκας, με εσωκομματικές διαδικασίες για γέλια, που συμπεριφέρονται λες και κάνουν αγγαρεία, συμβολίζοντας αν θέλετε και τη γενικότερη διάλυση ενός μεγάλου μέρους της κοινωνίας.

18/6/2023
Τελικά από τους 105 ναυαγούς που επέζησαν διέσωσε κανέναν το λιμενικό ή όλους τους διέσωσε η θαλαμηγός;