Τον συνθέτη Χρυσόστομο Σταμούλη τον θυμόμαστε από την εποχή
τού πρώτου άλμπουμ του, που είχε τίτλο «Λιταία Πύλη» και που είχε κυκλοφορήσει
από την Lyra, το 1998.
Είχα γράψει, μάλιστα, και την σχετική κριτική στο Jazz & Τζαζ, αλλά δυστυχώς 22 χρόνια
μετά δεν θυμάμαι απολύτως τίποτα (από ’κείνα που, τότε, είχαν δημοσιευθεί).
Παρότι ο Χρυσ. Σταμούλης κυκλοφόρησε κι άλλα άλμπουμ στην πορεία (τέσσερα πιο
συγκεκριμένα), τον ξανασυναντάμε τώρα με το «Γελάς» [Εκδόσεις Αρμός, 2020], που
είναι η έκτη προσωπική δουλειά του και η οποία κινείται (και αυτή) στο χώρο του
λεγόμενου «έντεχνου».
Στο «Γελάς» καταγράφονται δεκατρία κομμάτια, σε στίχους τού συνθέτη, μα και των Ν.Γ. Πεντζίκη, Π. Θωμά, Μ. Ορφανουδάκη, Τ. Βαρβιτσιώτη, Γ. Σαραντάρη, Μ. Φισκέτι, ενώ μελοποιούνται και λόγια από τον Εκκλησιαστή.
Ο Χρυσ. Σταμούλης είναι θεολόγος (καθηγητής στο σχετικό τμήμα του Α.Π.Θ.), γράφει στο πολυτονικό, ενώ μια πνευματικότητα, με λαϊκά όμως και... περήφανα χαρακτηριστικά, ενυπάρχει και στο άλμπουμ του. Τούτο δε οφείλεται και στα λόγια που μελοποιεί, αλλά και στις μουσικές του, που έχουν να κάνουν με την παράδοση της Ανατολής (κρύβοντας εντός τους στοιχεία, υπαινιγμούς, και από την υμνολογία τής Εκκλησίας), μα και με το δημοτικό τραγούδι.
Όχι, δεν πρόκειται για ένα θρησκευτικής φύσεως άλμπουμ (τουλάχιστον φανερά), ούτε για ένα άλμπουμ που επιχειρεί να κάνει έστω και υπογείως κατήχηση, καθότι η σοβαρότητα του λόγου των ποιητών (και όχι μόνον αυτή) δεν επιτρέπει παρανοήσεις. Ψάχνοντας, όμως, και προσέχοντας λίγο παραπάνω ο ακροατής θα ανακαλύψει όλα εκείνα που πρέπει να ανακαλύψει, τις αλήθειες της ζωής, και όχι κατ’ ανάγκην εκείνες της εξ αποκαλύψεως – κάτι που δείχνει πως ο Χρυσόστομος Σταμούλης είναι ένας πολύ σοβαρός δημιουργός, που ξέρει να διαχειριστεί με ευφυή τρόπο (έτσι θα το έλεγα) σοβαρά θέματα.
Το άλμπουμ δεν είναι «εύκολο» στο πρώτο άκουσμα, αλλά όσο πιο πολύ το ακούς τόσο πιο πολύ σε αποζημιώνει. Και κάπως έτσι ανακαλύπτεις τα πολύ καλά τραγούδια «Στο καλό ψυχή μου» (Πεντζίκης) με τον Ανδρέα Καρακότα, «Όνειρο γυαλί» (Ορφανουδάκης) και πάλι με τον Καρακότα (ίσως το ωραιότερο τραγούδι του δίσκου), «Θλίψη ο άλλος μου εαυτός» (Σταμούλης) με την Γεωργία Νταγάκη, «Κατάλευκο πουλί» (Θωμά) με τον Νίκο Ξυδάκη, «Τόμας Έλιοτ» (Σταμούλης) με τον Γιώργο Καλογήρου, συν, ένα-ένα, όλα τα υπόλοιπα.
Στο άλμπουμ τραγουδούν επίσης οι Αλέξανδρος Τζουγανάκης, Γεράσιμος Ανδρεάτος και Λιζέτα Καλημέρη στην ηχογράφηση παίρνουν μέρος πολλοί και καλοί μουσικοί (Νταγάκη, Κιουρτσόγλου, Κατσουπάκης, Γκουβέντας, Σουσάμογλου κ.ά.), ενώ οι ενορχηστρώσεις, η ηχογράφηση και η παραγωγή (μαζί με το cover και το εικαστικό της) κινούνται όλα σε υψηλό επίπεδο.
Ένα αληθινά ποιοτικό άλμπουμ (και όχι δήθεν) είναι το «Γελάς» και γι’ αυτό δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο.
Επαφή: www.armosbooks.gr
Στο «Γελάς» καταγράφονται δεκατρία κομμάτια, σε στίχους τού συνθέτη, μα και των Ν.Γ. Πεντζίκη, Π. Θωμά, Μ. Ορφανουδάκη, Τ. Βαρβιτσιώτη, Γ. Σαραντάρη, Μ. Φισκέτι, ενώ μελοποιούνται και λόγια από τον Εκκλησιαστή.
Ο Χρυσ. Σταμούλης είναι θεολόγος (καθηγητής στο σχετικό τμήμα του Α.Π.Θ.), γράφει στο πολυτονικό, ενώ μια πνευματικότητα, με λαϊκά όμως και... περήφανα χαρακτηριστικά, ενυπάρχει και στο άλμπουμ του. Τούτο δε οφείλεται και στα λόγια που μελοποιεί, αλλά και στις μουσικές του, που έχουν να κάνουν με την παράδοση της Ανατολής (κρύβοντας εντός τους στοιχεία, υπαινιγμούς, και από την υμνολογία τής Εκκλησίας), μα και με το δημοτικό τραγούδι.
Όχι, δεν πρόκειται για ένα θρησκευτικής φύσεως άλμπουμ (τουλάχιστον φανερά), ούτε για ένα άλμπουμ που επιχειρεί να κάνει έστω και υπογείως κατήχηση, καθότι η σοβαρότητα του λόγου των ποιητών (και όχι μόνον αυτή) δεν επιτρέπει παρανοήσεις. Ψάχνοντας, όμως, και προσέχοντας λίγο παραπάνω ο ακροατής θα ανακαλύψει όλα εκείνα που πρέπει να ανακαλύψει, τις αλήθειες της ζωής, και όχι κατ’ ανάγκην εκείνες της εξ αποκαλύψεως – κάτι που δείχνει πως ο Χρυσόστομος Σταμούλης είναι ένας πολύ σοβαρός δημιουργός, που ξέρει να διαχειριστεί με ευφυή τρόπο (έτσι θα το έλεγα) σοβαρά θέματα.
Το άλμπουμ δεν είναι «εύκολο» στο πρώτο άκουσμα, αλλά όσο πιο πολύ το ακούς τόσο πιο πολύ σε αποζημιώνει. Και κάπως έτσι ανακαλύπτεις τα πολύ καλά τραγούδια «Στο καλό ψυχή μου» (Πεντζίκης) με τον Ανδρέα Καρακότα, «Όνειρο γυαλί» (Ορφανουδάκης) και πάλι με τον Καρακότα (ίσως το ωραιότερο τραγούδι του δίσκου), «Θλίψη ο άλλος μου εαυτός» (Σταμούλης) με την Γεωργία Νταγάκη, «Κατάλευκο πουλί» (Θωμά) με τον Νίκο Ξυδάκη, «Τόμας Έλιοτ» (Σταμούλης) με τον Γιώργο Καλογήρου, συν, ένα-ένα, όλα τα υπόλοιπα.
Στο άλμπουμ τραγουδούν επίσης οι Αλέξανδρος Τζουγανάκης, Γεράσιμος Ανδρεάτος και Λιζέτα Καλημέρη στην ηχογράφηση παίρνουν μέρος πολλοί και καλοί μουσικοί (Νταγάκη, Κιουρτσόγλου, Κατσουπάκης, Γκουβέντας, Σουσάμογλου κ.ά.), ενώ οι ενορχηστρώσεις, η ηχογράφηση και η παραγωγή (μαζί με το cover και το εικαστικό της) κινούνται όλα σε υψηλό επίπεδο.
Ένα αληθινά ποιοτικό άλμπουμ (και όχι δήθεν) είναι το «Γελάς» και γι’ αυτό δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο.
Επαφή: www.armosbooks.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου