Τρίτη 2 Ιανουαρίου 2024

ANNIE CHEN το νέο «προχωρημένο» άλμπουμ της κινέζας τζαζίστριας

Όπως είχαμε γράψει και παλαιότερα... Η Annie Chen (συνθέτρια, στιχουργός και τραγουδίστρια), που είναι γεννημένη στο Πεκίνο και σπούδασε μουσική στην πατρίδα της (κλασικό πιάνο βασικά) είναι μια προσωπικότητα της κινεζικής jazz. Υπάρχει τέτοια; Κινεζική jazz εννοώ. Υπάρχει – από τη στιγμή κατά την οποίαν η Chen μπορεί να εισάγει στις μουσικές της και παραδοσιακά μουσικά στοιχεία τής πατρίδας της. Να πούμε επίσης πως στην Κίνα, στο Πεκίνο, στη Σαγκάη, ενδεχομένως και αλλού, τα τελευταία χρόνια υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για την jazz, κάτι που αποδεικνύεται από τα διάφορα jazz clubs που λειτουργούν εκεί (Blue Note Beijing, East Shore Jazz Club, JZ Club Shanghai κ.λπ.), από τις εταιρείες που εκδίδουν ανάλογο υλικό (Shanghai Synergy Culture & Entertainment Group) και φυσικά από τα πρόσωπα. Ένα τέτοιο πρόσωπο, μια τέτοια προσωπικότητα καλύτερα, είναι και η Annie Chen.
Όλα αυτά τα εισαγωγικά αφορούσαν σ’ ένα παλαιότερο άλμπουμ τής Annie Chen, για το οποίο είχαμε γράψει στο δισκορυχείον, το “Secret Treetop” [Shanghai Audio&Video Ltd. Co., 2018], ενώ τώρα θα πούμε τα σχετικά για την πιο πρόσφατη δουλειά της, το CD Guardians [JZ Music, 2023], που είναι ηχογραφημένο κάπου στο Brooklyn (καθώς από το 2012 η Annie Chen ζει στην Νέα Υόρκη) τον Δεκέμβριο του 2022 και τον Μάιο του ’23.
Το άλμπουμ αυτό περιλαμβάνει βασικά πέντε κομμάτια... τα τέσσερα πρώτα και ως πέμπτο την τετραμερή “Guardians Suite” (με τα κομμάτια στο CD να «σπάνε» σε οκτώ).
Υπάρχουν πολλά «περίεργα» σ’ αυτό το «προχωρημένο» άλμπουμ της Annie Chen κι ένα πρώτο έχει να κάνει με το γεγονός πως ανάμεσα στα τέσσερα πρώτα tracks υπάρχουν δύο versions πολωνών jazzmen – του Zbigniew Namysłowski (1939-2022) και του Krzysztof Komeda (1931-1969).
Το CD ανοίγει λοιπόν με το “Rozpacz (Despair)”, επιλεγμένο μέσα από το άλμπουμ του Zbigniew Namysłowski Modern Jazz Quartet Lola” [UK. Decca, 1964], στο οποίο η Chen προσαρμόζει στίχους, σχετικούς με μια κλασική (δηλαδή παραδοσιακή) κινέζικη όπερα, γνωστή στη Δύση ως “Farewell my Concubine”. Το κομμάτι διατηρεί μια ένταση καθ’ όλη τη διάρκειά του, με τη φωνή να το οδηγεί σε πιο avant περιοχές.
Το δεύτερο πολωνικό κομμάτι του CD είναι το πασίγνωστο “Rosemarys lullaby” του Komeda, από το σάουντρακ της ταινίας του Roman PolanskiRosemarys Baby” (1968). Οι στίχοι στα κινεζικά, που τραγουδά η Annie Chen προσδίδουν στο track μια εξωτική χροιά, χωρίς να χάνει ποτέ αυτό την αμεσότητά του. Η ενορχήστρωση του Rafał Sarnecki είναι εδώ «όλα τα λεφτά», με τα ακορντεόν (Vitor Gonçalves) και τα έγχορδα (Fung Chern Hwei) να δημιουργούν το καταλληλότερο οργανικό υπόβαθρο. Πολύ καλή διασκευή!
Ένα τρίτο «παράξενο» κομμάτι της «πρώτης πλευράς» του CD (ας το πούμε έτσι) είναι το “Güle Güle İstanbul” (μουσική Edo Liu, στίχοι Annie Chen), που διαθέτει οπωσδήποτε oriental ηχοχρώματα και αγγλικό στίχο (σχετικό μ’ έναν τούρκο φίλο της Chen, που επιστρέφει στην πατρίδα του, από την Νέα Υόρκη, μετά το τέλος των περιορισμών λόγω covid-19). Και εδώ η ενορχήστρωση του Rafał Sarnecki προσφέρει στο κομμάτι την... διαφορετικότητά του.
Επίσης, σ’ αυτή την «πρώτη πλευρά» υπάρχει και το “Underground dance” (μουσική και στίχοι από την Chen), που είναι ένα σύγχρονο τζαζ τραγούδι, με ξεχωριστά παιξίματα απ’ όλη την μπάντα, που την αποτελούν ποιοι; Ας γράψουμε τα ονόματα: Annie Chen φωνή, Marius Duboule ηλεκτρική, ακουστική κιθάρα, Fung Chern Hwei βιολί, βιόλα, Mathew Muntz μπάσο, meh, Alex LoRe άλτο σαξόφωνο, φλάουτο, μπάσο κλαρίνο και Satoshi Takeishi ντραμς, κρουστά.
Τώρα, η τετραμερής “Guardians Suite”, που έχει μουσική, στίχους και φωνητικά από την Annie Chen και είναι ενορχηστρωμένη από τον Marius Duboule, είναι ένα έργο που κινείται ανάμεσα στο τρίπολο «σύγχρονη μουσική», jazz, πειραματικό rock. Οπωσδήποτε η διαρρύθμιση και η εκφορά του είναι αβαντγκαρντίστικη, δημιουργώντας ισχυρές κατά τόπους εντυπώσεις – όπως στο δεύτερο μέρος, για παράδειγμα, με τον συνδυασμό φωνή, ηλεκτρική κιθάρα, έγχορδα, να κεντρίζει το ενδιαφέρον. Γενικώς, λέμε για μια σύνθεση, που δεν έρχεται σε αντίθεση με ό,τι ακούσαμε στο «πρώτο μέρος» του άλμπουμ, συμπληρώνοντάς το μ’ έναν καταλυτικό τρόπο.
Επαφή: www.anniechenjazz.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου