DADDY’S WORK BLUES BAND & GIOTIS KYTTARIS ένα ελληνικό blues άλμπουμ

Όπως είχαμε γράψει και παλαιότερα, με αφορμή το πρώτο άλμπουμ των Daddy’s Work Blues Band...
Το να παίζεις blues στην Ελλάδα έχει κάτι το μοναδικό, καθώς είναι ένα από τα ελάχιστα δυτικά μουσικά είδη, που δεν ήταν ποτέ στη μόδα στη χώρα μας. Μαθημένο, βασικά, από τους λευκούς (Βρετανούς και Αμερικάνους), το blues αποτελεί άκουσμα όλων σχεδόν των κλασικών φίλων του ροκ (ροκάδων και μη), οι οποίοι στην πορεία θα σκύψουν και προς τις original (μαύρες) πηγές, διαμορφώνοντας και από εκείνες το (blues) γούστο τους. Εξορισμένο λοιπόν, και διαχρονικά, από κάθε εμπορική έκφανση, το blues που παίζεται από Έλληνες, το ελληνικό blues ας το πούμε, εξακολουθεί να υπάρχει και να αναπνέει στο περιθώριο των μουσικών εξελίξεων, προσπορίζοντας τιμή, πρώτα-πρώτα, σε όλους εκείνους τους μουσικούς και τα συγκροτήματα, που, αγνοώντας το «τι παίζει», εξακολουθούν να το προβάλλουν στην ηλεκτρική, βασικά, εκδοχή του. Και μιλάμε βεβαίως για τα αμιγώς blues συγκροτήματα και καλλιτέχνες και όχι για εκείνους που, περιστασιακά, μπορεί να ηχογραφήσουν και κάποιο blues. 

Σ’ αυτή τη χορεία λοιπόν, των εν Ελλάδι blues-groups, οι Daddy’s Work Blues Band (Δημήτρης Δουλγερίδης κιθάρες, φωνή, Στάθης Ανέστης μπάσο, Ευθύμιος Πολύζος ντραμς και Γιάννης Παχύδης φυσαρμόνικα) φαίνεται πως είναι πλέον έτοιμοι, ώστε να διεκδικήσουν μια πιο μπροστινή θέση. Αν το “First” ήταν μια πρώτη αναγνωριστική δισκογραφική απόπειρά τους, εκεί στην αρχή του 2022, με το πιο νέο “Blues Machine” [Private Pressing, 2024] το αθηναϊκό γκρουπ έρχεται για να υπογραμμίσει την πίστη του στο blues (ηλεκτρικό βασικά, μα και ακουστικό), μέσω ενός δεύτερου CD, το οποίο μοιράζεται, θα λέγαμε, με τον Γιώτη Κύτταρη (Giotis Kyttaris), γνωστό μουσικό του χώρου, με 25ετή πορεία στα πράγματα.
Έτσι έχουμε εννέα κομμάτια εδώ, οκτώ πρωτότυπα, στα οποία έχει γράψει στίχους ο Κύτταρης και μουσική όλη η μπάντα μαζί, συν τη διασκευή στο “Graffiti” του Michael Powers, το οποίο αποδίδει η Cony Efthimiadi (version που διαθέτει και σπηκάρισμα στίχων της Amy Winehouse).
Εντάξει, ο ηλεκτρισμός κυριαρχεί στα τραγούδια των Daddy’s Work Blues Band, καθώς από τα εννέα tracks του CD μόνο το “Iced moon” είναι ακουστικό, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως έχουμε να κάνουμε με κάποια τυπικά electrified τραγούδια, αφού σχεδόν σε κάθε ένα εξ αυτών διαμορφώνεται και μια διαφορετική βάση. Έχουμε έτσι boogie στο ύφος των Canned Heat, ημι-ηλεκτρικά κομμάτια σαν το “Barrio”, shuffle, πιο αργόσυρτα τραγούδια, άλλα που συνδυάζουν ακόμη και country-rock αναφορές (σαν το “Lockdown”), μα και κλασικά blues-rock, όπως το έσχατο “Tell me mama”, με το swirling όργανο του Γιώργου Στεφανάκη (Πελόμα Μποκιού κ.λπ.).
Γενικώς, η ποικιλία είναι αυτή που δίνει έξτρα credits στο “Blues Machine”, ένα καλοσχεδιασμένο άλμπουμ από πάσης απόψεως (και οπτικά), που δείχνει ότι η μπάντα βαδίζει στον σωστό δρόμο.
Επαφή: https://daddysworkbluesband.bandcamp.com/album/blues-machine-2