Κυριακή 26 Μαΐου 2019

ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 165

25/5/2019
Το ωραιότερο σχόλιο, δηλαδή το πιο έξυπνο, που διάβασα από τον Άγνωστο Συριζαίο.
>Αλέξη, να τελειώνουμε με τη δεξιά στην Ελλάδα. Κόψε επίδομα για κονσέρβες...<

23/5/2019
To blues βρίσκεται στα αζήτητα στην Ελλάδα και είναι κρίμα. Ούτε που θυμάμαι πόσα χρόνια έχει να γίνει μια μεγάλη ανοιχτή συναυλία (με ξένα ονόματα). Κανείς δεν γράφει για το blues, δίσκοι πρακτικά δεν βγαίνουν, παρότι (ελληνικά) συγκροτήματα υπάρχουν, ελάχιστοι ποστάρουν blues στα σόσιαλ μίντια και όλα τούτα, όταν το blues εξακολουθεί να αποτελεί τη βάση κάθε σύγχρονου, μαύρου τουλάχιστον, μουσικού στυλ. Πώς κατάντησαν έτσι τα πράγματα;
Πάντως, το νέο μεγάλο όνομα στο χώρο, στην Αμερική, αυτή τη στιγμή, είναι τούτος εδώ ο 20χρονος γίγαντας, ο Christone “Kingfish” Ingram...

23/5/2019
Σοφές κουβέντες, με διαχρονικό νόημα, από τον μεγάλο κομμουνιστή δάσκαλο Δημήτρη Γληνό, γραμμένες πριν από 80 χρόνια. Πάντα τις λαμβάνω υπ’ όψη μου, από τότε που περιήλθαν στη γνώση μου, πριν μπω στο παραβάν…
«Ο στείρος αρχαϊσμός, η φορμαλιστική προγονοπληξία που κυριάρχησε σ’ όλο το Γένος, λυτρωμένο και αλύτρωτο, ύστερα από το ’21, είναι αποτέλεσμα της ΛΑΪΚΗΣ ΑΔΥΝΑΜΙΑΣ. Ανάσταση της Αρχαίας Ελλάδας, Βυζαντινο-χριστιανική παράδοση και Μεγάλη Ιδέα, δηλαδή πολιτική ανασυγκρότηση της βυζαντινής αυτοκρατορίας, είτανε το παράξενο ιδεολογικό τρίπτυχο(…) κάτω από την γοητευτική ακτινοβολία του οποίου κρύβονταν ΥΨΗΛΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ…».
Δ. Αλεξάνδρου (Δημήτρης Γληνός) «Πλάτωνος “Σοφιστής”» [Εκδοτικός Οίκος Ιωάννου & Π. Ζαχαροπούλου, Αθήναι 1940]

23/5/2019
Είναι κρίμα, δηλαδή είναι ντροπή να παρατηρείς σε σάιτ, που θέλουν να περνιούνται για αξιόλογα, το να μην υπάρχει ένας άνθρωπος που να βλέπει τον John Cage και να τον αναγνωρίζει.
Στην Αthens Voice παίζει για ώρες φωτογραφία του Cage, που υποτίθεται πως είναι ο συγγραφέας, ποιητής κ.λπ. Nanni Balestrini, που πέθανε πριν από λίγες μέρες!!
Ξεκουνάτε ρεε...

22/5/2019
Αυτό το τραγούδι (Ρία Ζέρβα «Σε σκέφτομαι») το θυμόμουν από τη δεκαετία του ’80 από το ραδιόφωνο, μου άρεσε από τότε, και κάποια στιγμή, τα πιο πρόσφατα χρόνια, το βρήκα και το άκουσα (και το ξανάκουσα και το ξανάκουσα) από το YouTube. Μάλιστα είχα γράψει και στο δισκορυχείον, μεταξύ σοβαρού και αστείου, πως το ψάχνω, πως ψάχνω το συγκεκριμένο άλμπουμ, και κάπως έτσι μια ωραία πρωία, όταν πήγα να παραλάβω από το ταχυδρομείο, βρήκα ανάμεσα στα δέματα κι αυτό το LP! Κάποιος αναγνώστης είχε διαβάσει τα σχετικά και είχε προθυμοποιηθεί να μου το στείλει. (Τον είχα αναζητήσει και του είχα στείλει κι εγώ κάτι). Τα τυχερά της δουλειάς…
Το τραγούδι αυτό το γουστάρω πάρα πολύ (η Τζένη Βάνου θα το απογείωνε), έχει φοβερή ενοργάνωση, είναι ροκ κατά βάση, ενώ και η τραγουδίστρια (που η φωνή της «φεύγει», αλλά δεν μ’ ενοχλεί – δείχνω κατανόηση) το πιάνει ωραία.
Σωστά λαϊκά, απ’ αυτά που τα ξέρουν λίγοι κι έχουν αξία…  

22/5/2019
Η λογική (και) του ελληνικού ίντερνετ είναι το weird. Προβάλλεται ανελλιπώς, γιατί μαζεύει κλικ σωρηδόν. Κατά 99% όμως ό,τι weird παρουσιάζεται είναι φαιδρό. Δεν έχει στυλ. Αυτοί που γράφουν τα σχετικά κείμενα είναι κόπανοι, που δεν ξέρουν να χειριστούν τη γλώσσα, ενώ δεν διαθέτουν ούτε ίχνος από χιούμορ.
Προσέξετε weird είδηση από παλιά ελληνική εφημερίδα και συγκρίνετε με τις αηδίες που διαβάζουμε σήμερα.
«Ο Αντώνιος Λεμονίδης, ετών 56, εκ Σερρών, ιδιωτικός υπάλληλος, ενώ ίστατο καπνίζων προ του παραθύρου του αιφνιδίως κατέπεσεν εξ αυτού από ύψους 6 μέτρων και ετραυματίσθη ελαφρώς εις τους πόδας. Ως εξηκριβώθη, ούτος, εις μίαν στιγμήν αφηρημάδας, αντί να πετάξη το τσιγάρον του από το παράθυρον, ερρίφθη ο ίδιος»
Είναι αυτό ακριβώς που ο ευφυής Ουμπέρτο Έκο θα αποκαλούσε... σημειολογικό βραχυκύκλωμα.

19/5/2019
Το παν είναι οι συνθέσεις. Άμα δεν έχεις ταλέντο να γράφεις συνθέσεις (με ζωή) δεν μετράς στο ροκ (και πουθενά δηλαδή).
Σ' αυτό το απίστευτο live των θρύλων Brainticket από το 2011 υπάρχει μόνο ο γέρος Joel Vandroogenbroeck (σήμερα είναι πάνω από 80) από την ιστορική line-up του 1971 - όλοι οι υπόλοιποι είναι νεότεροι μουσικοί. Και όμως τα ψυχεδελικά vibes που εκπέμπονται εδώ σμπαραλιάζουν κάθε καινούριο γκρουπ, που θέλει να αποκαλείται "ψυχεδελικό". (Οk, μένουν κάτι Vibravoid απ' έξω... και δεν ξέρω ποιοι άλλοι τώρα...).
Το εκπληκτικό “Places of ligh”", από το LP “Cottonwoodhill” (ένα από τα πιο άγρια ψυχεδελικά άλμπουμ που ηχογραφήθηκαν ποτέ, όπως είχε πει κάποτε ο Edward Ka-Spel), σε μια συγκλονιστική σύγχρονη εκτέλεση...
 

11 σχόλια:

  1. Σχόλια από το fb για Brainticket...

    Spyros Hytiris
    To γεγονός ότι οι Brainticket ήταν γκρουπάρα δεν σημαίνει ότι τα σημερινά είναι για πέταμα. Υπάρχουν εξαιρετικά (και πολλά) γκρουπ που παίζουν space rock ΚΑΙ σήμερα. Αυτή η δεκαετία είναι η καλύτερη στο είδος μετά τα '70s. https://www.youtube.com/watch?v=lr4LVeNmIbk
    https://www.youtube.com/watch?v=LKJ1JIBU3kM https://www.youtube.com/watch?v=FhW0sVly4Gc https://www.youtube.com/watch?v=4PuEWQlhmxs https://www.youtube.com/watch?v=cXg4DVRdt-g...

    Spyros Diastimikos
    ...και η εκπομπή σου στις 2017 space rock κυκλοφορίες, κορυφαία.

    Spyros Hytiris
    thx, έκανα άλλες τρεις space θεματικές (UK, USA, Σκανδιναβία & global) και δύο neo-kraut.

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Υπάρχουν και σήμερα καλά, και γράφω κι εγώ για καινούρια, αλλά μπροστά στους Brainticket δεν βγαίνουν. Και δεν βγαίνουν λόγω συνθέσεων, όχι λόγω παικτικών ταλέντων. Γιατί και στους Brainticket νέοι παίζουν - αν εξαιρέσεις τον Vandroogenbroeck.

    Spyros Diastimikos
    Αμερικάνικη τουρνέ που έκαναν με τους Nektar (Space Rock Invasion USA). Τα μέλη ήταν οι μουσικοί των εξαιρετικών space rockers Farflung (Tommy Grenas, Andrew Scott & Rodney Rodrigues) πλέον του βετεράνου Len del Rio (Anubian Lights, Damo Suzuki's Network, Nik Turner's Space Ritual, Pressurehed, Spiral Realms κλπ.). Βαριά χαρτιά στο διαστημικό ήχο. Για την ιστορία, το set list ήταν τα Black Sand, Like A Place In The Sun, Egyptian Kings, Places Of Light, One Morning, Coq 'o Mary και Watching You. Encore έκπληξη το γκρουβάτο Hear Me Help Me, των Berry Window & the Movements, μπάντα που ο Vandroogenbroeck έπαιζε στα 60s.
    https://www.youtube.com/watch?v=vpvHCWHEKiY

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Ναι, Berry Window έχω το πρώτο LP που είναι πάμφθηνο, αλλά είναι δισκάρα. https://www.discogs.com/Berry-Window-And.../release/1686907
    Berry Window And The Movements - Soul & Love

    Win Berry
    και τα αιγυπτιακά σκηνικά τα σπάνε

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Ηταν επηρεασμένοι από την αιγυπτιακή Βίβλο των Νεκρών.

    Πετρος Μιχελιουδης
    ειδικα το ψευτικο φιδι

    Kostis Tsiopelakos
    τι κομματάρα ήταν αυτή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σχόλια από το fb για το "Σε σκέφτομαι" με τη Ρία Ζέρβα...

    Asser Moissis
    Το αγαπημένο αυτό τραγούδι ανήκει σε ενα παρεξηγημένο στυλ λαϊκο-lounge seventies με τα εφε και τους ήχους της εποχής: ηλεκτρικό μπάσσο τζαζίζον (ας μου επιτραπεί η λέξη), κιθάρες, ουα ουα, βάθη κλπ Ο ΘοδωρήςΚαμπουρίδης που το υπογράφει ηταν το μπουζούκι του Μανώλη Αγγελόπουλου, οπως θα γνωρίζετε μάλλον. Η Ρία Ζέρβα, τσιγγάνικης μάλλον καταγωγής, αδελφή του σολίστα βιολιστή Λευτέρη Ζέρβα με μικρή σχετικά παρουσία στις ηχογραφήσεις.

    Yiannis Karavitis
    Πολυ καλο!

    Αθανασιος Αθανατος
    εμεις απο 'δω το πρωτακουσαμε... https://www.youtube.com/watch?v=A8t5bSUUcR0
    χαιρετω !

    Asser Moissis
    Ενδιαφέρουσα εκτέλεση κι αυτή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σχόλια από το fb περί Νάνι Μπαλεστρίνι...

    Δημητρης Σαλτος
    Kαι ο μπαλεστρινι πιο γνωστός παγκοσμίως για τα πεζά του είναι. Ανάθεμα αν έχει διαβάσει κάποιος πέρα από την Ιταλία ένα ποίημα του. Καραμπινάτο κοπι πειστ άσχετου.

    Stylianos Gabriel
    Αυτοί στην Athens Voice τό'χουν τερματίσει με τα fake news!!!Καλά ντάξ με τη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ αλλα αυτοί το'χουν περάσει το fake και στα δημοσιεύματα που δεν έχουν καμμιά σχέση!!!Ο,τι νά'ναι!!!

    Giannis Papaioannou
    fake news masterpiece

    Antonis Livieratos
    Ενώ όλοι ξέρουμε πως ο Balestrini στην πραγματικότητα είναι αυτός. Σωστά; :P

    Karma Screen
    Ο Cage πιθανότατα θα το έβρισκε ενδιαφέρον..

    Anastasios Babatzias
    δεν την παλευουν χρειαζονται μονιμες διακοπες

    Nikos Sarantakos
    Σου το κλέβω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σχόλια από το fb σχετικά με το παράθεμα του Δημήτρη Γληνού...

    Alfa Bhta
    Πού παρέπεμπε το "υψηλά συμφέροντα" στις τότε συνθήκες?

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Στη διαπλοκή της ελληνικής αστικής τάξης και του Μεταξά με τους Άγγλους (το αγγλικό κεφάλαιο).

    Ferris Costas
    Και πιό παλιά, με τις λεγόμενες Μεγάλες Δυνάμεις... Και μην ξεχνάμε τις επανειλημμένες επεμβάσεις, πότε των Γάλλων, πότε των Εγγλέζων, και πότε και των δύο. Ακόμα, κι ο Ρώσος Ναύαρχος της Μαντάμ Ορτάνς...

    Stylianos Tziritas
    Αυτό το "στείρος αρχαϊσμός" και "η φορμαλιστική προγονοπληξία" είναι τόσο σωστό που σοκάρει με το πόσο σωστά με ελάχιστες λέξεις περιγράφει το κομφούζιο του κακώς εννοούμενου "πατριωτισμού"

    Δημήτρης Κοργιαλάς
    Η μετάφραση του πλατωνικού "Σοφιστή" από τον Γληνό είναι μάλλον η καλύτερη που έχουμε μέχρι σήμερα.

    Παναγιώτης Φιλιππάτος
    Εύγε για την ανάρτηση

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το παράθεμα από τον Γληνό είναι από την έκδοση που εικονίζεται; Διότι στην έκδοση που έχω -στη γνωστή στερεότυπη σειρά των αρχαίων του Ζαχαρόπουλου- το παράθεμα έχει ως εξής:

      «Ο στείρος αρχαϊσμός, η φορμαλιστική προγονολατρεία, που κυριάρχησε σ’ όλο το Γένος, λυτρωμένο και αλύτρωτο, για ογδόντα τόσα χρόνια ύστερ’ από το 21, είναι αποτέλεσμα της λαϊκής αδυναμίας. Ανάσταση της αρχαίας Ελλάδας, βυζαντινοχριστιανική παράδοση και Μεγάλη Ιδέα, δηλαδή πολιτική ανασυγκρότηση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, είτανε το παράδοξο ιδεολογικό τρίπτυχο της πνευματικής ηγεσίας του Ελληνισμού στο δέκατον ένατον αιώνα. Κάτω από τη γοητευτικήν αχτινοβολία του κρυβόντανε τα συμφέροντα της κοινωνικής ηγεσίας και οι ανησυχίες, οι κενές ελπίδες και τα ονειροπολήματα της λαϊκής αδυναμίας»
      Δηλ. ούτε «προγονοπληξία» ούτε «υψηλά συμφέροντα»… Και ο λόγος είναι για τον 19ο αιώνα.
      Από την άλλη, παρατηρώ ότι τα περί «προγονοπληξίας» και «υψηλών συμφερόντων» τα περιέχει το παράθεμα από τον Γληνό που παρουσιάζει η Λ. Ζωγράφου («Ο ηλιοπότης Ελύτης», 1971: σελ. 20)
      Κ. Βλησίδης

      Διαγραφή
  5. Σχόλια από το fb περί blues...

    Stathis Nikokavouras
    οσο λιγωτεροι τοσο καλυτερα..δεν υπαρχει μερα που να μην ψαξω και να μην ακουσω blues...οχι τις ριζες ποτε δεν με τραβηξαν αλλα απο 1966 και μετα .θελω να ακουω καθαρο ηχο .την ιδια στιγμη στην αμερικη σε καθε μπαρ υπαρχει το βραδυ και ενα συγκροτημα και παιζει...λιγοι λιποταχτησαν και αυτο λογω οικονομικης καταστασης.το φιλαρακι μου ο rusty zinn ειναι τωρα 3 μηνες στην βραζιλια και με ενα κοματι ρεγκε το she came from nothing πηγε ν 1 και κανει εμφανισεις παντου.την ιδια ωρα η αντζελικ η γυνακα του του στελνει μυνηματα αγαπης και εγω επιτηδες για να βαλω φωτια της λεω οτι πιθανον με τοσα κορμια στην βραζιλια να επιστρεψει και να γραψει νεο τραγουδι που θα λεγεται i came with somethng και να φερει μαζι του καμια κολαρα ,,,,εκανε το λαθος ο ραστυ να κανει λαικ σε αυτο και η φαρμακερη απαντηση της....ο αντρας μου ξερει με τι μαχαιρι αλοιφω το βουτυρο στο ψωμι του[θα σε μαχαιρωσω σε εξπρεσιον καλιφορνιας]..τι νακανε..περασε δυσκολα μεχρι να φανε δεν ειχαν και εχασε το σπιτι του.ειναι σκληρη η αμερικα ..αν μεινεις χωρις δουλεια τελειωσες..ευτυχως πηρε ανασα...αυτο ειναι το μπλουζ..αυτοι ειναι οι ανθρωποι του..το απιστευτο ειναι οτι αυτο το κοματι για την φτωχεια που εγραψε 20 χρονων και τον εκανε γνωστο ,το βιωσε στα 46 του...να μην εχεις τιποτα......................
    https://www.youtube.com/watch?v=j1a38owcwiw

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Και το blues στην Αμερική πάει κατά διαόλου. Σε σχέση με πριν 20 χρόνια ή 30. Αν πουλήσει ένα blues άλμπουμ πάνω από 1000 αντίτυπα (στην Αμερική τώρα λέμε) το γιορτάζουν.
    Υπάρχουν διάφοροι λόγοι που συμβαίνουν αυτά, αλλά δεν είναι τώρα εδώ ο τόπος και ο χρόνος για να το αναλύσουμε. Ίσως γράψω κάποια στιγμή κάτι ευρύτερο.

    Stathis Nikokavouras
    αφου το ξερεις οτι η βιομηχανια εχει πεθανει..βλεπεις οτι ο τζο μποναμασα τα βγαζει δωρεαν στο ιντερνετ και κονομαει απο τις συναυλιες.ειναι και παιχταρας ομως..ειδες το βιντεο οταν ηταν λιγωτερο απο 12 πως επαιζε κιθαρα?

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Εντάξει έχουν υπάρξει δεκάδες κιθαρίστες στο blues πιο σημαντικοί από τον Μποναμάσα, τι να πούμε τώρα για Earl Hooker, για Freddie King, για Otis Rush ή για Buddy Guy ... Για να μην πάμε στους πιο παλιούς. Από Robert Johnson μέχρι Scrapper Blackwell.

    Stathis Nikokavouras
    για το τωρα μιλαμε...οχι το χτες..τους σημερινους..

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Παντού βρίσκεις καλούς κιθαρίστες και σε κάθε εποχή. Και στην Ελλάδα βλέπεις παιδιά που την ξεσκίζουν την κιθάρα. Αλλού όμως είναι το θέμα...
    Το νέο μεγάλο όνομα στο blues δεν είναι ο Μποναμάσα, που πλέον είναι 40+, αλλά ο 20άρης Christone "Kingfish" Ingram. https://www.youtube.com/watch?v=FLQbQidC-Ks
    Christone "Kingfish" Ingram - Don't Let The Devil Ride

    Stathis Nikokavouras
    καλος ειναι εχει μελλον αν κοψει το πολυ φαι αλλα πως να συγκρινεις..εδω μιλαμε για κορυφη...
    https://www.youtube.com/watch?v=XbNgt8jh9io

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Φίλε υπάρχει ένα αξίωμα εδώ πέρα, που είναι απαράβατο. Κανένας λευκός δεν μπορεί να παίξει το blues καλύτερα από έναν μαύρο. Τι να λέμε τώρα. Ακούω κι εγώ λευκούς, λόγω ροκ, αλλά κανέναν... Μποναμάσα δεν θα βάλω δίπλα στον Earl Hooker.
    https://www.youtube.com/watch?v=jz9uJ3y5GUw

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Stylianos Tziritas
      Υπάρχει και μια συντεταγμένη η οποία βλέπω ότι δεν θίγεται.
      Αυτή έχει να κάνει με την μετακίνηση πολλών κλασσικών μουσικών του classic rock (μιλάμε για την Ελλάδα ξαναλέω) στο ηλεκτρικό blues, μία μετακόμιση που έγινε όχι μόνο διότι δεν μπόρεσαν απο τα 80s και περα να βρούν κάτι καινούργιο σε επίπεδο φόρμας να παίξουν (σε αντίθεση με τους εκτός των συνόρων ομόσταυλους) αλλά και με ουσιαστική στόχευση το ηλεκτρικό (και δει το Chicago) blues επειδή πολύ απλά αυτό επέτρεπε να παίζουν σχοινοτενή κοκορέτσια. Έλα όμως που το επίκεντρο του blues δεν είναι το ηλεκτρικό solo στην κιθάρα αλλά η συνολική απόδοση της μπάντας (πάντα μιλώντας για το ηλεκτρικό blues) και ως εκ τούτου τα ακροατήρια τα οποία προσελκύουν είναι μεγάλης ηλικίας και συγκεκριμένης λογικής πάνω στον ήχο.
      Τα blues μια χαρά βρίσκουν καινούργιους δρομους (όπως αποδείχθηκε και με την έκρηξη του πραγματικά sub urban blues στα 90s και με νέους και ξεχασμένους καλλιτέχνες να βρίσκουν πρόσημα και αγωγούς σύνδεσης και επιρροών από ΄όλο το φάσμα του rock n roll αλλά στην Ελλάδα έχουμε μια εμμονη με το blues rock.
      Ε, το blues rock έχει φτάσει εδώ και δεκαετίες στο αποκορύφωμα του και δεν έχει παρά μόνο κύκλους να κάνει.

      Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
      >>με την μετακίνηση πολλών κλασσικών μουσικών του classic rock (μιλάμε για την Ελλάδα ξαναλέω) στο ηλεκτρικό blues<< ποιοι είναι αυτοί;

      Stylianos Tziritas
      Δεν ομιλώ για τα άτομα που στελέχωναν μπάντες επιπέδου Socrates αλλά για μικρά σχήματα ή για κιθαρίστες-οπαδούς του κλάσσικ ροκ (και καλά κάναν οι άνθρωποι, δεν το λέω υποτιμητικά) που ειδικοτερα μετά τη μαζική αποδοχή του ηλεκτρικού blues αλά Gary Moore (του οποίου είμαι οπαδός, για να μην υπάρχουν παρανοήσεις) το ρίξαν στο ηλεκτρικό blues. Αυτό δημιούργησε κατά τη γνώμη μου μία ατμόσφαιρα περι των blues συναυλιών από ντόπια σχήματα σε μικρά bar και σκηνές που είχε απόλυτα να κάνει με συντήρηση και την οποία σε καμία περιπτωση δεν θα παρακολουθούσε ένας ακροατής που προερχόμενος από άλλα είδη έφτανε στο blues και ξεκινούσε να την ψάχνει με το είδος. Ακόμα και το ίδιο το Blues στην Βατοπεδίου έπαιζε τριζάτο και στακάτο blues από όλο το φάσμα του είδους ενώ όταν πήγε στην Πανόρμου υπήρχε μία στατικότητα στα ακούσματα, με έμφαση στο ηλεκτρικό blues 62-72.

      Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
      Εννοείς Gary Moore από ΄90 και μετά. Δεν ξέρω αν επηρεάστηκαν από τον Gary Moore οι δικοί μας - τους έχω για πιο old school. Και το εξής. Μην περιμένουμε τώρα να αλλάξουν το blues οι Έλληνες. Μόνο οι Αμερικάνοι μπορούν να το κάνουν αυτό. Και αυτοί το έκαναν στην ιστορία. Και το ηλεκτρικό blues οι μαύροι το έφτιαξαν. Απλά μέσω του (λευκού) ροκ έγινε η διάδοσή του.
      Είναι ευρύτερα τα θέματα, γιατί το blues έμεινε πίσω και κάποια στιγμή αν βρω χρόνο θα γράψω - και γενικότερα και για την Ελλάδα (που μας νοιάζει παραπάνω, επειδή ζούμε εδώ).

      Διαγραφή
    2. Spyros Diastimikos
      Το αστείο είναι ότι υπάρχει ένα διόλου ευκαταφρόνητο πλήθος ελλήνων οπαδών του rock που ανατριχιάζουν από φρίκη σε ότι φέρνει ηχητικά στα blues. Δεν είναι ότι το αγνοούν, το συχαίνονται δεικτικά. Έχω συναντήσει πολλούς τέτοιους.

      Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
      Ναι, κι εγώ ξέρω τέτοιους, που δεν γουστάρουν το blues ειδικά το μαύρο. Ξέρω επίσης άτομα που δεν ακούν καθόλου μαύρη μουσική (blues, jazz, soul, funk κ.λπ.) στα οποία έχω διαγνώσει ένα είδος ρατσιστικής προκατάληψης. Αυτά τα άτομα δηλαδή μπορεί να το παίζουν και προχωρημένα και ν' ακούνε ξέρω γω από... λευκή avant-garde και πάνω.
      Παίζονται πολλά με τα ακούσματα. Και τόσα χρόνια μέσα σε τόσες παρέες και σε διαφορετικούς χώρους έχω δει πολλά. Πολλά περίεργα, που δεν δικαιολογούνται εύκολα υπό την έννοια του "γούστου".
      Πάντως δεν μπορώ να σκεφθώ τι σκατά μπορεί να έχει κάποιος στο κεφάλι του κι ενώ ακούει σίξτις ροκ ας πούμε, να μην μπορεί ν' ακούσει ένα τέτοιο κομμάτι... https://www.youtube.com/watch?v=YkL0hGmnQ7M

      John Angelatos
      Το θέμα είναι μεγάλο και σοβαρό Φώντα και δείχνει τόσο την έλλειψη της ουσιαστικής γνώσης και αγάπης για το είδος, όσο και το φόβο της ανάληψης των μεγαλύτερων ( λόγω της οικονομικής κατάστασης) κινδύνων αποτυχίας για κάποιες τέτοιες διοργανώσεις. Πίστεψέ με, 40 χρόνια φούρναρης, κάτι ξέρω!

      Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
      Σίγουρα Γιάννη θα υπάρξει αποτυχία, όταν το blues απουσιάζει από τα μίντια. Τηλεόραση, ραδιόφωνο (λέμε για τους μεγάλους σταθμούς), μεγάλα σάιτ, βιβλιογραφία, δισκογραφία όλα κινούνται κάτω από το μηδέν. Τι να το κάνεις το λάιβ, όταν δεν λειτουργεί τίποτ' άλλο;

      John Angelatos
      Αυτό ακριβώς λέω και γω. Το blues απέχει από τους σύγχρονους αυτούς κύκλους των μίντια, γιατί τα πρόσωπα που τα στελεχώνουν από τη μια στερούνται τόσο της γνώση όσο και της αγάπης για το είδος αυτό και από την άλλη οι όμιλοι συμφερόντων για τα οποίους εργάζονται επικεντρώνονται μόνο στο ταχα και το εύκολο κέρδος. Δυστυχώς... πάνε τα χρόνια που και οι δύο μας ξέρουμε! Ευτυχώς που κάποιοι θεματοφύλακες υπάρχουν ακόμα (ανάμεσά τους και πολλοί νεώτεροι) που κάνουν όπου και ό,τι μπορούν αφιλοκερδώς! If you can't dig the blues, you got a hole in your soul λέει ο Albert King. Έτσι δεν είναι?

      Διαγραφή
    3. Chris Blues Saltas
      Γιάννη έχεις απόλυτο δίκαιο. Όμως αυτοί οι νέοι μας που 'ναι τόσο τυχεροί, έχοντας τόσο τζάμπα μουσικό φαΐ που εμείς για να το ακούσουμε (δε λέω να το αποκτήσουμε) ήταν αδύνατο, δεν έχουν αυτιά και ψυχή για να καταλάβουν τι σημαίνει BLUES.

      John Angelatos
      Ναι βρε Χρήστο το φαι υπάρχει έτοιμο. Τα παιδιά όμως δεν μεγαλώνουν μόνο μαζί μας! Κοίταξε τα σκουπίδια που σερβίρουν οι μουσικές βιομηχανίες. Είναι παντού και επιβάλονται από ένα συστημα κομμένο και ραμένο στα μέτρα τους. Το καλύτερο φαι να έχεις εσύ στο τραπέζι, τα παιδιά δεν θα πάνε να φάνε με την παρέα τους στα πλαστικά ταχυφαγεία? Heads up λοιπόν και έχε εμπιστοσύνη στο χρόνο!

      Gas Katsugris
      γινωνται φιλε μου κ φεστιβαλ κ πολλες εμφανισεις από γκρουπ που υπηρετουν το ειδος ,περσυ ειχε γινει ένα 2ημερο φεστιβαλ κ τον χειμωνα φετος ένα 3ημερο ,τα διαφημίζουμε πιο πολύ ιντερνετικα κ θελει λιγο ψαξιμο ..δεν εχουμε ,ουτε χορηγούς -ουτε χορηγιες κ παλευουμε με τα δικα μας μεσα κ το προσωπικο κεφι .Οσον αφορα ξενους καλλιτεχνες κλπ ,περσυ ηθελε ένα μπλουζ σχημα από Αυστραλια να ελθει για το 5ο σαμμερ μπλουζ φεστιβαλ ,το κοστος όμως ..απλα είναι απαγορευτικο χωρις να θελουν καμμια αμοιβή .φαντασου τωρα καποιους μεγαλους καλλιτεχνες ...

      Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
      Τα ελληνικά τα ξέρω, όλο και κάτι γίνεται. Και υπάρχουν πάντα ο Ζάικος, οι Small blues Trap και κάποιοι ακόμη. Αλλά αυτά που γίνονται είναι ελάχιστα. Και δεν φταίνε τα γκρουπ γι' αυτό.

      Gas Katsugris
      συμφωνω απολυτα

      Dreliozis Panagiotis
      Αναρωτιεμαι αν μπορει να παρει τα πανω του το συγκεκριμενο ειδος στην ελλαδα...Βεβαια δεν γινεται και εκσυγχρονισμος υου ειδους γενικα...Το blues ειναι blues...Και εδω που τα λεμε το ιδιο μοτιβο υφησταται και στις νεες μπαντες που βγαινουν...Εγω προσωπικα το εχω βαρεθει για να λεω την αληθεια.....

      Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
      Και με την κάντρι συμβαίνει το ίδιο, αλλά η κάντρι έχει καλύτερο στάτους στην Αμερική. Είναι πολλοί οι λόγοι...

      Dreliozis Panagiotis
      συμφωνω απολυτως....Να μην σου πω οτι πιο πολυ μου κανει σαν ακουσμα η country.....

      Chris Blues Saltas
      Τι ακούτε τελειωμένη Ροκ;;;;

      Διαγραφή
    4. Ioannis Degdekis
      Φίλε παλεύουμε για την αγαπημένη μας μουσική κάθε μέρα. Η blues έχει πολύ ρεύμα κ δεν θα πεθάνει ΠΟΤΕ. Αυτό το γαμημενο 12μετρο κ οι 3 νότες της αγγίζουν την ανθρώπινη φύση με ενα μοναδικό τρόπο..

      Costas Diplas
      Έτσι είναι όντως, και στην Πάτρα που ξέρω, υπάρχουν άλλες δύο(;) ραδιοφωνικές εκπομπές και δυο-τρια μπαράκια που παίζουν (κάπου-κάπου) Blues ... Το κοινό του Blues είναι μικρό και η προβολή του μικρή και ίσως γι αυτό το γεγονός να "φταιει" και το ότι τα Blues είναι εξ'ορισμού λιτά και συνεπώς οι άνθρωποι που τα ακολουθούν είναι κυρίως αυτάρκεις και χαμηλότονοι χωρίς φανφάρες και σαματά... Πάντως, θεωρώ ότι για να μεγαλώσει το κοινό του Blues, το κλειδί είναι να προσελκυθούν οι ηλικίες οι φοιτητικές για ευνόητους λόγους...

      Ntinos Dimatatis
      Θρύλος o Buddy Guy. Οταν είχε έρθει στον Μύλο για λάιβ έκανε κόντρα με την κιθάρα του μ ένα τραίνο που σφύριζε πίσω του !!!

      Γιάννης Αράπης
      Καλησπέρα, αυτό εδώ νομίζω μετράει πολύ, μιας και μας άφησε χρόνους ο κύριος πριν μερικούς μήνες
      https://youtu.be/5J1lqGhBJWI

      Stephanos Cherouvis
      Ένα ημιυπόγειο bar πίσω από την Πανόρμου, το Blues, που έστελναν εμάς (αρχές 90) που ερχόμασταν από επαρχία να ακούσουμε καλή blues, τι απέγινε;

      Nikos Fotakis
      το '93 μεταφέρθηκε σε ένα νεοκλασικό με αυλή επί της Πανόρμου, έμεινε μερικά (αρκετά) χρόνια εκεί, μετά νομίζω ότι οι δύο ιδιοκτήτες τα σπάσανε μεταξύ τους
      Πριν λίγα χρόνια το μαγαζί επανεμφανίστηκε ως καφέ πλέον (νομίζω) στο Κουκάκι, αλλά (πάλι νομίζω) δεν κράτησε πολύ.
      Ο ένας από τους δύο (Fotis Xenakis) ανέλαβε το jazz in jazz στην Δεινοκράτους
      Για μένα ήταν σχολείο αυτό το μαγαζί.

      Stephanos Cherouvis
      Υπήρχαν ορισμένα πράγματα που ήταν απολύτως απαραίτητα να κάνεις ως ανήσυχος 15άρης το 89-90 ερχόμενος από επαρχία (και μάλιστα λίγο αποκλεισμένη). Οι πιο δραστήριοι τα βρίσκαμε γρήγορα. Η Blues (για κάποιο λόγο θυμάμαι -χωρίς να είμαι σίγουρος- ότι την είχαμε γένους θηλυκού) ήταν ψηλά στη λίστα. Ακόμα, μεταμεσονύκτια προβολή στο Alphaville, προφανώς συναυλία στο Ρόδον και κάποια άλλα! Το θυμήθηκα και το νεοκλασικό πάνω στην Πανόρμου, πρέπει να πήγα μια φορά.

      Win Berry
      για το ποστάρισμα στα σόσιαλ μήντια, νομίζω τα μπλουζ δεν κολλάνε τόσο στο γενικότερο ύφος και κλίμα. Για τα άλλα έχεις δίκιο και είναι κρίμα. Κομματάρα.

      Βασίλειος Τσιόγγας
      https://youtu.be/Q0L7eJFmcbU
      κ αυτα τα λιγα που εχουμε στην ελλαδα ειναι διαμαντια.ας τα προσεξουμε!

      Stathis Nikokavouras
      ναι διαμαντι..και καλη φωνη ο τυπας..

      Dionysis Tsaglis
      Δεν το βάζουμε κάτω συνεχίζουμε να ποστάρουμε και να ακούμε ��

      Chris Blues Saltas
      Μιλάμε για την καλύτερη μουσική �� αλλά το επίπεδο των συμπατριωτών μας είναι Ρουβάδες και Ραπάδες

      Νίκος Σούρσος
      https://www.youtube.com/watch?v=JjUSs8tLYE0

      Mike Papas
      https://www.youtube.com/watch?v=zo86xcfYUss
      Kαλησπερα Φωντα, καλησπερα σε ολους τους φιλους και τις φιλες !!!

      Panos Marinopoulos
      Ότι μπορούμε κάνουμε αγαπητέ, αλλά δύσκολο το όλον...

      John Angelatos
      Έλα ντε!

      Fanis Papadopoulos
      Δαγκωτό μόνο Mike Papas - white boy blues

      Mike Papas
      www.youtube.com/watch?v=zo86xcfYUss
      Καλησπερα Φωντα...καλησπερα φιλες και φιλοι !!!!


      Σωκράτης Ακριβώς
      το blues ειναι πανω απο ολα τραγουδι, αλλα συνηθως γινεται οχημα για παιδακια πασης ηλικιας να δειξουν τις επιδοσεις τους κυριως στην κιθαρα. Αυτο γινοταν παντα, πχ Αγγλια 60's. Επίσης σε μεγαλο βαθμό το blues συνδεεται επίμονα με το ρεμπετικό μπλα μπλα και αυτο αυτο δεν βοηθαει. Οι περισσοτεροι οταν μιλουν για blues εννοουν SRV και Gary Moore, για μενα ειναι ροκάδες που επαιζαν 12 μετρα...τελος η πλειοψηφια στην Ελλαδα ακουει σκυλαδικα και αυτοι που δεν ακουν τελικα ακουν υποκαταστατα και τα αντιμετωπίζουν με τον ιδιο τροπο (Baby please dont go...)

      Διαγραφή
    5. Ετσι ειναι, οι μαυροι Αμερικανοι απο τις συγκεκριμενες πολιτειες,το'χαν στο αιμα τους το μπλουζ,αναποσπαστο κομματι της προσωπικοτητας τους,της δυσκολης ζωης τους.Υπηρξε βεβαια και ενας λευκος(πιο λευκος δεν γινεται)που ισως λογω της διαφορετικοτητας του, επαιζε και αυτος με την ψυχη του,για τον τζωννυ γουαιντερ μιλαω (και τον αδερφο του)εχω δει αρκετες φορες νεα παιδια να αγοραζουν δισκους του,και ειναι πολυ ευχαριστο αυτο,οπως και του τζων μαγιαλλ

      Διαγραφή